Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Topluluk Hissine Etki Eden Faktörlerin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 180 - 205, 30.01.2020

Esma Yıldız

https://doi.org/10.14689/issn.2148-2624.1.8c.1s.9m

Öz

Bu çalışmanın amacı, çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrencilerin topluluk hissine etki eden faktörleri belirlemektir. Çevrimiçi öğrenme ortamlarında bireylerin topluluk hissine etki eden faktörlerin belirlenmesi bu ortamların paydaşları açısından önem taşımaktadır. Çalışmanın katılımcılarını, bir Uzaktan Eğitim Uygulama ve Araştırma Merkezi’ndeki (UZEM) 5 farklı bölümden 15 önlisans öğrencisi oluşturmuştur. Araştırma verileri, nitel veri toplama araçlarından yarı yapılandırılmış görüşme ile elde edilmiştir. Katılımcılarla yapılan görüşmeler sonucunda elde edilen veriler, bir bilgisayar programıyla içerik analiziyle incelenmiştir. Verilerin analizi sonunda ilgili alanyazın göz önünde bulundurularak çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrencilerin topluluk hissine etki eden yedi tema belirlenmiştir. Bu temalar (1) öğretim elemanı, (2) öğrenci özellikleri, (3) öğretim tasarımı, (4) öğretim yöntemi, (5) etkileşim, (6) işbirliği ve (7) oryantasyon şeklindedir. Bu bağlamda çevrimiçi ortamlar düzenlenirken öğretim elemanlarının süreçle ilgili bilgilendirilmesine, etkileşimin gerekleştiği arayüzlerin tasarlanmasına, sistemle ilgili oryantasyonların yapılmasına ve uygun yöntem ve stratejilerin belirlenmesine dikkat edilmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim, çevrimiçi ortam, topluluk hissi

Investigation of Factors Affecting the Sense of Community of Distance Education Learners in Online Learning Environments

Öz

The purpose of this study is to determine the factors that influence the sense of community of learners in online learning environments. Participants of the study consisted of 15 students from 5 different departments in Distance Learning Application and Research Center (UZEM). The study was conducted through semi-structured interviews with qualitative data collection tools. The data obtained through interviews with participants were analyzed by content analysis with a computer program. After the analysis of the data, seven themes that influence the sense of community of learners in online learning environments were defined. These themes are (1) instructor, (2) learners characteristics, (3) instructional design, (4) teaching method, (5) interaction, (6) collaboration and (7) orientation. While organizing online learning environments, it is emphasized that instructors should be informed about the process, interaction interfaces should be designed, system orientations should be made, and appropriate methods and strategies should be determined.

Anahtar Kelimeler

Distance education, online environment, sense of community

Kaynakça

• Akyol, Z., & Garrison, D. R. (2014). The development of a community of inquiry over time in an online course: understanding the progression and integration of social, cognitive and teaching presence. Journal of Asynchronous Learning Networks, 12(3), 3-22.
• Baran, B., & Kürşat, Ç. (2010). Motivators and barriers in the development of online communities of practice. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 79-96.
• Bassey, M. (1999). Case study research in educational settings. Philadelphia: Open University Press.
• Berry, Sharla (2017). Building community in online doctoral classrooms: instructor practices that support community. Online Learning, 21 (2). doi: 10.24059/olj.v21i2.875
• Bishop, J. (2007). Increasing participation in online communities: A framework for human–computer interaction. Computers in Human Behavior, 23(4), 1881-1893.
• Bozarth, J., Chapman, D. D., & LaMonica, L. (2004). Preparing for distance learning: designing an online student orientation course. Educational Technology & Society, 7(1), 87-106.
• Broadbent, J., & Poon, W. L. (2015). Self-regulated learning strategies & academic achievement in online higher education learning environments: A systematic review. The Internet and Higher Education, 27, 1-13.
• Cohen, L., Manion, L., & Marrison, K. (2007). Research methods in educaiton (6th ed.) London-New York: Routledge.
• Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Los Angeles, LA: Sage.
• Çaycı, B. ve Ünal, E. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sahip oldukları öğrenme stillerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 7(3), 1-16.
• Çelen, F. K., Çelik, A. ve Seferoğlu, S. S. (2011). Yükseköğretimde çevrim-içi öğrenme: sistemde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. Journal of European Education, 1(1), 25-34.
• Davidson-Shivers, G. V., Rasmussen, K. L., & Lowenthal, P. R. (2018). Overview of online instruction and learning environments and communities. In G. V. Davidson-Shivers, K. L. Rasmussen, & P. R. Lowenthal (Eds.), Web-based learning, (pp. 3-41). Cham: Springer.
• Derby, D. C., & Smith, T. (2004). An orientation course and community college retention. Community College Journal of Research and Practice, 28(9), 763-773.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th ed.). New York: McGraw-Hill.
• Gibbs, G. (2007). Analysing qualitative data. New York: Sage.
• Gunawardena, C. N. (1995). Social presence theory and ımplications for ınteraction and collaborative learning in computer conferences. International Journal of Educational Telecommunications, 1(2), 147-166.
• Gümüş, S. (2007). Çevrimiçi işbirliği ekiplerinde öğrenenlerin sorun çözerek öğrenmeyle ilgili tutum ve görüşleri (Yüksek Lisans Tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No. 210036).
• Haar, M. (2018). Increasing sense of community in higher education nutrition courses using technology. Journal of Nutrition Education and Behavior, 50(1), 96-99.
• Hrastinski, S. (2009). A theory of online learning as online participation. Computers & Education, 52(1), 78-82.
• Hsu, C. L., & Liao, Y. C. (2014). Exploring the linkages between perceived information accessibility and microblog stickiness: The moderating role of a sense of community. Information & Management, 51(7), 833-844.
• Ilgaz, H. ve Aşkar, P. (2009). Çevrimiçi uzaktan eğitim ortamında topluluk hissi ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(1), 27-35.
• İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim (Geliştirilmiş baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Kang, M., Liew, B. T., Kim, J., & Jung, H. (2011). Learning presence as a predictor of achievement and satisfaction in an online learning environment. International Journal on E-Learning, 13(2), 193-208.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
• Lim, J., & Richardson, J. C. (2016). Exploring the effects of students' social networking experience on social presence and perceptions of using SNSs for educational purposes. The Internet and Higher Education, 29, 31-39.
• Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Newbury Park: Sage.
• Liu, X., Magjuka, R.J., Bonk, C. J., & Seung-Jee, L. (2007). Does sense of community matter? An examination of participants’ perceptions of building learning communities in online courses. Quarterly Review of Distance Education, 8(1), 9-24.
• Longhurst, R. (2003). Semi-structured interviews and focus groups. N. Clifford, M. Cope, T. Gillespie ve S. French (Ed.), Key methods in geography, (s. 117-132) içinde. London: SAGE Publications.
• Luo, N., Zhang, M., & Qi, D. (2017). Effects of different interactions on students' sense of community in e-learning environment. Computers & Education, 115(December), 153-160.
• Markova, T., Glazkova, I., & Zaborova, E., (2017). Quality issues of online distance learning. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 237, 685,691.
• Marquois-Ogez, E., & Bothorel, C. (2006). Evaluating the informational and social aspects of participation in online communities. On the Move to Meaningful Internet Systems 2006: OTM 2006 Workshops, Springer Berlin/ Heidelberg.
• McInnerney, J. M., & Roberts, T. S. (2004). Online learning: Social interaction and the creation of a sense of community. Educational Technology & Society, 7(3), 73-81.
• McMillan, D., & Chavis , D. (1986). Sense of community: A definition and theory. Journal of Community Psychology, 14, 6-23.
• Mokoena, S. (2013). Engagement with and participation in online discussion forums. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(2), 97-105.
• Özçınar, H. ve Öztürk, E. (2008). Çevrimiçi tartışmalara ilişkin öğrenci görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 154-178.
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
• Öztürk, E. ve Deryakulu, D. (2011). Çevrimiçi öğrenme topluluklarında iletişim aracı türünün bilişsel ve toplumsal buradalık üzerindeki etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 349-359.
• Pearson, J., & Trinidad, S. (2005). OLES: An instrument for refining the design of e‐learning environments. Journal of Computer Assisted Learning, 21(6), 396-404.
• Randolph, J. J., & Crawford, L. M. (2013). Factorial validity and reliability of the sense of community in online courses scale. Journal of Interactive Online Learning, 12(2), 53-69.
• Ribbe, E., & Bezanilla, M. J. (2013). Scaffolding learner autonomy in online university courses. Digital Education Review, 24, 98-112.
• Richardson, J., & Swan, K. (2003). Examınıng social presence in online courses in relation to students' perceived learning and satisfaction. JALN, 7(1), 68-88.
• Rovai, A. P. (2002). Building sense of community at a distance. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 3(1), 1-16.
• Scagnoli, N. I. (2001). Student orientations for online programs. Journal of Research on Technology in Education, 34(1), 19-27.
• Sadera, W. A., Robertson, J., Song, L., & Midon, M. N. (2009). The role of community in online learning success. Journal of Online Learning and Teaching, 5(2), 277.
• Sarason, S. B. (1974). The psychological sense of community: Prospects for a community psychology. Oxford: Jossey-Bass.
• Shea, P. (2006). A study of students’ sense of learning community in online environments. Journal of Asynchronous Learning Networks, 10(1), 35-44.
• Şen, B., Atasoy, F. ve Aydın, N. (2010, Şubat). Düşük maliyetli web tabanlı uzaktan eğitim sistemi uygulaması. XII. Akademik Bilişim Konferansında sunulan bildiri, Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla. Erişim adresi: https://ab.org.tr/ab10/kitap/sen_atasoy_AB10.pdf
• Todhunter, B. (2013). LOL -limitations of online learning- are we selling the open and distance education message short? Distance Education, 34(2), 232-252.
• Türk Dil Kurumu Çevrimiçi Sözlüğü. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5c78f8a6885d00.25847391 adresinden 01.03.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Valentine, D. (2002). Distance learning: Promises, problems, and possibilities. Online Journal of Distance Learning Administration, 5(3), 1-11.
• Varol, A. ve Türel, Y. K. (2003). Çevrimiçi uzaktan eğitimde iletişim modülü. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 34-42.
• Wang, S. K. (2008). The effects of a synchronous communication tool (yahoo messenger) on online learners’ sense of community and their multimedia authoring skills. Journal of Interactive Online Learning, 7(1), 59-74
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, R. (2016). Knowledge sharing behaviors in e-learning community: Exploring the role of academic self-efficacy and sense of community. Computers in Human Behavior, 63(October), 373-382.
• Yin, R. K. (2015). Case study research and applications: Design and methods (5th ed.). London: Sage.
• Yuan, J., & Kim, C. (2014). Guidelines for facilitating the development of learning communities in online courses. Journal of Computer Assisted Learning, 30(3), 220-232.