İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Çalışan Performansına Etkisi: Kayseri’de Bulunan Özel Hastanelerde Bir Araştırma

Yıl 2021, , 1689 - 1720, 17.12.2021

Şeyma Bayır , Yasemin Harmancı

https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1026453

Cited By: 2

Öz

Araştırmanın amacı, insan kaynakları yönetimi (İKY) uygulamalarının çalışan performansına etkisini incelemektir. İKY uygulamalarından hangilerinin çalışan performansını daha çok etkilediği araştırılmıştır. Literatürde İKY uygulamalarının işletme performansına etkisi, çalışan performansına etkisine oranla çok daha fazla incelenmiştir. Dolayısıyla bu çalışmada İKY uygulamalarının çalışan performansına etkilerini inceleyerek literatüre katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Çalışmamıza konu olan İKY uygulamaları; insan kaynağı planlaması, iş analizi ve iş tasarımı, insan kaynağı (İK) bulma ve seçme, eğitim ve geliştirme, performans değerlendirme, kariyer yönetimi, ücret yönetimi ve ödül sistemi, iş sağlığı ve güvenliğidir. Araştırmamızda çalışan performansı da görev performansı ve bağlamsal performans olarak iki boyutta incelenmiştir. Araştırmaya katılmayı kabul eden 4 ayrı kurumda çalışan toplam 220 kişi üzerinde anketler uygulanmış ve sonuçlar paylaşılmıştır.

Analiz sonuçlarına göre İK bulma ve seçme, eğitim ve geliştirme, ücret yönetimi ve ödüllendirme uygulamaları çalışanların görev performansına anlamlı şekilde etki etmektedir. Yine planlama ve iş analizi, İK bulma ve seçme, eğitim ve geliştirme, ücret ve ödüllendirme uygulamaları çalışanların bağlamsal performansına anlamlı şekilde etki etmektedir. Fakat performans değerlendirme ve kariyer yönetimi, iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının görev ve bağlamsal performans üzerinde anlamlı bir etkisi tespit edilememiştir. Çalışma bütün olarak değerlendirildiğinde ise İKY uygulamalarının çalışan performansı üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

İnsan kaynakları yönetimi (İKY) uygulamaları, Görev performansı, Bağlamsal performans

The Effect of Human Resources Management Practices on Employee Performance: A Research in Private Hospitals in Kayseri

Öz

The aim of the research is to examine the effect of human resource management (HRM) practices on employee performance. It was investigated which of the HRM practices affected employee performance more. In the literature, the effect of HRM practices on job performance has been studied much more than its effect on employee performance. Therefore, in this study, it is aimed to contribute to the literature by examining the effects of HRM practices on employee performance. HRM practices that are the subject of our study; human resources planning, job analysis and job design, human resources (HR) finding and selection, training and development, performance evaluation, career management, wage management and reward system, occupational health and safety. In our research, employee performance was also examined in two dimensions as task performance and contextual performance. A total of 220 people working in 4 different institutions who agreed to participate in the research were surveyed and the results were shared.

According to the results of the analysis, HR finding and selection, training and development, wage management and rewarding practices have a significant impact on the job performance of the employees. Again, planning and job analysis, HR finding and selection, training and development, compensation and reward practices have a significant impact on the contextual performance of employees. However, a significant effect of performance evaluation and career management, occupational health and safety practices on task and contextual performance could not be determined. When the study is evaluated as a whole, it is concluded that HRM practices have a significant effect on employee performance.

Anahtar Kelimeler

Human resource management (HRM) practices, Task performance, Contextual performance

Kaynakça

• Açıkalın, A. (1996). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynakları Yönetimi. Personel Eğitim Merkezi Yayını.
• Akhtar, S., Ding, D. Z. & Ge, G. L. (2008). Strategic HRM practices and their impact on company performance in Chinese enterprisess. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management, 47(1), 15-32.
• Akhtar, S., Ding, D. Z. & Ge, G. L. (2008). Strategic HRM practices and their impact on company performance in Chinese enterprisess. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management, 47(1), 15-32.
• Akyüz, Ö. F. (2001). Değisim Rüzgarında Stratejik İnsan Kaynakları Planlaması (1. baskı). Sistem Yayıncılık, (Yayın No, 279).
• Al-Qudah, H. M., Osman, A. & Al-Qudah, H. E. (2014). The effect of human resources management practices on employee performance. İnternational Journal of Scientific &Technology Research, 3(9), 129-134.
• Al-Qudah, H. M., Osman, A. & Al-Qudah, H. E. (2014). The effect of human resources management practices on employee performance. İnternational Journal of Scientific &Technology Research, 3(9), 129-134.
• Amin, M., Ismail, W. K., Rasid, S. Z. & Selemani, R. D. (2014). The ımpact of human resource management practices on performance. The TQM Journal, 1754-2731.
• Aliyeva, A. (2017). Şirketlerde iş analizi ve iş dizaynının önemi ve örnek uygulama. (Tez No. 476978) [Yüksek Lisans Tezi, Beykentl Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Aliyeva, A. (2017). Şirketlerde iş analizi ve iş dizaynının önemi ve örnek uygulama. (Tez No. 476978) [Yüksek Lisans Tezi, Beykentl Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Ataay, İ. D. (1988). İşletmelerde İşgücü Verimliliğini Etkileyen Faktörler (Verimlilik, Çalışma Zamanı ve Ücret) (3 baskı). Metal İş Sanayicileri Sendikası Yayını, Eğitim Kitapları Dizisi .
• Ataay, İ. D. (1988). İşletmelerde İşgücü Verimliliğini Etkileyen Faktörler (Verimlilik, Çalışma Zamanı ve Ücret) (3 baskı). Metal İş Sanayicileri Sendikası Yayını, Eğitim Kitapları Dizisi .
• Aykaç, B. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi ve İnsan Kaynakları Stratejik Planlaması. Nobel Yayın Dağıtım.
• Aykaç, B. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi ve İnsan Kaynakları Stratejik Planlaması. Nobel Yayın Dağıtım.
• Balta, A. T. (2007). İnsan kaynakları yönetimi fonksiyonu olarak ücret yönetimi, motivasyon ve bir uygulama. (Tez No. 208678) [Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Balta, A. T. (2007). İnsan kaynakları yönetimi fonksiyonu olarak ücret yönetimi, motivasyon ve bir uygulama. (Tez No. 208678) [Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi (1. baskı). Kariyer Yayınları.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi (1. baskı). Kariyer Yayınları.
• Baş, M. & Aktar, A. (1990). İşletmelerde Verimlilik Denetimi, Ölçme ve Değerlendirme Modelleri. Milli Prodüktivite Merkezi Yayınlar, (Yayın No.435).
• Bayar, M. (2019). İnsan kaynakları yönetiminde personelin hizmetiçi eğitimi ve motivasyonun performans üzerindeki etkisinin incelenmesi: Ankara İlindeki özel sağlık kurumlarında bir uygulama. (Tez No. 583704) [Doktora Tezi, Gelişim Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Bayar, M. (2019). İnsan kaynakları yönetiminde personelin hizmetiçi eğitimi ve motivasyonun performans üzerindeki etkisinin incelenmesi: Ankara İlindeki özel sağlık kurumlarında bir uygulama. (Tez No. 583704) [Doktora Tezi, Gelişim Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Bayraktaroğlu, S. (2008). İnsan Kaynakları Yönetimi (3. baskı). Sakarya Dağıtım Yayım.
• Bilgin, M. H. (2001). Küreselleşen dünyada modern insan kaynaklarının artan önemi ve performans değerleme. Hakemli Üniversite Dergisi, 207-220.
• Bingöl, D. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi (4 baskı). Beta Yayınları.
• Boselie, S., Paauwe, J. & Richardson, R. (2003). Human resource management, institutionalization and organizational performance: a comparison of hospitals, hotels and local government. The International Journal of Human Resource Management, 14(8), 1407-1429.
• Boselie, S., Paauwe, J. & Richardson, R. (2003). Human resource management, institutionalization and organizational performance: a comparison of hospitals, hotels and local government. The International Journal of Human Resource Management, 14(8), 1407-1429.
• Borman, W. C. & Motowidlo, S. J. (1997). Task performance and contextual performance: The meaning for personnel selection research. Human Performance, 10(2), 99-109.
• Bulut, Z. (2004). İşletmelerde performans değerlendirme çalışmaları ve uygulanan yöntemler. Mevzuat Dergisi(79), 4-5.
• Can, H., Akgün, A. & Kavuncubaşı, Ş. (2001). Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi (4 baskı). Siyasal Kitabevi.
• Can, H., Akgün, A. & Kavuncubaşı, Ş. (2001). Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi (4 baskı). Siyasal Kitabevi.
• Can, H. & Akgün, A. (2013). Kamu Ve Özel Kesimde Personel Yönetimi. Siyasal Kitabevi.
• Cania, L. (2014). Impact of strategic human resource management on organizational performance. Economia, Seria Management, 373-383.
• Canman, D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi (1 baskı). Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayını.
• Canol, S. & Vardarlıer, S. (2017). Özel hastanelerde çalışan sağlık personelinin kurumlarında uygulanmakta olan performans değerlendirme sistemlerine duydukları memnuniyet ve bir örnek uygulama. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52(4), 760-785.
• Canol, S. & Vardarlıer, S. (2017). Özel hastanelerde çalışan sağlık personelinin kurumlarında uygulanmakta olan performans değerlendirme sistemlerine duydukları memnuniyet ve bir örnek uygulama. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52(4), 760-785.
• Çakmak, A. (2005). Performans değerleme sistemi etkinliğinin değerleyici ve değerlenen bakışı açısından incelenmesi. (Tez No. 209097) [Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi].
• Çalık, C. & Şehitoğlu, E. T. (2006). Okul müdürlerinin insan kaynakları yönetimi işlevlerini yerine getirebilme yeterlikleri. Miili Eğitim(170), 94-111.
• Çalışkan, E. N. (2010). The ımpact of strategic human resource management on organizational performance. Journal of Naval Science and Engineering. 6(2), 100-116.
• Çetin, C., Elmalı, E. & Arslan, M. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi (5 baskı). Beta Basım Yayın.
• Çetin, C., Elmalı, E. & Arslan, M. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi (5 baskı). Beta Basım Yayın.
• Çetin, F. & Fıkırkoca, A. (2010). Rol ötesi olumlu davranışlar kişisel ve tutumsal faktörlerle öngörülebilir mi ? Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 65(4), 41-66.
• Çınar, Ö. & Salih, Y. (2016). Örgütsel bağlılık ve örgütsel desteğin çalışan performansı üzerindeki etkisinin incelenmesi için yapısal eşitlik modeli önerisi. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim
• Çınar, Ö. & Salih, Y. (2016). Örgütsel bağlılık ve örgütsel desteğin çalışan performansı üzerindeki etkisinin incelenmesi için yapısal eşitlik modeli önerisi. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim
• Araştırmaları Dergisi, 2(1), 286-301.
• Araştırmaları Dergisi, 2(1), 286-301.
• Delery, J. E. & Doty, D. H. (1996). Modes of theorizing in strategic human resource management: Tests of universalistic, contingency, and configurational performance predictionss. Academy of Management Journal, 39(4), 802-835.
• Delery, J. E. & Doty, D. H. (1996). Modes of theorizing in strategic human resource management: Tests of universalistic, contingency, and configurational performance predictionss. Academy of Management Journal, 39(4), 802-835.
• Demir, C. (2005). Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi: İlkeler ve Uygulamalar. Nobel Yayınevi.
• Demir, C. (2005). Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi: İlkeler ve Uygulamalar. Nobel Yayınevi.
• Doğan, B. (2016). Stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamaları, rekabetçi örgüt kültürü oryantasyonları ile firma ve çalışan performansı arasındaki ilişki: Türkiye’de faaliyet gösteren katılım bankaları üzerinde bir araştırma. (Tez No. 423337) [Doktora Tezi, Gebze Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Doğan, B. (2016). Stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamaları, rekabetçi örgüt kültürü oryantasyonları ile firma ve çalışan performansı arasındaki ilişki: Türkiye’de faaliyet gösteren katılım bankaları üzerinde bir araştırma. (Tez No. 423337) [Doktora Tezi, Gebze Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Ellinger, A. D., Ellinger, A. E. & Keller, SS. B. (2003). Supervisory coaching behavior, employee satisfaction, and warehouse employee performance: A dyadic perspective in the distribution ındustry. Human Resource Development Quarterly, 14(4), 435-458.
• Ellinger, A. D., Ellinger, A. E. & Keller, SS. B. (2003). Supervisory coaching behavior, employee satisfaction, and warehouse employee performance: A dyadic perspective in the distribution ındustry. Human Resource Development Quarterly, 14(4), 435-458.
• Eren, E. & Kaya, N. (2000). Ödülendirmede yeni düşünce boyutları ve bir araştırma. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Erciyes Üniversitesi, 851-864.
• Eren, E. & Kaya, N. (2000). Ödülendirmede yeni düşünce boyutları ve bir araştırma. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Erciyes Üniversitesi, 851-864.
• Erkoç, D. (2009). Stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile işletme performans değerlendirme sistemi arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. (Tez No. 239770) [Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Erkoç, D. (2009). Stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile işletme performans değerlendirme sistemi arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. (Tez No. 239770) [Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Ferecov, R. (2003). İnsan kaynakları yonetiminde performans değerleme yontemleri. Dumlupınar Universitesi Sosyal Bilimler Dergisi(8), 1-20.
• Fırat, Z. (2008). İnsan Kaynakları Yönetiminin İş Güvenliğine Yaklaşımı. Ekonomi Sosyoloji ve Politika Dergisi 4(1), 1-16.
• Fırat, Z. (2008). İnsan Kaynakları Yönetiminin İş Güvenliğine Yaklaşımı. Ekonomi Sosyoloji ve Politika Dergisi 4(1), 1-16.
• Gelade, G. A. & Ivery, M. (2003). The ımpact of human resource management and work climate on organizational performance. Personnel psychology, 56(2), 989-404.
• Gile, S. S., Buljac-Samardzic, M., &Van De Klundert, J. (2018). The effect of human resource management on performance in hospitals in Sub-Saharan Africa: a systematic literatüre review. Human Resources for Health, 16(1), 1-21.
• Gile, S. S., Buljac-Samardzic, M., &Van De Klundert, J. (2018). The effect of human resource management on performance in hospitals in Sub-Saharan Africa: a systematic literatüre review. Human Resources for Health, 16(1), 1-21.
• Gilmore, S. & Williams, S. (2009). Human Reseurce Management. Oxford University Presss.
• Gilmore, S. & Williams, S. (2009). Human Reseurce Management. Oxford University Presss.
• Gürüz, D. & Özdemir Yaylacı, G. (2004). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları Yönetimi. Media Cat Yayını.
• Gürüz, D. & Özdemir Yaylacı, G. (2004). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları Yönetimi. Media Cat Yayını.
• Hacıoğlu, N., Seymen, O. A., Bolat, T. & Türedi, SS. Ç. (2002). Balıkesir Üniversitesi İdari Teşkilatında İş Analizi Uygulaması ve İş Tanımı El Kitabı. Balıkesir Üniversitesi Basımevi Müdürüğü.
• Hacıoğlu, N., Seymen, O. A., Bolat, T. & Türedi, SS. Ç. (2002). Balıkesir Üniversitesi İdari Teşkilatında İş Analizi Uygulaması ve İş Tanımı El Kitabı. Balıkesir Üniversitesi Basımevi Müdürüğü.
• Harter, J. K., Schmidt, F. & Hayes, T. L. (2002). Business unit level relationship between employee satisfaction, employee engagement, and business outcomes: a meta-analysiss. Journal of Applied Psychology, 87(2), 268-279.
• Harter, J. K., Schmidt, F. & Hayes, T. L. (2002). Business unit level relationship between employee satisfaction, employee engagement, and business outcomes: a meta-analysiss. Journal of Applied Psychology, 87(2), 268-279.
• Hatipoğlu, Z., Akduman, G. & Demir, B. (2019). İnsan kaynakları uygulamalarından duyulan memnuniyetin işe yabancılaşma üzerindeki etkisinde yöneticiye güvenin aracı rolü. Electronic Turkish Studies, 14(2), 547- 458.
• Hatipoğlu, Z., Akduman, G. & Demir, B. (2019). İnsan kaynakları uygulamalarından duyulan memnuniyetin işe yabancılaşma üzerindeki etkisinde yöneticiye güvenin aracı rolü. Electronic Turkish Studies, 14(2), 547- 458.
• Haznedar, B. (2006). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının firma performansına etkileri. (Tez No. 241606) [Yüksek Lisans Tezi, Gebze Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Haznedar, B. (2006). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının firma performansına etkileri. (Tez No. 241606) [Yüksek Lisans Tezi, Gebze Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Horozoğlu, K. (2017). İş kazalarının iş sağlığı ve güvenliği açısından analizi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1),.265-281.
• Huselid, M. A., Jackson, S. E., & Schuler, R. S. (1997). Technical and strategic human resources management effectiveness as determinants of firm performance. Academy of Management journal, 40(1), 171-188.
• Huselid, M. A., Jackson, S. E., & Schuler, R. S. (1997). Technical and strategic human resources management effectiveness as determinants of firm performance. Academy of Management journal, 40(1), 171-188.
• Huselid, M. A. (1995). The ımpact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial performance. The Academyof Management Journal, 38(3),.635-672.
• Jawahar, J. I. & Carr, D. (2007). Conscientiousness and contextual performance. Journal of Managerial Psychology, 22(4), 330-349.
• Kağnıcıoğlu, D. (2000). İnsan kaynakları yönetimi ve değişen endüstri ilişkileri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 13-42.
• Karaca, M., Bayram, A. & Harmancı, Y. (2020). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 199-208.
• Kaya, N. & Kesen, M. (2014). İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve örgüt kültürü tiplerinin çalışan performansı üzerindeki etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma. Ekev Akademi Dergisi, 58- 59.
• Kaya, N. & Kesen, M. (2014). İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve örgüt kültürü tiplerinin çalışan performansı üzerindeki etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma. Ekev Akademi Dergisi, 58- 59.
• Keklik, B. (2007). İnsan kaynakları temininde kullanılan tekniklerin etkinliklerine ilişkin KOBİ'lerde bir araştırma ve model önerisi. (Tez No. 220673) [Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Keklik, B. (2007). İnsan kaynakları temininde kullanılan tekniklerin etkinliklerine ilişkin KOBİ'lerde bir araştırma ve model önerisi. (Tez No. 220673) [Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Khalaf, A. (2017). The impact of human resource management practices on ımprovement the job performance. (Tez No. 483407) [Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Khalaf, A. (2017). The impact of human resource management practices on ımprovement the job performance. (Tez No. 483407) [Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Kuzutürk, B. (2016). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel performansa etkisi. (Tez No. 423215) [Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Kuzutürk, B. (2016). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel performansa etkisi. (Tez No. 423215) [Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Lam, S. S. & Schaubroeck, J. (1999). Total quality management and performance appraisal: An experimental study of process versus results and group versus ındividual approachess. Journal of Organizational Behavior, 20(4), 45-457.
• Lam, S. S. & Schaubroeck, J. (1999). Total quality management and performance appraisal: An experimental study of process versus results and group versus ındividual approachess. Journal of Organizational Behavior, 20(4), 45-457.
• Li, X., Mai, Z., Yang, L. & Zhang, J. (2019). Human resource management practices, emotional exhaustion, and organizational commitment - with the example of the hotel ındustry. Journal of China Tourism Research, 1-15.
• Li, X., Mai, Z., Yang, L. & Zhang, J. (2019). Human resource management practices, emotional exhaustion, and organizational commitment - with the example of the hotel ındustry. Journal of China Tourism Research, 1-15.
• Lunberg, D. E. (1979). The Hotel and Restaurant Business CBI Publishing Co. Boston.
• Lunberg, D. E. (1979). The Hotel and Restaurant Business CBI Publishing Co. Boston.
• Mackay, C. J., Cousins, R., Kelly, S. J., Lee, S. & McCaig, R. H. (2004). Management standards and work-related stress in the uk: policy background and science. International Journal of Work, 18(2), 91-112.
• Motowidlo, S. J., Borman, W. C. & Schmit, M. J. (1997). A theory of ındividual differences in task and contextual performance. Human Performance, 10, 71-83.
• Motowidlo, S. J., Borman, W. C. & Schmit, M. J. (1997). A theory of ındividual differences in task and contextual performance. Human Performance, 10, 71-83.
• Muradova, T. (2007). İnsan kaynakları yönetiminde eğitim ve geliştirmenin önemi. Journal of Azerbaijani Studies, 78-79.
• Muradova, T. (2007). İnsan kaynakları yönetiminde eğitim ve geliştirmenin önemi. Journal of Azerbaijani Studies, 78-79.
• Ngo, H. Y., Lau, C. M. & Foley, S. (1998). Strategic human resource management, firm performance, and employee relations climate in China. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management, 47(1), 73-90.
• Ngo, H. Y., Lau, C. M. & Foley, S. (1998). Strategic human resource management, firm performance, and employee relations climate in China. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management, 47(1), 73-90.
• Noe, R. A., Hollenbeck, J. R., Gerhart, B. A. & Wright, PS. M. (2007). Human Resource Management: Gaining A Competitive Advantage. McGrav Hill.
• Noe, R. A., Hollenbeck, J. R., Gerhart, B. A. & Wright, PS. M. (2007). Human Resource Management: Gaining A Competitive Advantage. McGrav Hill.
• Öge, H. S. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi. Eğitim Kitabevi.
• Öge, H. S. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi. Eğitim Kitabevi.
• Özgenç, Ö. Y. (2012). Çalışma Yaşamında İş birliği Haklar Sorumluluklar ve İş Barışı Temelinde İletişim ve İyi Yönetim Uygulamaları El Kitabı (1 baskı). Uluslararası Çalışma Örgütü.
• Özyurt, N. (2013). İnsan kaynaklarında eğitim ve gelirştirme. (Tez No. 332793) [Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Özyurt, N. (2013). İnsan kaynaklarında eğitim ve gelirştirme. (Tez No. 332793) [Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Palmer, M. &Winners, K. (1993). İnsan Kaynakları. Rota Yayıları.
• Palmer, M. &Winners, K. (1993). İnsan Kaynakları. Rota Yayıları.
• Saif, N. I. & Sartawi, K. S. (2013). Relationship between human resource management practices and perceived performance of employees in jordanian hospitalss. Planning, 3(1).
• Savaş, A. (2005). Kariyer Yönetiminde Performans Değerlendirme Sisteminin Rolü. Çantay Kitabevi.
• Savaş, A. (2005). Kariyer Yönetiminde Performans Değerlendirme Sisteminin Rolü. Çantay Kitabevi.
• Schmidt, F. & Hunter, J. (2004). General mental ability in the world of work: occupational attainment and job performance. Journal of Personality and Social Psychology, 86(1), 162-173.
• Seyhan, G. (2015). İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi. Yayın No:286, İlya Yayıncılık.
• Sonnentag, S. & Frese, M. (2002). Performance concepts and performance theory. Psychological management of ındividual performance. 23(1), 3-25.
• Storey, J. & Sisson, K. (1993). Managing Human Resources and Industrial Relationss. Open University Presss.
• Subaşı, S. (2018). Eğitim etkinliğinin uygulanması ile örgütsel ve bireysel performans arasındaki ilişkide yönetici desteğinin aracı rolü. (Tez No. 491429) [Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Subaşı, S. (2018). Eğitim etkinliğinin uygulanması ile örgütsel ve bireysel performans arasındaki ilişkide yönetici desteğinin aracı rolü. (Tez No. 491429) [Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Şehitoğlu, Y. & Zehir, C. (2010). Türk kamu kuruluşlarında çalışan performansının, çalışan sessizliği ve örgütsel vatandaşlık davranışı bağlamında incelenmesi. Gazi Üniversitesi Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 94-95.
• Şehitoğlu, Y. & Zehir, C. (2010). Türk kamu kuruluşlarında çalışan performansının, çalışan sessizliği ve örgütsel vatandaşlık davranışı bağlamında incelenmesi. Gazi Üniversitesi Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 94-95.
• Şimşek, M. Ş. & Öge, S. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi Ders Notları. Yelken Basım Yayım Dağıtım.
• Tahiroğlu, F. (2002). Düşünceden Sonuca İnsan Kaynakları. Hayat Yayıncılık.
• Tahiroğlu, F. (2002). Düşünceden Sonuca İnsan Kaynakları. Hayat Yayıncılık.
• Torrıngton, D. and Hall, L. (1995). Personel manamagent: HRM in action. Prentice Hall İnternationel (UK) Ltd. 3. Printing, 316-317.
• Tutar, H. & Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 65(2), 201- 202.
• Tutar, H. & Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 65(2), 201- 202.
• Türen, U., Gökmen, Y. &Tokmak, İ. (2013). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının işletme performansına etkisi: işletmelerin sahip oldukları bilgi ve iletişim teknolojileri kabiliyetlerinin aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 4(4), 103-129.
• Türen, U., Gökmen, Y. &Tokmak, İ. (2013). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının işletme performansına etkisi: işletmelerin sahip oldukları bilgi ve iletişim teknolojileri kabiliyetlerinin aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 4(4), 103-129.
• Yıldırım, C. (2013). Örgüt kültürü ve insan kaynakları yönetimi arasındaki ilişki: Kamu ve özel sektör bankacılığında bir uygulama. (Tez No. 344936) [Yüksek Lisans Tezi,Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Yıldırım, C. (2013). Örgüt kültürü ve insan kaynakları yönetimi arasındaki ilişki: Kamu ve özel sektör bankacılığında bir uygulama. (Tez No. 344936) [Yüksek Lisans Tezi,Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Yılmazer, A. & Eroğlu, C. (2008). İnsan Kaynakları Yönetimi. Seçkin Yayınları.
• Yılmazer, A. & Eroğlu, C. (2008). İnsan Kaynakları Yönetimi. Seçkin Yayınları.
• Yücel, R. (1999). İnsan kaynakları yönetiminde başarı değerlendirme. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(3),.109-111.
• Yücel, R. (1999). İnsan kaynakları yönetiminde başarı değerlendirme. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(3),.109-111.
• Yüksel, Ö. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi (5 baskı). Gazi Kitabevi.