MODÜLER ÖĞRETİM TASARIMININ FARKLI ÖĞRENME STİLİNE SAHİP ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARINA VE ÖĞRENME KALICILIĞINA ETKİSİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2008, Cilt: 4 Sayı: 1, 98 - 116, 14.01.2013

Sibel Cengizhan

Öz

Araştırmanın amacı, modüler öğretim tasarımının; bağımlı, bağımsız ve işbirlikli öğrenme stillerine sahip Tekstil Eğitimi Bölümü öğrencilerinin, Rehberlik dersindeki akademik başarılarına ve öğrenme kalıcılığına etkisinin incelenmesidir. Araştırmada deneysel model kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Tekstil Eğitimi Bölümü, Rehberlik dersini alan dördüncü sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Deney grubu 55'şer kişilik 2 şube arasından tesadüfî yöntemle belirlenmiştir. Deney grubunda modüler öğretim, kontrol grubunda ise anlatım temelli klasik öğretim uygulanmıştır. Araştırmada, öğrenme stili ölçeği, akademik başarı testi ve modüler öğretim tasarımı olmak üzere 3 materyal kullanılmıştır. Araştırma sonucunda iki önemli bulguya ulaşılmıştır: 1.Deney grubunun akademik başarısı ve öğrenme kalıcılığı, kontrol grubuna göre daha yüksektir. 2. Bağımsız ve işbirlikli öğrenme stiline sahip öğrencilerin akademik başarıları bağımlı öğrenme stiline sahip öğrencilere göre daha yüksektir. Bu sonuçlar, modüler öğretim tasarımının farklı öğrenme stillerine sahip öğrencilerin akademik başarısını ve öğrenme kalıcılığını olumlu yönde etkilediği yönündeki hipotezi destekler niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

Modüler öğretim tasarımı, Öğrenme stili

Kaynakça

• Anshel, M.H. ve Singer, R.N. (1980). Effect of learner strategies with modular versus traditional instruction on motor skill learning and retention. Research Quarterly for Exercise and support (RQES), 51(3): 451- 462.
• Bilgin, İ. ve Durmuş, S. (2003). Öğrenme Stilleri İle Öğrenci Başarısı Arasındaki İlişki Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2): 381-393.
• Coleman, S., Dracup, K. ve Moser, D.K. (1991). Comparing methods of cardiopulmonary resuscitation instruction on learning and retention. Journal of Nursing staff Development, 7(2): 82-87.
• Dochy, F. (1997). Assessment of Prior Knowledge or Expertise as a Determinant for Future Learning The Use of Prior Knowledge State Tests and Knowledge Profiles, Book viewed 3.
• Doğan, H. (1997). Eğitimde Program ve Öğretim Tasarımı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.
• Fer, S. (2000). Modüler Program Yaklaşımı ve Bir Öneri. Milli Eğitim Dergisi, 147: 21-37, ISSN 1301-7669.
• Finch, C., Crunkilton, J. (1989). Curriculum Development in Vocational And Technical Education. America: Alyyn and Bacon Inc.
• Gordijn, J. ve Nijhof, W.J. (2002). Effects of complex feedback on computer- assisted modular instruction. Journal of Computers and Education, 39(2): 183-200.
• Gömleksiz, M. N. (2002). An individual approach in English language teaching: an evaluation of modular teaching environment and modular teaching. Educational Sciences: Theory and Practice, 2(2): 420-424.
• Grasha, A. F. (2002). Teaching With Style, A Practical Guide to Enhancing Learning by Understanding Teaching and Learning Style, U.S.A.
• Grasha, A.F. (1994). A matter of style: The teacher as expert, formal authority, personal model, facilitator, and delegator. College Teaching, 42, 142- 149.
• Gürol, M. (2005). Oluşturmacı öğrenme yaklaşımının uzmanlaşmaya etkisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 4(1): 141-145.
• Heinich, R., Molenda, M., Russell, J.D. (1985). Instructional Media And The New Technologies of Instruction. New York: McMillan Publishing Company.
• Hızal, A. (1983). Uzaktan Öğretim Süreçleri ve Yazılı Gereçler, Eğitim Teknolojisi Açısından Yaklaşım. Ankara: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No:122.
• Johnston, R.J. (1987). A comperative analysis between the effectiveness of conventional and modular instruction in teaching students with varied learning styles and individual differences enrolled in high school industrial arts manufacturing. Basılmamış doktora tezi, North Carolina State University.
• Judkins, S.K. ve Ingram, M. (2002). Decreasing Stress Among Nurse Manager: A Long-Term Solution. Journal of Continuing Education in Nursing, 33(6): 259-264.
• Külahçı, Ş. (1995). Öğretmen Yetiştirme Modül Serisi: Öğrenci Kılavuzu. Ankara.
• Latuszek, D. (2004). A Comparison Of The Effectiveness Of Two Teaching Modalities For Pre-College Level Mathematics Courses at a two- year College. Basılmamış doktora tezi, Western Michigan University, Michigan, July 26.
• MEGEP (2006). Öğretim Programları ve Modüler Öğretim Uygulama Kılavuzu. Ocak, Ankara.
• Özkan, H.H. (2005). İşbirliğine dayalı öğrenme ve modüler öğretim yöntemlerinin birlikte uygulanmasının akademik başarıya etkisi. 5- 7 Eylül 2005 İstanbul, 1. Uluslar arası Mesleki ve Teknik Eğitim Teknolojileri Kongresinde sunulmuş bildiri.
• Reed, P.A. (2001). Learning Style and Laboratory Preference: A Study of Middle School Technology Education Teachers in Virginia. Journal of Technology Education, 13(1): 59-71.
• Semb, G.B. ve Ellis, J.A. (1994). Knowledge taught in school: what is remembered. Review of Educational Research, 64(2): 253-286.
• Yazıcı, H.J. (2005). A study of collaborative learning style and team learning performance. Journal of Education and Training, 47(3), 216-229.
• Zereyak, E. (2006). İnternet tabanlı işbirlikçi öğretimde grup yapısı ve öğrenme stilinin akademik başarı ve etkileşim düzeyine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretimi Bilim dalı, Basılmamış Doktora Tezi.