RHYTHM EDUCATION IN DANCERS

Yıl 2022, Cilt: 36 Sayı: 4, 1724 - 1738, 30.12.2022

Zeynel Turan

https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1148892

Öz

Dancers often learn the rhythm of a piece of music by listening to it or performing the dance with a choreographer, rather than reading the rhythm from a pre-written score or text. The ability of dancers to dance together in synchronization depends not only on the correct and desired movements, but also on the internalization of aesthetic feeling, rhythm and music by the dancers and their knowledge of all its elements. The art of dance is achieved not only through technical knowledge, good body control and other motor skills, but also through a holistic approach such as the ability to express thoughts well. When dancing to music, it is extremely important for the dancer to know the rhythmic beginning and ending numbers of a series of movements, to be confident in the transition from one movement to another, and to be aware that they are dancing in order to convey their art and expression to the audience. With this in mind, it is very important for the dancer to be able to know and apply all the other elements that make up the movement, to have a musical knowledge that can convey the tempo terms related to her art and the information about the musical form to the musician who will accompany her, to be able to display the choreography at a high technical level and to express herself more clearly. With this importance, this study tries to explain the importance of rhythm training in dancers and its contributions to the art of dance in a descriptive way through a literature review and the author's experiences.

Anahtar Kelimeler

Dance, Dance, Rhythm education, Dance education, Folk dances, Folk dances

DANSÇILARDA RİTİM EĞİTİMİ

Öz

Dansçılar çoğunlukla ritmi daha önceden yazılmış bir nota veya bir metin üzerinden okumak yerine müzik eserini dinleyerek veya bir koreograf eşliğinde dans icrası yoluyla esere ait olan ritmi öğrenirler. Dansçıların bir arada senkronize bir şekilde dans edebilmesi yalnızca hareketlerin doğru ve istendik türden yapılmasına bağlı olmamakla birlikte, estetik duygu, ritim ve müziğin dansçılar tarafından içselleştirilerek tüm elementleri ile bilinmesine bağlıdır. Dans sanatı, yalnızca teknik bilgi, iyi bir beden kontrolü ve motorik diğer beceriler ile değil aynı zamanda düşünceleri iyi ifade edebilme gibi bütünsel bir yaklaşımla da elde edilmektedir. Müzik eşliğinde dans ederken sanatçının yaptığı sanatı ve ifadesini izleyiciye ulaştırabilmek için, bir hareket serisinin ritimsel açıdan başlangıç ve bitiş sayılarını bilmesi, bir hareketten diğerine geçişte kendinden emin olması ve dans ettiğinin farkında olması son derece önemlidir. Bu düşünceyle, dansçının hareketi oluşturan diğer tüm unsurları bilip uygulayabilmesi, sanatına ilişkin tempo terimlerini ve müzik formuna ait bilgileri kendisine eşlik edecek müzisyene aktarabilecek bir müzikal bilgiye sahip olması, koreografiyi teknik bakımdan üst düzey sergileyebilmesi ve kendisini daha net bir şekilde ifade edebilmesi açısından oldukça önemlidir. Bu önemle, çalışmada literatür taraması ve yazarın deneyimleri üzerinden dansçılarda ritim eğitiminin önemi ve dans sanatına olan katkıları betimleyici bir yolla açıklanmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dans, Dans, Ritim eğitimi, Dans eğitimi, Halk dansları, Halk oyunları

Kaynakça

• Alp, M.Z. (2010). Halk oyunlarının ritim duygusu, vücut kompozisyonu ve reaksiyon zamanının gelişimi üzerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dalcroze, E. J. (1967). Rhythm music and education. (Çev. Harold F. Rubenstein). Riverside Press.
• Deleon, J. (1997). 200 Bale ve dans. Yapı Kredi Kültür Yayınları. 38.
• Dündar, M. (2003). Anaokulu ve ilköğretimin birinci sınıfında ritim eğitimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 171-180.
• Erdal, G. (2005). Müzik öğretim yöntemlerinden dalcroze metodu ve kullanımı. Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik Sempozyumu, 14-16 Nisan 2005. Kayseri.
• Gerek, Z., & Katkat, D. (2006). Elit sporcuların ve sedanterlerin ritm duyguları bakımından karşılaştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 36-42.
• Kaplan, R. (2002). Rhythmic training for dancers. Arizona State University. Human Kinetics.
• Kassing, G., & Jay, D. M. (2003). Dance teaching methods and curriculum design. Northern Illinois Universty. Human Kinetics.
• Özevin, B. (2006). Oyun dans ve müzik dersine ilişkin motivasyon ölçeği. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, 26- 28 Nisan 2006. Denizli.
• Özevin, T. (2008). Yaratıcı dans etkinliklerinin motivasyon, özgüven, özyeterlik ve dans performansı üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Özkul, M. K. (2011). Müziksel kavrama sürecinde bedenin rolü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Özmenteş, G. (2007). Müzikte beden zihin ilişkisi. 38. uluslararası Asya ve kuzey Afrika Çalışmaları, 10- 15 Eylül 2007 (ss. 627-647). Ankara.
• Sarıkaya, R. (2013). Lisans düzeyinde mesleki müzik eğitimi veren kurumlarda ritim öğretim yöntemlerinin kullanılma durumları (Ankara ili örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Sayın, M. (2011). Hareket ve beceri öğretimi. Spor Yayınevi.
• Sun, M., & Seyrek, H. (1983). Okul öncesi eğitimde müzik. Müzik Eserleri Yayınları.
• Yaprak, E. (2005). Geleneksel müzik eğitimi metotlarına alternatifler. Orff İnfo Dergisi, 7. http://www.orffmerkezi.org/orf_01orffne