Okuma Yazma Bilmeyen Diskalkulik Bir Öğrenciye Toplama ve Çıkarma Öğretimine Yönelik Bir Eylem Araştırması

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 710 - 737, 30.04.2019

Beyza Koç İsa Koç

Öz

Bu çalışmada ilkokul 3. sınıfa devam eden okuma yazma bilmeyen diskalkulik bir öğrenciye toplama
ve çıkarma işlemlerini öğretmek amaçlanmıştır. Bu çalışma 3. sınıfa devam eden okuma yazma bilmeyen
matematik öğrenme güçlüğü raporu olan bir öğrenci ile yapılmıştır. Öncelikle hazırlanan program
dâhilinde öğrenci bir ön sınava tabi tutulmuş ve bilgileri ölçülmüştür. Öğrenci, toplama ve çıkarma
işlemleri, basamak kavramı, sayıların okunuşu ve yazılışı, sayılarda büyüklük küçüklük kavramlarını
bilmeme önkoşul becerilerine göre seçilmiştir. Öğretim öğrenci ile birebir öğretim şeklinde, araştırma
sürecinde günde bir ders (40 dakika) olarak yapılmıştır. Öğretim sürecinde çalışmalar, araştırmacı
tarafından geliştirilen senaryo kitapçığı, somut materyaller, bilgisayar oyunları, ödüller, ödevlerle
desteklenmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden eylem araştırması benimsenmiştir. Veriler
betimsel analiz tekniğiyle analiz edilmiştir. Araştırmacı tarafından okuma yazma bilmeyen diskalkulik
öğrenciye toplama ve çıkarma becerileri öğretildikten sonra katılımcı öğrencinin eldeli ve eldesiz toplama
işlemlerinde, bozdurmasız ve onluk-yüzlük bozdurmalı çıkarma işlemlerinde % 90 üstü başarı gösterdiği
tespit edilmiştir. Kazanımlar, okuma yazma bilmeyen matematik öğrenme güçlüğü olan katılımcı
öğrenciyle 63 saatte % 90 üstünde başarı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın güçlü ya da zayıf yanları ve
öğrencide meydana gelen değişimi belirlemek için gözlem ve görüşmeler yoluyla sosyal geçerlik verileri
toplanmıştır. Yapılan çalışmaların sonucunda öğrencinin başarabilme duygularını tadarak özgüven
kazandığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Diskalkuli, matematik öğrenme güçlüğü, toplama ve çıkarma öğretimi

An Action Research on Teaching Addition and Subtraction to an Illiterate Student with Dyscalculia

Öz

In this study, it is aimed to teach the addition and subtraction processes to an illiterate student
who attend 3rd grade at elemantary school and who has dyscalculia. In this study the researcher and the
illiterate student, who was attending 3rd grade and has report on dyscalculia worked together as an
indivudialized education athmoshere. First of all, in the prepared program, student was subjected to pretest
to measure about his level of the subject. An illiterate student was selected according to the prerequisite
skills that did not know how to read, writing and recognize the concept of amount and size and, step value
concepts, adding and subtracting processes in mathematics. The instruction was carried out in a room in
the school, with a time of 40 minutes per day (one lesson) in the form of individual instruction with
illiterate student. In addition, the study was supported by a researcher-developed scenario booklet, concrete
materials, computer games, prizes, and assignments. Action research from qualitative research methods has
been adopted in the study. The data were analyzed using descriptive analysis technique. After learning the
method of collecting with the help of a scenario developed by the researcher, it was determined that
student achieved more than 90 % on teaching basic addition process and subtraction process. Gains have
been actualized by an illiterate student with math learning difficulties with over 90 % success in 63
lessons. Social validity data were collected through observation and interviews to identify strengths or
weaknesses and changes occurring in student work. As a result of the studies, it has been determined that
the student gain self-confidence by enjoying her sense of accomplishment.

Anahtar Kelimeler

Dyscalculia, mathematics learning disabilities, teaching addition and subtraction

Kaynakça

• Amerikan Psikiyatri Birliği –APA, (2013). Ruhsal bozuklukların tanısal ve sayımsal elkitabı, beşinci baskı (dsm-5), tanı ölçütleri başvuru elkitabı. E. Köroğlu (Çev.), Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Baroody, J. A. (1995). The role of the number-after rule in the invention of computational shortcuts. Cognition and Instruction, 13(2),189-219.
• Bender, W. N. (2014). Öğrenme güçlüğü olan bireyler ve eğitimleri. H. Sarı (Çev. Ed.), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Browder D. M., Jimenez B. A., Spooner, F., Saunders, A., Hudson, M., & Bethune, S. K. (2012) Early numeracy instruction for students with moderate and severe developmental disabilities. Research & Practice for Persons with Severe Disabilities, (37)4, 308-320.
• Butterworth, B. (2003). Dyscalculia screener: Highlighting pupils with specific learning difficulties in maths. London, UK: Nelson Publishing Company.
• Carpenter, T. P., & Moser, J. M. (1984). The acquisition of addition and subtraction concepts in grades one through three. Journal for Research in Mathematics Education, 15(3), 179-202.
• Chang, N. (2005). Children’s drawings; science inquiry and beyond. Contemporary Issues in Early Childhood, 6(1) 104-106.
• Cortiella, C., & Horowitz, S. H. (2014). The state of learning disabilities: Facts, trends and emerging issues (3rd ed.). New York: National Center for Learning Disabilities.
• Di Leo, J. H. (1983). Children’s drawings as diagnostic aids. New York: Brunner/Mazel.
• Doğru S. Y. Turcan A. İ. ve Arslan E. (2006) Çocukların resimlerindeki aileyi tanılama durumlarının değerlendirilmesi. Selcuk Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 15, 223-235.
• Dowker, A. (2009). Use of derived fact strategies by children with mathematical difficulties. Cognitive Development, 24(4), 401-410.
• Eripek, S. (Ed.) (1998). Özel eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Yayınları. Eripek, S. Özyürek, M. ve Özsoy, Y. (1996). Geri zekâlı çocuklar. Özel eğitime giriş. Ankara: Karatepe Yayınları.
• Geary, D. C. (2003). Learning disabilities in arithmetic: Problem-solving differences and cognitive deficits. In H. L. Swanson, K. R. Harris, & S. Graham (Eds.), Handbook of learning disabilities (pp. 199-212). New York, NY, US: The Guilford Press.
• Geary, D. C. (2004). Mathematics and learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 37(1), 4-15.
• Geary, D. C. & Hoard, M. K. (2005). Learning disabilities in arithmetic and mathematics: Theoretical and empirical perspectives. In J. I. D. Campbell (Ed.), Handbook of mathematical cognition (pp. 253-267). New York, NY, US: Psychology Press.
• Geary, D. C., Hoard, M. K., Byrd-Craven, J., & DeSoto, M. C. (2004). Strategy choices in simple and complex addition: Contributions of working memory and counting knowledge for children with mathematical disability. Journal of Experimental Child Psychology, 88(2), 121-151.
• Gürgür, H. ( 2016). Eylem Araştırması. A. Saban & A. Ersoy (Editörler) Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri (1-48) içinde. Ankara: Anı Yayıncılık
• Hacısalihoğlu Karadeniz, M. (2013). Diskalkuli yaşayan öğrencilere ilişkin öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. NWSA-Education Sciences, 1C0581,8,(2),193-208. (http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2013.8.2.1C0581).
• İlker, Ö. ve Melekoğlu, M. A. (2017). İlköğretim döneminde özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin yazma becerilerine ilişkin çalışmaların incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18, 1-7.
• Jourdan, C. (2000). Le desin de la famille. Editions et applications psychologiourd. Paris.
• Kabasakal, Z., Girli, A., Okun, B., Çelik, N. ve Vardarlı, G. (2008). Kaynaştırma öğrencileri, akran ilişkileri ve akran istismarı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 169-176.
• Karabekiroğlu, K. (2012). Aman dikkat: Dikkat ve öğrenme sorunları. İstanbul : Say Yayınları.
• Kaufmann L., Handl, P., & Thony, B. (2003). Evaluation of a numeracy intervention program focusing on basic numerical knowledge and conceptual knowledge: A pilot study. Journal of Learning Disabilities, 36(6), 564–573.
• Kaufmann, L., Mazzocco, M. M., Dowker, A., von Aster, M., Göbel, S. M., Grabner, R. H.& Rubinsten, O. (2013). Dyscalculia from a developmental and differential perspective. Frontiers in Psychology, 4.
• Lee, B. M. Lim, B. H. & Chia, K. H.(2017). Kinetic Family Drawing Interview Questionnaire (KFD-IQ): A tool to learn about the family unitfrom a drawer’s perspective. European Journal of Special Education Research, 2(5), 102-119.
• Malchiodi, C. A. (1998). Çocukların resimlerini anlamak. İstanbul: Epilson Yayıncılık.
• MEB. (2006). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği, 31.05.2006. 26184 Sayılı Resmî Gazete. (https://orgm.meb.gov.tr/.../10111226_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_son.pdf sitesinden alınmıştır.)
• Melekoğlu, M. A. ve Çakıroğlu, O. [Editörler] (2015). Özel öğrenme güçlüğü olan çocuklar. Ankara: Vize Yayıncılık.
• Mononen, R., Aunio, P., Koponen, T., & Aro, M. (2014) A review of early numeracy interventions for children at risk in mathematics. International Journal of Early Childhood Special Education (INTJECSE), 6(1), 25-54. http://www.int-jecse.net/articledetail.asp?u=84 adresinden alınmıştır.
• Morrison, J. (2016). DSM-5’i kolaylaştıran ‘Klinisyenler için tanı rehberi’. Muzaffer Şahin (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
• Olkun, S. (2015). Matematik öğrenme güçlükleri/ Diskalkuli. S. S. Yıldırım Doğru (Ed) Öğrenme güçlükleri (211-225) içinde. Ankara: Eğiten Kitap
• Shalev, R. S. ve Gross-Tsur, V. (2001). Developmental dyscalculia. Pediatr Neurol, 24 (5), 337-342.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Tournaki, N. (2003). The differential effects of teaching addition through strategy instruction versus drill and practise to students with and without learning disabilities. Journal of Learning Disabilities. 36(5), 449-458.
• Vassaf, B. H. (2011). Öğrenme yetersizliği. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Yıkmış, A. (1999). Zihin engelli çocuklara temel toplama ve çıkarma işlemlerinin kazandırılmasında etkileşim ünitesi ile sunulan bireyselleştirilmiş öğretim materyalinin etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (11.Baskı) Ankara: Seçkin Yayinevi.
• Zerafa, E. (2015). Helping children with dyscalculia: A teaching programme with three primary school children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 91, 1178- 1182.(https://www.ogrenmen.com/sosyalbilimler/cocukresimlerininanlamları.html), (İndirilme Tarihi:25.02.2017).