Öz
Bu çalışmada, Japonca öğrenen Türk öğrencilerin iki farklı bağlamdaki Japonca rica ifadelerini kullanım özellikleri incelenmektedir. Veriler, metin tamamlama testi (DCT) yöntemiyle, yaşları 18-27 arasında değişen, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Japon Dili Eğıtitimi Ana Bilim Dalı'nda öğrenim görmekte olan 82 öğrenciden toplanmıştır. Çalışmaya 1.sınıf, 2.sınıf, 3.sınıf ve 4.sınıf öğrencileri katıldığından dolayı, Japonca yeterlilik seviyeleri düşük orta seviyeden ileri seviyeye kadar değişiklik göstermektedir.Veriler, hata analizi yöntemiyle, sözcüksel hatalar <L>, dilbilgisel hatalar <G>, sözcüğe bağlı anlamsal hatalar <Sl>, dilbilgisine bağlı anlamsal hatalar <Sg> ve edimbilimsel başarısızlık <P> olarak beş bölümde incelenmiştir. Araştırma sonucunda, Japonca öğrenen Türk öğrencilerin(TLJ), sözcüksel ve dilbilgisel hatalara karşın öğretmenlerinden uygun biçimde ricada bulunabilirken, edimbilimsel başarısızlık nedeniyle yakın arkadaşlarına karşı uygun rica ifadelerini kullanamadıkları gözlemlenmiştir. Tartışma bölümünde elde edilen sonuçların, öğrenme ortamı ve ders kitabıyla ilişkili olabileceği görüşü ileri sürülmüş, öneriler bölümünde ise, Japonca öğrenen Türk öğrencilerin farklı durumlardaki Japonca rica ifadelerini kullanımlarını geliştirmek için somut öneriler getirilmeye çalışılmıştır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Ocak 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Aralık 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 3 Sayı: 1 |