BibTex RIS Kaynak Göster

Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım

Yıl 2010, Cilt: 26 Sayı: 3, 258 - 269, 01.06.2010

Öz

Eko-haritalama, çevresel değerlendirme için pratik bir yöntem, eğitim ve iletişim için destekleyici, veri toplamaya yardım eden ve işletmeler için çevresel dokümantasyonun temelini oluşturan bir araçtır. Kısa sürede gerçekleştirilebilecek ve kuruluş içerisinde tümü uygulamalı ve çevresel etkileri tanımlamak üzere kullanılabilen eko-haritalama, bir şirketin çevresel durumunun tanımlanması veya belirlenmesi ile ilgili dokümantasyon miktarını en aza indirmek amacıyla özel olarak tasarlanmış basit görsel araçlardır. Bu çalışmada eko-haritalama kavramı kapsamlı bir biçimde açıklanmış ve Erciyes Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Çevre Mühendisliği Bölümü, Çevre Kimyası Laboratuarı için bir örnek uygulaması yapılmıştır. Ayrıca eko-haritalar için özel semboller geliştirilerek kullanılmıştır. Çalışmada belirtilen sorunlar atıksu, koku, gürültü, toz ve risk olmak üzere toplam 5 konudan oluşmakta ve konuya ilişkin 5 temel harita kullanılmaktadır. Elde edilen bulgular çözümleriyle beraber çalışmada verilmektedir.

Kaynakça

  • Coşkun A. ve Karaca N., KOBİ’lerde Çevresel Maliyetlerin Sınıflandırılmasına Yönelik Bir Öneri: Metal Sektöründen Bir Uygulama, Ekoloji 18, 69, 59-65, 2008.
  • Yontar İ. G., "Sürdürülebilir Çevre ve Ekonomi İçin Bir Araç: Türkiye'de ISO 14001 Çevre Yönetim Sistemi Standardı" Review of Social, Economic & Business Studies, 9-10 / 477-500, KKTC, 2008.
  • Ecomapping: International case studies and Training for Trainers kit, Report Final, 2005.
  • Baskar G., Gobinath R., Mahendran N., GIS based ecomapping of industries-A potential tool for environmental performance analysis and optimization, International Conference on Computer Engineering and Technology, Singapore 569-573, 22 - 27 January 2009.
  • Tamlyn A., The need for eco-efficiency resource tools for small and medium enterprises in Canada, MBA Internship, Faculty of Management, Dalhousie University, Canada, 2007.
  • Burke S., Gaughran W. F., Intelligent Environmental Management for SME’s in Manufacturing, Robotic and Computer Integrated Manifacturing, 22 566–575, 2006.
  • Zorpas A., Environmental Management Systems as Sustainable Tools in the Way of Life for the SMEs and VSMEs, Bioresource Technology. 101, 1544–1557, 2010.
  • Gümüşel D., “KOBİ’lere Yönelik Çevre Yönetimi Araçları: Delta eko-verimlilik programı örneği”, V. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi, 45–62, 2003.
  • Yan W. and Matsuzaki A., Mapping the Spatial Structure of Urban Ecosystems and Calculating the Value of Trees in Yokohama City, Policy and Governance Working Paper Series No. 6. Keio University, 2003.
  • Heras I. and Arana G., Alternative models for environmental management in SMEs: the case of Ekoscan vs. ISO 14001, Journal of Cleaner Production, doi:10.1016/j.jclepro.2010.01.005, 2010.
  • Ray R. A. and Street A. F., Ecomapping: An Innovative Research Tool for Nurses, Methodological Issues in Nursing Research, 50, 5, 545-552, 2005.

Eco-mapping: A New Approach for Reduction of Environmental Effects

Yıl 2010, Cilt: 26 Sayı: 3, 258 - 269, 01.06.2010

Öz

Eco-mapping is a practical method for environmental assessment, a supportive approach for training and communication and a tool that collect data and that forms the basis of environmental documentation for businesses. Eco-mapping is a visual tool, which is particularly designed to define or identify the documents necessary for environmental assessment, can be prepared in a short period of time and can define all practical and environmental impacts within the enterprise. In this study, eco-mapping concept was described in a comprehensive manner and a sample application was carried out for environmental chemistry laboratory of Erciyes University, Department of Environmental Engineering. In addition, special symbols was developed and used for eco-mappings. The problems defined in this study include 5 topics, wastewater, odour, noise, dust and risk, and in this context, 5 base maps were used. Findings obtained in this study are presented with their solutions.

Kaynakça

  • Coşkun A. ve Karaca N., KOBİ’lerde Çevresel Maliyetlerin Sınıflandırılmasına Yönelik Bir Öneri: Metal Sektöründen Bir Uygulama, Ekoloji 18, 69, 59-65, 2008.
  • Yontar İ. G., "Sürdürülebilir Çevre ve Ekonomi İçin Bir Araç: Türkiye'de ISO 14001 Çevre Yönetim Sistemi Standardı" Review of Social, Economic & Business Studies, 9-10 / 477-500, KKTC, 2008.
  • Ecomapping: International case studies and Training for Trainers kit, Report Final, 2005.
  • Baskar G., Gobinath R., Mahendran N., GIS based ecomapping of industries-A potential tool for environmental performance analysis and optimization, International Conference on Computer Engineering and Technology, Singapore 569-573, 22 - 27 January 2009.
  • Tamlyn A., The need for eco-efficiency resource tools for small and medium enterprises in Canada, MBA Internship, Faculty of Management, Dalhousie University, Canada, 2007.
  • Burke S., Gaughran W. F., Intelligent Environmental Management for SME’s in Manufacturing, Robotic and Computer Integrated Manifacturing, 22 566–575, 2006.
  • Zorpas A., Environmental Management Systems as Sustainable Tools in the Way of Life for the SMEs and VSMEs, Bioresource Technology. 101, 1544–1557, 2010.
  • Gümüşel D., “KOBİ’lere Yönelik Çevre Yönetimi Araçları: Delta eko-verimlilik programı örneği”, V. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi, 45–62, 2003.
  • Yan W. and Matsuzaki A., Mapping the Spatial Structure of Urban Ecosystems and Calculating the Value of Trees in Yokohama City, Policy and Governance Working Paper Series No. 6. Keio University, 2003.
  • Heras I. and Arana G., Alternative models for environmental management in SMEs: the case of Ekoscan vs. ISO 14001, Journal of Cleaner Production, doi:10.1016/j.jclepro.2010.01.005, 2010.
  • Ray R. A. and Street A. F., Ecomapping: An Innovative Research Tool for Nurses, Methodological Issues in Nursing Research, 50, 5, 545-552, 2005.
Toplam 11 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA82DA47KE
Bölüm Makale
Yazarlar

İbrahim Peker Bu kişi benim

Ercan Şenyiğit Bu kişi benim

Ömür Gökkuş Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 26 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Peker, İ., Şenyiğit, E., & Gökkuş, Ö. (2010). Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, 26(3), 258-269.
AMA Peker İ, Şenyiğit E, Gökkuş Ö. Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi. Haziran 2010;26(3):258-269.
Chicago Peker, İbrahim, Ercan Şenyiğit, ve Ömür Gökkuş. “Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım”. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi 26, sy. 3 (Haziran 2010): 258-69.
EndNote Peker İ, Şenyiğit E, Gökkuş Ö (01 Haziran 2010) Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi 26 3 258–269.
IEEE İ. Peker, E. Şenyiğit, ve Ö. Gökkuş, “Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım”, Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, c. 26, sy. 3, ss. 258–269, 2010.
ISNAD Peker, İbrahim vd. “Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım”. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi 26/3 (Haziran 2010), 258-269.
JAMA Peker İ, Şenyiğit E, Gökkuş Ö. Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi. 2010;26:258–269.
MLA Peker, İbrahim vd. “Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım”. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, c. 26, sy. 3, 2010, ss. 258-69.
Vancouver Peker İ, Şenyiğit E, Gökkuş Ö. Eko-Haritalama: Çevresel Etkilerin Azaltılması İçin Yeni Bir Yaklaşım. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi. 2010;26(3):258-69.

✯ Etik kurul izni gerektiren, tüm bilim dallarında yapılan araştırmalar için etik kurul onayı alınmış olmalı, bu onay makalede belirtilmeli ve belgelendirilmelidir.
✯ Etik kurul izni gerektiren araştırmalarda, izinle ilgili bilgilere (kurul adı, tarih ve sayı no) yöntem bölümünde, ayrıca makalenin ilk/son sayfalarından birinde; olgu sunumlarında, bilgilendirilmiş gönüllü olur/onam formunun imzalatıldığına dair bilgiye makalede yer verilmelidir.
✯ Dergi web sayfasında, makalelerde Araştırma ve Yayın Etiğine uyulduğuna dair ifadeye yer verilmelidir.
✯ Dergi web sayfasında, hakem, yazar ve editör için ayrı başlıklar altında etik kurallarla ilgili bilgi verilmelidir.
✯ Dergide ve/veya web sayfasında, ulusal ve uluslararası standartlara atıf yaparak, dergide ve/veya web sayfasında etik ilkeler ayrı başlık altında belirtilmelidir. Örneğin; dergilere gönderilen bilimsel yazılarda, ICMJE (International Committee of Medical Journal Editors) tavsiyeleri ile COPE (Committee on Publication Ethics)’un Editör ve Yazarlar için Uluslararası Standartları dikkate alınmalıdır.
✯ Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine riayet edilmesi gerekmektedir.