Çalışmada serbest veteriner hekimlerin kullandıkları
kartvizitlerin değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmanın materyalini 2012-2013
Eğitim-Öğretim yılında Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi son sınıf
öğrencileri tarafından toplanan kartvizitler oluşturdu. Öğrenciler için
kartviziti alınan veteriner hekimlerle ilgili bilgileri işleyecekleri bir form
hazırlandı. Bu formlar doğrultusunda Türkiye’nin yedi coğrafi bölgesinin 40
ilinden gelen 462 adet kartvizit örneği incelendi. Kartvizitlerin 435’inin
muayenehane, 18’inin poliklinik, dokuzunun da hayvan hastanesinde çalışan;
272’sinin il merkezi, 190’ının ilçede iş yeri olan; 326’sının ağırlıklı olarak
çiftlik hayvanlarına, 136’sının pet hayvanları üzerine hizmet veren veteriner
hekimlere ait olduğu belirlendi. İncelenen kartvizitlerde kişinin adı, unvanı,
muayenehane, poliklinik, hastane adı, adresi ve telefonu gibi, bir kartvizitte
yer alması gereken kurumsal nitelikteki bilgilerin yanı sıra haksız rekabete
neden olabilecek kavramlara, Türkçe dışı kelimelere, kurumsal kimliğe zarar
verebilecek ifadelere, renklere, hayvan figürleri ve logolara yer verildiği
tespit edildi. Sonuç olarak serbest veteriner
hekimlerin kullandıkları kartvizitlere ilişkin
herhangi bir mevzuat düzenlemesi olmadığı ve Türk Veteriner Hekimleri
Birliğinin bir örnekliliği sağlama adına etik kuralları belirlemesi gerektiği
ileri sürülebilir.
Hastane kartvizit muayenehane poliklinik serbest veteriner hekim
In this study, it was aimed to evaluate the business cards used by the
veterinarians. The material of the study included the business cards collected
by the final year students of Selçuk University Faculty of Veterinary Medicine
in academic year of 2012-2013. A form was generated for the students to process
the information related to veterinarians whose business cards have been
collected. In accordance with those forms, 462 samples of business cards from
40 provinces in seven regions of Turkey have been analyzed. It was determined
that 435 of the business cards were for clinics, 18 of them were for
policlinics, and 9 of them were for animal hospitals; 272 of them were in the
center of the provinces, 190 of them were in towns; 326 of them belonged to
veterinary surgeons who deal with farm animals and 136 of them belonged to the
veterinarians who deal with pets. Besides the institutional information such as
name and title of the individuals, names and addresses of the clinics,
policlinics and hospitals and phone numbers; some concepts which may lead to
unfair competition, languages except for Turkish, the expressions, colors,
animal figures and logos which may harm institutional identity are analyzed. It
may be claimed, in conclusion, that there is no legislative arrangement related
to the business cards used by the veterinarians and the ethical rules should be
organized by Turkish Veterinary Medical Association in order to provide unity
in the field.
Bölüm | Araştırma Makalesi |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Nisan 2017 |
Gönderilme Tarihi | 28 Mart 2017 |
Kabul Tarihi | 31 Mayıs 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 14 Sayı: 1 |
https://dergipark.org.tr/tr/download/journal-file/20610
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.