Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EVALUATION OF VALUES EDUCATION ACTIVITIES FOR CHILDREN IN NEED OF PROTECTION ACCORDING TO THE OPINIONS OF TEACHERS: THE CASE OF KAYSERI AND NEVŞEHIR

Yıl 2024, , 528 - 559, 30.06.2024
https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1460408

Öz

Children living under institutional care differ from their peers in a number of ways. This difference is manifested in their lack of adjustment in family-society relations and in the formation of value judgements. This situation requires a multifaceted, qualified education for children in need of protection. In order to meet this need, value education activities are carried out. This study shows how teachers evaluate values education courses for children in need of protection. The research was conducted in two provinces, Kayseri and Nevşehir. It was carried out using the qualitative research method. In the introductory part of the research, the identity of the child in need of protection and the need for values education were revealed. According to this, the teachers see values education as a need. The aim of values education is to overcome the deficiencies of children due to orphanhood. In values education, books and subjects that are not included in the book are used as content. It is important to carry out the teaching process of values education with different principles and methods, activities and tools. However, the teaching process can be further diversified and the need for pedagogical training of teachers can be met. The environment for values education is appropriate. Various factors should be taken into account in order to increase the duration. Measurement and evaluation activities are not carried out regularly. The book used in values education is not sufficient. Finally, it is necessary to carry out values education in a programmed way.In the introduction part of the research, I revealed who the child in need of protection is and why values education is a need. According to the results of the research, tutors see values education as a need. The aim of values education is to eliminate the deficiencies of children due to being orphans. Book and non-book subjects are used as content in values education. Emphasis was placed on conducting the values education teaching process with different principles and methods, activities, and tools. Moreover, the teaching process can be further diversified. At the same time, the pedagogical formation needs of the instructors should be met. The environment of education should be appropriate. Several factors must be considered to increase the duration. Measurement and evaluation activities are not carried out regularly. The book used in values education is not enough. Finally, there is a need for values education to be done in a programmed way.

Kaynakça

  • Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (1983, Mayıs 24). Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu. Şubat 2021 tarihinde Resmi Gazete: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2828.pdf
  • Akay, C. (2019). Öğrenmeyi Etkileyen Temel Faktörler ve Genel Öğrenme-Öğretme İlkeleri. T. Y. Yelken, & C. Akay içinde, Öğretim İlke ve Yöntemleri (s. 25-42). Anı Yayıncılık.
  • Akbalık, H. (2015). Değerler eğitimi bağlamında Hacı Bektaş-ı Veli'nin eserlerinde yer alan eğitsel unsurlar (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Altıntaş, M. E. (2018). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin değer öğretiminde kullandıkları yöntemler nitel bir araştırma. Milli Eğitim Dergisi(217), 131-165.
  • Aşık, E., & Eker, F. (2014). Yetiştirme yurdunda kalan ergenlerin sorunları ve başetmeleri. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 20-31.
  • Ata, A. (2020). Din öğretimine ilişkin temel kavramlar. M. Z. Aydın, & D. Rıdvan içinde, Din Öğretiminde Yöntemler (s. 1-17). Nobel Yayıncılık.
  • Azman, İ., & İzci, L. (2020). Sembolik etkileşimcilik çerçevesinde korunmaya muhtaç çocuklarda benlik. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 151-170.
  • Cengizhan, S. (2019). Öğretim yöntemleri. T. Y. Yelken, & C. Akay içinde, Öğretim ilke ve yöntemleri (s. 223-256). Nobel Yayıncılık.
  • Çelikkaya, T., & Kuş, Z. (2009). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kullandıkları yöntem ve teknikler. Eğitim Fakültesi Dergisi, 741-758.
  • Danış, M. Z., & Kosova, B. B. (2018, November 5). A study on the children in need of protection and their family: A case example. Turkish Journal Of Applied Social Work, s. 13-17. chrome- extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/600283
  • Diyanet İşleri Başkanlığı. (2018, Kasım 13). ASHB-DİB Protokolü. Kasım 29, 2021 tarihinde Diyanet İşleri Başkanlığı Din Hizmetleri: https://dinhizmetleri.diyanet.gov.tr/ResimKitapligi/PROTOKOL.pdf
  • Diyanet İşleri Başkanlığı. (2019). Etkinliklerle değerler eğitimi (3. baskı b., Cilt I. cilt). Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Efe, Ş. (2022). Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı kurumlardaki korunmaya muhtaç çocuklara yönelik din ve değerler eğitimi üzerine nitel bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Erdem, S. (2005). Lise sosyoloji ders kitabı. Fil Yayınevi.
  • Ertürk, S. (2016). Eğitimde program geliştirme. Edge Yayıncılık.
  • Gökalp, M. (2018). Eğitimde amaç belirleme. Nobel Yayınları.
  • Gümüşali, A. İ. (2014). Eğitim ve öğretim yönetimi. Pegem Akademi Yayınları.
  • Hesapçıoğlu, M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Nobel Yayınları.
  • İnce, Z., Kasapoğlu, A., & Sezek, S. (2014). Korunmaya muhtaç kimsesiz çocukların devam ettikleri okulların yöneticilerinin bu çocukların sorunlarına ve sorunların çözümüne yönelik mesleki donanımları. Eğitim Bilimleri Dergisi, 97-119.
  • Işıl Bulut, F. (1995). Korunmaya muhtaç gençlerin sosyal grup çalışması gereksinimi. Çocuk ve Genç Psikiyatrisi Derneği Dergisi, 70-75.
  • Kanca, H. K. (2019). Kurum bakımı altındaki çocuklara yönelik din hizmetleri - uygulamalar - yöntem ve öneriler. Diyanet İlmi Dergi, 121-153.
  • Karacaoğlu, Ö. C. (2018). Eğitimde program geliştirme (2. Baskı b.). Nobel Yayınları.
  • Kış, A., & Özer, N. (2017). Sınıf yönetiminde disiplin. M. B. Özan, & T. Y. Özdemir içinde, Sınıf yönetimi (s. 95-119). Asos Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2021). Din öğretimi teknolojisi ve materyal geliştirme (5. Baskı b.). Kimlik Yayınları.
  • Sağlam, H. İ. (2020). Bir değer ve eğitim merkezi olarak aile. Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Selçuk, M. (2014). Çocuğun eğitiminde dini motifler. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Şahin, A. (1993). Yetiştirme yurtlarındaki gençlerin dini duygu, düşünce, tutum ve davranışları üzerine bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şahin, H. (2015). Temel kavramlar. H. Uzunboylu, & G. Öner içinde, Öğretim ilke ve yöntemleri (s. 9-23). Lisans Yayıncılık.
  • Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11 b.). Seçkin Yayınları.
  • Taş, F. (2019). Çocuk evleri sitesinde yürütülen yaygın din eğitimi faaliyetleri (Adana Örneği) (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tekelioğlu, F. Y. (1993). Yetiştirme yurdunda yaşayan 13-17 yaş grubu okuyan gençler ile aileleri yanında yaşayan ve okuyan aynı yaş grubu gençlerin ergenlik problemlerinin karşılaştırılması (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • UNICEF. (1998, Kasım 20). Çocuk haklarına dair sözleşme. 2021 tarihinde Unıcef Çocuk Hakları: https://www.unicef.org/turkey/%C3%A7ocuk-haklar%C4%B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme
  • Uzunöz, A., & Aktepe, V. (2018). Özel öğretim yöntemleri Cilt I. Pegem Yayınları.
  • Yavuz, K. (2012). Çocuklukta Dini Duygu ve Gelişimi. Boğaziçi Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2018). Korunmaya muhtaç gençlere yönelik manevi destek çalışmalarında fırsatlar ve zorluklar. A. Ayten, M. Koç, & N. Tınaz içinde, Manevi danışmanlık ve rehberlik cilt-II (s. 170-186). Dem Yayınları.

KORUNMAYA MUHTAÇ ÇOCUKLARA YÖNELİK UYGULANAN DEĞERLER EĞİTİMİ FAALİYETLERİNİN ÖĞRETİCİ GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ: KAYSERİ VE NEVŞEHİR ÖRNEĞİ

Yıl 2024, , 528 - 559, 30.06.2024
https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1460408

Öz

Kurum bakımı altında yaşayan çocuklar bazı yönlerle akranlarından ayrılmaktadır. Bu farklılık aile toplum ilişkilerinde uyum sağlama, değer yargılarının oluşması gibi konularda yoksunluk çekmeleriyle kendini göstermektedir. Bu durum korunmaya muhtaç çocuklara yönelik çok yönlü, nitelikli bir eğitimi beraberinde getirmektedir. Bu ihtiyacın giderilmesi kapsamında değerler eğitimi faaliyetleri yürütülmektedir. Bu araştırma, korunmaya muhtaç çocuklara yönelik uygulanan değerler eğitimi derslerinin öğreticiler tarafından nasıl değerlendirildiğini ortaya çıkarmaktadır. Araştırma, Kayseri ve Nevşehir olmak üzere iki ilde gerçekleştirilmiştir. Nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın giriş kısmında korunmaya muhtaç çocuğun kim olduğu ve değer eğitimi ihtiyacı ortaya konmuştur. Buna göre öğreticiler, değerler eğitimini ihtiyaç olarak görmektedirler. Değerler eğitiminin amacı ise çocukların kimsesizlikten kaynaklı eksikliklerini gidermektir. Değerler eğitiminde içerik olarak, kitap ve kitapta yer almayan konular kullanılmaktadır. Değerler eğitimi öğretim sürecinin farklı ilke ve yöntemlerle, etkinlikler ve araç gereçlerle yürütülmesine önem verilmiştir. Bununla birlikte öğretim süreci daha fazla çeşitlendirilebilir, öğreticilerin pedagojik formasyon ihtiyacı giderilebilir. Değerler eğitiminin ortamı uygun bulunmaktadır. Sürenin artırılması için çeşitli faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Ölçme ve değerlendirme faaliyetleri düzenli olarak gerçekleşmemektedir. Değerler eğitiminde kullanılan kitap yeterli değildir. Son olarak değerler eğitiminin programlı bir şekilde yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır.Araştırmanın giriş kısmında korunmaya muhtaç çocuğun kim olduğu ve değer eğitimi ihtiyacı ortaya konmuştur. Buna göre öğreticiler, değerler eğitimini ihtiyaç olarak görmektedirler. Değerler eğitiminin amacı ise çocukların kimsesizlikten kaynaklı eksikliklerini gidermektir. Değerler eğitiminde içerik olarak, kitap ve kitapta yer almayan konular kullanılmaktadır. Değerler eğitimi öğretim sürecine farklı ilke ve yöntemlerle, etkinlikler ve araç gereçlerle yürütülmesine önem verilmiştir. Bununla birlikte öğretim süreci daha fazla çeşitlendirilebilir, öğreticilerin pedagojik formasyon ihtiyacı giderilebilir. Değerler eğitiminin ortamı uygun bulunmaktadır. Sürenin artırılması için çeşitli faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Ölçme ve değerlendirme faaliyetleri düzenli olarak gerçekleşmemektedir. Değerler eğitiminde kullanılan kitap yeterli değildir. Son olarak değerler eğitiminin programlı bir şekilde yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır.

Etik Beyan

Bu makale etik ilkelere uygun olarak hazırlanmıştır.

Kaynakça

  • Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (1983, Mayıs 24). Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu. Şubat 2021 tarihinde Resmi Gazete: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2828.pdf
  • Akay, C. (2019). Öğrenmeyi Etkileyen Temel Faktörler ve Genel Öğrenme-Öğretme İlkeleri. T. Y. Yelken, & C. Akay içinde, Öğretim İlke ve Yöntemleri (s. 25-42). Anı Yayıncılık.
  • Akbalık, H. (2015). Değerler eğitimi bağlamında Hacı Bektaş-ı Veli'nin eserlerinde yer alan eğitsel unsurlar (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Altıntaş, M. E. (2018). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin değer öğretiminde kullandıkları yöntemler nitel bir araştırma. Milli Eğitim Dergisi(217), 131-165.
  • Aşık, E., & Eker, F. (2014). Yetiştirme yurdunda kalan ergenlerin sorunları ve başetmeleri. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 20-31.
  • Ata, A. (2020). Din öğretimine ilişkin temel kavramlar. M. Z. Aydın, & D. Rıdvan içinde, Din Öğretiminde Yöntemler (s. 1-17). Nobel Yayıncılık.
  • Azman, İ., & İzci, L. (2020). Sembolik etkileşimcilik çerçevesinde korunmaya muhtaç çocuklarda benlik. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 151-170.
  • Cengizhan, S. (2019). Öğretim yöntemleri. T. Y. Yelken, & C. Akay içinde, Öğretim ilke ve yöntemleri (s. 223-256). Nobel Yayıncılık.
  • Çelikkaya, T., & Kuş, Z. (2009). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kullandıkları yöntem ve teknikler. Eğitim Fakültesi Dergisi, 741-758.
  • Danış, M. Z., & Kosova, B. B. (2018, November 5). A study on the children in need of protection and their family: A case example. Turkish Journal Of Applied Social Work, s. 13-17. chrome- extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/600283
  • Diyanet İşleri Başkanlığı. (2018, Kasım 13). ASHB-DİB Protokolü. Kasım 29, 2021 tarihinde Diyanet İşleri Başkanlığı Din Hizmetleri: https://dinhizmetleri.diyanet.gov.tr/ResimKitapligi/PROTOKOL.pdf
  • Diyanet İşleri Başkanlığı. (2019). Etkinliklerle değerler eğitimi (3. baskı b., Cilt I. cilt). Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Efe, Ş. (2022). Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı kurumlardaki korunmaya muhtaç çocuklara yönelik din ve değerler eğitimi üzerine nitel bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Erdem, S. (2005). Lise sosyoloji ders kitabı. Fil Yayınevi.
  • Ertürk, S. (2016). Eğitimde program geliştirme. Edge Yayıncılık.
  • Gökalp, M. (2018). Eğitimde amaç belirleme. Nobel Yayınları.
  • Gümüşali, A. İ. (2014). Eğitim ve öğretim yönetimi. Pegem Akademi Yayınları.
  • Hesapçıoğlu, M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Nobel Yayınları.
  • İnce, Z., Kasapoğlu, A., & Sezek, S. (2014). Korunmaya muhtaç kimsesiz çocukların devam ettikleri okulların yöneticilerinin bu çocukların sorunlarına ve sorunların çözümüne yönelik mesleki donanımları. Eğitim Bilimleri Dergisi, 97-119.
  • Işıl Bulut, F. (1995). Korunmaya muhtaç gençlerin sosyal grup çalışması gereksinimi. Çocuk ve Genç Psikiyatrisi Derneği Dergisi, 70-75.
  • Kanca, H. K. (2019). Kurum bakımı altındaki çocuklara yönelik din hizmetleri - uygulamalar - yöntem ve öneriler. Diyanet İlmi Dergi, 121-153.
  • Karacaoğlu, Ö. C. (2018). Eğitimde program geliştirme (2. Baskı b.). Nobel Yayınları.
  • Kış, A., & Özer, N. (2017). Sınıf yönetiminde disiplin. M. B. Özan, & T. Y. Özdemir içinde, Sınıf yönetimi (s. 95-119). Asos Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2021). Din öğretimi teknolojisi ve materyal geliştirme (5. Baskı b.). Kimlik Yayınları.
  • Sağlam, H. İ. (2020). Bir değer ve eğitim merkezi olarak aile. Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Selçuk, M. (2014). Çocuğun eğitiminde dini motifler. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Şahin, A. (1993). Yetiştirme yurtlarındaki gençlerin dini duygu, düşünce, tutum ve davranışları üzerine bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şahin, H. (2015). Temel kavramlar. H. Uzunboylu, & G. Öner içinde, Öğretim ilke ve yöntemleri (s. 9-23). Lisans Yayıncılık.
  • Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11 b.). Seçkin Yayınları.
  • Taş, F. (2019). Çocuk evleri sitesinde yürütülen yaygın din eğitimi faaliyetleri (Adana Örneği) (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tekelioğlu, F. Y. (1993). Yetiştirme yurdunda yaşayan 13-17 yaş grubu okuyan gençler ile aileleri yanında yaşayan ve okuyan aynı yaş grubu gençlerin ergenlik problemlerinin karşılaştırılması (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • UNICEF. (1998, Kasım 20). Çocuk haklarına dair sözleşme. 2021 tarihinde Unıcef Çocuk Hakları: https://www.unicef.org/turkey/%C3%A7ocuk-haklar%C4%B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme
  • Uzunöz, A., & Aktepe, V. (2018). Özel öğretim yöntemleri Cilt I. Pegem Yayınları.
  • Yavuz, K. (2012). Çocuklukta Dini Duygu ve Gelişimi. Boğaziçi Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2018). Korunmaya muhtaç gençlere yönelik manevi destek çalışmalarında fırsatlar ve zorluklar. A. Ayten, M. Koç, & N. Tınaz içinde, Manevi danışmanlık ve rehberlik cilt-II (s. 170-186). Dem Yayınları.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Danışmanlık, Refah ve Toplum Hizmetleri, Sosyal Hizmetler (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kaşif Orhan 0000-0002-9509-9466

Süleyman Akyürek 0000-0002-8427-5030

Erken Görünüm Tarihi 28 Haziran 2024
Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 28 Mart 2024
Kabul Tarihi 10 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Orhan, K., & Akyürek, S. (2024). KORUNMAYA MUHTAÇ ÇOCUKLARA YÖNELİK UYGULANAN DEĞERLER EĞİTİMİ FAALİYETLERİNİN ÖĞRETİCİ GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ: KAYSERİ VE NEVŞEHİR ÖRNEĞİ. Erciyes Akademi, 38(2), 528-559. https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1460408

ERCİYES AKADEMİ | 2021 | erciyesakademi@erciyes.edu.tr Bu eser Creative Commons Atıf-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.