Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Perceived Corporate Social Media Communication: A Scale Adaptation Study

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 2, 563 - 582, 30.07.2024
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1442903

Öz

This study aims to adapt the "Firm-created social media communication" dimension of the measurement tool developed by Schivinski & Dabrowski (2016) to Turkish culture. The research, designed with a quantitative model, targeted students who follow the social media accounts of universities. The population of the study, which was designed with a quantitative research model, consists of students who follow the social media accounts of universities, and the sample group consists of sports science undergraduate students (n=99) at a state university located in the Black Sea Region of Turkey, selected by purposeful and criterion sampling technique. The translation and retranslation technique was employed to adapt the measurement tool into Turkish. To establish the construct validity of the instrument, exploratory and confirmatory factor analyses were conducted. The reliability was assessed using test-retest correlations and internal consistency values. The findings indicated that the four-item measurement tool demonstrated sufficient goodness of fit values (KMO: 0.78; EV: 2.920; Chi-Square/sd=1.11, SRMR=0.00, RMSEA=0.00, GFI=0.99, NNFI=1.02, AGFI=0.99, NFI=0.99, CFI=1.00). The internal consistency coefficient was 0.91, and the test-retest correlation was 0.81. These results show that the instrument adapted to Turkish culture is valid and reliable for this context. It is anticipated that this measurement tool can serve as a valuable resource for academic units in the field of sports sciences to evaluate their institutional social media communication and develop effective strategies.

Etik Beyan

I declare that ethical rules have been complied with in all processes of preparation of the research article in question.

Kaynakça

  • Albarran, A. B. (2009). The transformation of the media and communication industries. Gráficas Egúzkiza. https://doi.org/0.13140/RG.2.2.21235.07204
  • Altincik, H. (2022). Kamu kurumlarında halkla ilişkilerin geleneksel medya bağlamında incelenmesi. Eğitim Yayınevi.
  • Argenti, P. A. (2014). Corporate communication (6 ed.). In McGraw-Hill Education.
  • Aslan, P. (2021). Halkla ilişkilerde yeni eğilimler: Sosyal medya [Yayımlanmamış Doktora]. Tezi. İstanbul Üniversitesi.
  • Basri, W. S. M., & Siam, M. R. A. (2019). Social media and corporate communication antecedents of SME sustainability performance: A conceptual framework for SMEs of Arab World. Journal of Economic and Administrative Sciences, 35(3), 172-182. https://doi.org/10.1108/JEAS-01-2018-0011
  • Bayram, N. (2009). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi. Ezgi Kitabevi.
  • Bayram, N. (2016). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: AMOS Uygulamaları. Ezgi Kitabevi.
  • Bozkurt, S. (2022). Algılanan sosyal medya çevikliğinin müşteri katılım davranışı üzerindeki etkisi: sosyal medya kullanım yoğunluğunun düzenleyicilik rolü. Sosyal Mucit Academic Review, 3(1), 96-122. https://doi.org/10.54733/SMAR.1118974
  • Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (20 ed.). Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24 ed.). Pegem Akademik.
  • Capriotti, P., Zeler, I., & Camilleri, M. A. (2021). Corporate communication through social networks: the ıdentification of the key dimensions for dialogic communication. Strategic Corporate Communication in the Digital Age, 33-51. https://doi.org/10.1108/978-1-80071-264-520211003
  • Cattell, R. B., & Baggaley, A. R. (1960). The salient variable similarity index for factor matching. British Journal of Statistical Psychology, 13(1), 33-46. https://doi.org/10.1111/J.2044-8317.1960.TB00037.X
  • Cesur, Z., & Memiş, S. (2021). İşletmelerin, tüketici tarafından algılanan sosyal medya çabalarının (aktivitelerinin) marka tercihine etkisinde markaya duyulan güvenin aracılık etkisi: GSM sektöründe bir uygulama. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 13(25), 736-754. https://doi.org/10.38155/KSBD.978799
  • Crosbie, V. (2015). What is new media? International Journal of New Media Studies, 1(1), 1-6.
  • Çavuş, T., & Eğilmez, Ö. (2021). Sosyal medyada kurumsal itibar yönetimi: Türkiye'deki telekomünikasyon şirketlerinin Twitter veri analizi. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 210-226. https://doi.org/10.33905/bseusbed.996512
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (Vol. 2). Pegem akademi Ankara.
  • Dalkıran, İ. (2016). Bir iletişim aracı olan sosyal medyanın halkla ilişkiler ekseninde Türk markaları tarafından kullanımı: Ülker ve Eti üzerinden bir inceleme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 2(2), 1-24.
  • Dara, A. Y. (2013). Diyalojik iletişim çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi sosyal medya uygulamaları. Selçuk İletişim, 8(1), 95-115.
  • Demir, Y., & Öztürk, M. (2023). Ağ toplumunda kurumsal iletişim: Üniversitelerin Twitter kullanımı üzerine sosyal ağ analizi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 13(2), 519-532. https://doi.org/10.7456/tojdac.1247364
  • Demirci Orel, F., & Arık, A. (2020). Sosyal medya pazarlamasının tüketici satın alma niyetine etkisinin teknoloji kabul modeli aracılığıyla incelenmesi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(57), 205-232. https://doi.org/10.18070/ERCIYESIIBD.701115
  • Durukal, E., & Doğaner, M. (2019). E-ticaret sitelerinde algılanan sosyal medya pazarlaması faaliyetlerinin e-sadakate etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(1), 129-143. https://doi.org/10.20491/isarder.2019.588
  • Duvan, Y. (2019). Karadeniz Bölgesindeki belediyelerin kurumsal iletişiminde sosyal medya [Yayımlanmamış Yüksek Lisans]. Tezi. Ordu Üniversitesi.
  • Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS. Sage.
  • Floreddu, P. B., & Cabiddu, F. (2016). Social media communication strategies. Journal of Services Marketing, 30(5), 490-503. https://doi.org/10.1108/JSM-01-2015-0036
  • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating tsructural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-39. https://doi.org/10.2307/3151312
  • Garzone, G. (2015). Social media in corporate communication: Focus on text and discourse. . M. Bondi, S. Cacchiani, & D. Mazzi (Eds.), In Discourse in and through the Media (pp. 214-241). Cambridge Scholars Publishing.
  • Gomez, L. M., Chalmeta, R., & Sosa-Varela, J. C. (2016). Usage and importance of social media for corporate communication and stakeholder dialogue. Revista Internacional de Relaciones Públicas, 1(2), 157-174. https://doi.org/10.1007/978-3-319-24148-7_18
  • Göker, G., & Keskin, S. (2015). Sosyal medya türevi olarak sosyal içerik platformları: Betimsel bir inceleme. Journal of International Social Research, 8(39), 861-861. https://doi.org/10.17719/jisr.20153913802
  • Gökler, K., & Atılım, O. (2020). Üniversitelerin kurumsal iletişim aracı olarak Instagram kullanımı: Vakıf üniversitelerinin Instagram sayfaları üzerine betimsel bir içerik analizi. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi(35), 311-337. https://doi.org/10.17829/turcom.584419
  • Güllüoğlu, Ö. (2012). Örgütsel iletişim iletişim doyumu ve kurumsal bağlılık. Eğitim Yayınevi.
  • Gümüş, M., & Öksüz, B. (2010). İtibarın temel taşı olarak kurumsal iletişim: Kurumsal itibar sürecinde iletişimin rolü ve önemi. Marmara İletişim Dergisi(16), 111-124.
  • Gürbüz, S. (2019). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi. Seçkin Yayıncılık.
  • Gürsoy, E. (2019). Kurumsal iletişimde yeni bir platform olarak sosyal medya kullanımı: İBB örneği [Yayımlanmamış Doktora]. Tezi. Marmara Üniversitesi.
  • Gürüz, D., & Eğinli, A. T. (2008). İletişim becerileri: anlamak-anlatmak-anlaşmak. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Hair, J., Black, W., Babin, B., & Anderson, R. (2014). Exploratory factor analysis. Multivariate data analysis, 7th Pearson new international ed. Harlow, UK: Pearson Education.
  • Ilgazlı, C. (2020). Sosyal medya performansı ve marka imajı ilişkisi: Türk Hava Yolları üzerine bir araştırma [Yayımlanmamış Yüksek Lisans]. Tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi.
  • Kara, T. (2013). Sosyal medya endüstrisi. İstanbul Beta Yayıncılık.
  • Karaçam, Z. (2019). Ölçme araçlarının Türkçe'ye uyarlanması. Ebelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(1), 28-37.
  • Karaduman, M. (2011). Sosyal medya, geleneksel medyanın alternatifi olabilir mi? Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi(6), 47-64.
  • Karagöz, Y. (2019). SPSS-AMOS-META Uygulamalı istatistiksel analizler (2 ed.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Karayalçın, C. (2019). Algılanan sosyal medya pazarlama çabalarının marka değeri ve satın alma niyeti üzerine etkisi: Tüketicilerin sosyal medya bağı ve kullanım sıklığı üzerine bir araştırma [Yayımlanmamış Yüksek Lisans]. Tezi. Akdeniz Üniversitesi.
  • Kazaka, O. (2011). Corporate communication in social media in Latvia. Acta Universitatis Sapientiae. Social Analysis, 1(2), 241-259.
  • Keşaplı, O. (2017). İşletmelerin sosyal medya hesapları üzerinden kurmuş oldukları iletişiminin marka değeri üzerine etkisi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 653-668.
  • Khadim, R. A., Younis, M., & Mahmood, A. (2015). Firm-created social media communication and consumer brand perceptions. International Journal of Marketing and Technology, 5(3), 91-105.
  • Kietzmann, J. H., Hermkens, K., McCarthy, I. P., & Silvestre, B. S. (2011). Social media? Get serious! Understanding the functional building blocks of social media. Business Horizons, 54(3), 241-251. https://doi.org/10.1016/J.BUSHOR.2011.01.005
  • Kılıç, A. F. (2022). Açımlayıcı faktör analizinde boyut sayısına karar verme: Yöntemlere kısa bir bakış. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(51), 305-318.
  • Kline, T. J. (2005). Psychological testing: A practical approach to design and evaluation. Sage publications.
  • Koçyiğit, M., & Koçyiğit, A. (2018). Değişen ve gelişen dijital iletişim: yazılabilir web teknolojisi (Web 2.0). V. Çakmak & S. Çavuş (Eds.), Dijital kültür ve iletişim. Literatür Yayınları.
  • Köker, N., & Özer, C. S. (2023). Markaların algılanan sosyal medya pazarlama çalışmalarının tüketicilerin çevrimiçi fikir arama ve iletme davranışları üzerine. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 1-27. https://doi.org/10.30798/makuiibf.860059
  • Leaver, T., Highfield, T., & Abidin, C. (2020). Instagram: Visual social media cultures. John Wiley & Sons.
  • Macnamara, J., & Zerfass, A. (2012). Social media communication in organizations: the challenges of balancing openness, strategy, and management. International Journal of Strategic Communication, 6(4), 287-308. https://doi.org/10.1080/1553118X.2012.711402
  • Matthews, L. (2010). Social media and the evolution of corporate communications. The Elon Journal of Undergraduate Research in Communications, 1(1), 17-23.
  • Meydan, C. H., & Şeşen, H. (2015). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Detay Yayıncılık.
  • Morozov, E., & Sen, M. (2014). Analysing the Twitter social graph: Whom can we trust? [Unpuplished]. Doctoral Thesis. Nice University.
  • Neale, J. M., & Liebert, R. M. (1973). Science and behavior: An introduction to methods of research. Prentice-Hall International, Inc.
  • Nikkhah, M., Heravi-Karimooi, M., Montazeri, A., Rejeh, N., & Sharif Nia, H. (2018). Psychometric properties the Iranian version of older People’s quality of life questionnaire (OPQOL). Health and quality of life outcomes, 16, 1-10.
  • Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1967). Psychometric theory. McGraw-Hill.
  • Özgüven, İ. E. (1994). Psikolojik testler. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Roman, T., Manolica, A., & Bîtcâ, D. (2018). Competition on social media. Proceedings of The 12th International Management Conference, Bucharest.
  • Rossetto, K. R., Lannutti, P. J., & Strauman, E. C. (2015). Death on Facebook: Examining the roles of social media communication for the bereaved. Journal of Social and Personal Relationships, 32(7), 974-994.
  • Rutter, R., Roper, S., & Lettice, F. (2016). Social media interaction, the University brand and recruitment performance. Journal of Business Research, 69(8), 3096-3104.
  • Sayılganoğlu, S. (2018). Kurumsal iletişim bağlamında belediyelerde kurumsal Twitter hesabı kullanımı. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 389-406. https://doi.org/10.31454/usb.476919
  • Schivinski, B., & Dabrowski, D. (2016). The effect of social media communication on consumer perceptions of brands. Journal of Marketing Communications, 22(2), 189-214. https://doi.org/10.1080/13527266.2013.871323
  • Sığın, N. (2022). Kurumsal iletişim bağlamında vakıf üniversitelerinin Twitter kullanımı üzerine bir araştırma. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 12(2), 26-45. https://doi.org/10.53495/e-kiad.1189826
  • Statista. (2024, 22.05.2024). Most popular social networks worldwide as of April 2024, ranked by number of monthly active users. Retrieved 05.06.2024 from https://www.statista.com/statistics/272014/global-social-networks-ranked-by-number-of-users/
  • Şahin, D. (2021). Kurumsal iletişim sürecinde yeni iletişim teknolojilerinin kullanımı: Instagram üzerine bir inceleme. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, 1(6), 81-96.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Experimental designs using ANOVA (Vol. 724). Thomson/Brooks/Cole Belmont, CA.
  • Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics (Vol. 6). pearson Boston, MA.
  • Tavşancıl, E. (2018). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (6 ed.). Nobel.
  • Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Tokatlı, M. (2016). Yeni medyanın geleneksel medya ve halkla ilişkiler meslek alanı üzerine etkileri. Journal of International Social Research, 9(45), 877-877. https://doi.org/10.17719/JISR.20164520664
  • Tosun, N. (2003). Kurumsal iletişim sürecinde reklam ve imaj yönetiminin bütünleşik konumu. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(1), 173-191.
  • Tsimonis, G., & Dimitriadis, S. (2014). Brand strategies in social media. Marketing Intelligence and Planning, 32(3), 328-344. https://doi.org/10.1108/MIP-04-2013-0056/FULL/HTML
  • Tuten, T. L. (2023). Social media marketing. Adaçayı Yayınları.
  • Uğurhan, Y. Z. C. (2024). Kurumsal iletişim amaçlı sosyal medya kullanımı: Bankalar üzerine bir içerik analizi. H. Öz Pektaş & Y. Kırdar (Eds.), Dijitalleşme Bağlamında Birey, Toplum ve İletişim (1 ed.). Eğitim Yayınevi.
  • Ün, H., & Türkal, İ. (2018). Kurumsal iletişim bağlamında yükseköğretim kurumlarının sosyal medya kullanımları: Üniversitelerin Youtube kanallarını kullanımları üzerine bir inceleme. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2018, 22(3), 2811-2833.
  • Wang, X., Yu, C., & Wei, Y. (2012). Social media peer communication and impacts on purchase intentions: A consumer socialization framework. Journal of Interactive Marketing, 26(4), 198-208. https://doi.org/10.1016/J.INTMAR.2011.11.004
  • Watkins, M. W. (2018). Exploratory factor analysis: A guide to best practice. Journal of black psychology, 44(3), 219-246.
  • Wei, L. H., Huat, O. C., & Thurasamy, R. (2023). The impact of social media communication on consumer-based brand equity and purchasing intent in a pandemic. International Marketing Review, 40(5), 1213-1244. https://doi.org/10.1108/IMR-12-2021-0353/FULL/HTML
  • Yaraş, A., & Göksel, A. G. (2021). Futbol kulüplerinde marka yönetimi: Kurumsal iletişim aracı olarak Twitter. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2021(1), 7-7.
  • Yaşlıoğlu, M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 2017, 74-85.
  • Yavuz, C., & Duvan, Y. (2018). Doğu Karadeniz üniversitelerinin kurumsal iletişimde sosyal medya kullanım alışkanlığı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 1329-1350. https://doi.org/10.19145/E-GIFDER.413829
  • Yavuz, C., & Duvan, Y. (2019). Belediyelerin kurumsal iletişiminde sosyal medya: Karadeniz Bölgesi örneği. Kent Akademisi, 12(4), 682-702. https://doi.org/10.35674/KENT.640643
  • Zhang, T. (2021). Differences between traditional TV media and new eedia—Take TikTok as an example. International Journal of Social Science and Humanity, 11(4), 133-137. https://doi.org/10.18178/ijssh.2021.11.4.1053
  • Zhong, B. (2021). Social media communication: Trends and theories. John Wiley & Sons.

Algılanan Kurumsal Sosyal Medya İletişimi: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 2, 563 - 582, 30.07.2024
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1442903

Öz

Bu çalışma, Schivinski & Dabrowski (2016) tarafından geliştirilen ölçüm aracının “Firma tarafından oluşturulan sosyal medya iletişimi” boyutunu Türk kültürüne uyarlamayı amaçlamaktadır. Nicel bir modelle tasarlanan araştırma, üniversitelerin sosyal medya hesaplarını takip eden öğrencileri hedeflemiştir. Nicel araştırma modeli ile tasarlanan çalışmanın evrenini üniversitelerin sosyal medya hesaplarını takip eden öğrenciler, örneklem grubunu ise amaçlı ve ölçüt örnekleme tekniği ile seçilen Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan bir devlet üniversitesindeki spor bilimleri lisans öğrencileri (n=99) oluşturmaktadır. Ölçme aracını Türkçeye uyarlamak için çeviri ve yeniden çeviri tekniği kullanılmıştır. Ölçme aracının yapı geçerliliğini belirlemek için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Güvenilirlik, test-tekrar test korelasyonları ve iç tutarlılık değerleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular, dört maddelik ölçüm aracının yeterli uyum iyiliği değerleri gösterdiğini ortaya koymuştur (KMO: 0.78; EV: 2.920; Ki-Kare/sd=1.11, SRMR=0.00, RMSEA=0.00, GFI=0.99, NNFI=1.02, AGFI=0.99, NFI=0.99, CFI=1.00). İç tutarlılık katsayısı 0,91 ve test-tekrar test korelasyonu 0,81'dir. Bu sonuçlar, Türk kültürüne uyarlanan ölçme aracının bu bağlam için geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir. Bu ölçüm aracının, spor bilimleri alanındaki akademik birimlerin kurumsal sosyal medya iletişimlerini değerlendirmeleri ve etkili stratejiler geliştirmeleri için değerli bir kaynak olarak hizmet edebileceği öngörülmektedir.

Etik Beyan

Söz konusu araştırma makalesinin hazırlanmasındaki tüm aşamalarda etik kurallara uyulmuştur.

Kaynakça

  • Albarran, A. B. (2009). The transformation of the media and communication industries. Gráficas Egúzkiza. https://doi.org/0.13140/RG.2.2.21235.07204
  • Altincik, H. (2022). Kamu kurumlarında halkla ilişkilerin geleneksel medya bağlamında incelenmesi. Eğitim Yayınevi.
  • Argenti, P. A. (2014). Corporate communication (6 ed.). In McGraw-Hill Education.
  • Aslan, P. (2021). Halkla ilişkilerde yeni eğilimler: Sosyal medya [Yayımlanmamış Doktora]. Tezi. İstanbul Üniversitesi.
  • Basri, W. S. M., & Siam, M. R. A. (2019). Social media and corporate communication antecedents of SME sustainability performance: A conceptual framework for SMEs of Arab World. Journal of Economic and Administrative Sciences, 35(3), 172-182. https://doi.org/10.1108/JEAS-01-2018-0011
  • Bayram, N. (2009). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi. Ezgi Kitabevi.
  • Bayram, N. (2016). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: AMOS Uygulamaları. Ezgi Kitabevi.
  • Bozkurt, S. (2022). Algılanan sosyal medya çevikliğinin müşteri katılım davranışı üzerindeki etkisi: sosyal medya kullanım yoğunluğunun düzenleyicilik rolü. Sosyal Mucit Academic Review, 3(1), 96-122. https://doi.org/10.54733/SMAR.1118974
  • Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (20 ed.). Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24 ed.). Pegem Akademik.
  • Capriotti, P., Zeler, I., & Camilleri, M. A. (2021). Corporate communication through social networks: the ıdentification of the key dimensions for dialogic communication. Strategic Corporate Communication in the Digital Age, 33-51. https://doi.org/10.1108/978-1-80071-264-520211003
  • Cattell, R. B., & Baggaley, A. R. (1960). The salient variable similarity index for factor matching. British Journal of Statistical Psychology, 13(1), 33-46. https://doi.org/10.1111/J.2044-8317.1960.TB00037.X
  • Cesur, Z., & Memiş, S. (2021). İşletmelerin, tüketici tarafından algılanan sosyal medya çabalarının (aktivitelerinin) marka tercihine etkisinde markaya duyulan güvenin aracılık etkisi: GSM sektöründe bir uygulama. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 13(25), 736-754. https://doi.org/10.38155/KSBD.978799
  • Crosbie, V. (2015). What is new media? International Journal of New Media Studies, 1(1), 1-6.
  • Çavuş, T., & Eğilmez, Ö. (2021). Sosyal medyada kurumsal itibar yönetimi: Türkiye'deki telekomünikasyon şirketlerinin Twitter veri analizi. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 210-226. https://doi.org/10.33905/bseusbed.996512
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (Vol. 2). Pegem akademi Ankara.
  • Dalkıran, İ. (2016). Bir iletişim aracı olan sosyal medyanın halkla ilişkiler ekseninde Türk markaları tarafından kullanımı: Ülker ve Eti üzerinden bir inceleme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 2(2), 1-24.
  • Dara, A. Y. (2013). Diyalojik iletişim çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi sosyal medya uygulamaları. Selçuk İletişim, 8(1), 95-115.
  • Demir, Y., & Öztürk, M. (2023). Ağ toplumunda kurumsal iletişim: Üniversitelerin Twitter kullanımı üzerine sosyal ağ analizi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 13(2), 519-532. https://doi.org/10.7456/tojdac.1247364
  • Demirci Orel, F., & Arık, A. (2020). Sosyal medya pazarlamasının tüketici satın alma niyetine etkisinin teknoloji kabul modeli aracılığıyla incelenmesi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(57), 205-232. https://doi.org/10.18070/ERCIYESIIBD.701115
  • Durukal, E., & Doğaner, M. (2019). E-ticaret sitelerinde algılanan sosyal medya pazarlaması faaliyetlerinin e-sadakate etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(1), 129-143. https://doi.org/10.20491/isarder.2019.588
  • Duvan, Y. (2019). Karadeniz Bölgesindeki belediyelerin kurumsal iletişiminde sosyal medya [Yayımlanmamış Yüksek Lisans]. Tezi. Ordu Üniversitesi.
  • Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS. Sage.
  • Floreddu, P. B., & Cabiddu, F. (2016). Social media communication strategies. Journal of Services Marketing, 30(5), 490-503. https://doi.org/10.1108/JSM-01-2015-0036
  • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating tsructural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-39. https://doi.org/10.2307/3151312
  • Garzone, G. (2015). Social media in corporate communication: Focus on text and discourse. . M. Bondi, S. Cacchiani, & D. Mazzi (Eds.), In Discourse in and through the Media (pp. 214-241). Cambridge Scholars Publishing.
  • Gomez, L. M., Chalmeta, R., & Sosa-Varela, J. C. (2016). Usage and importance of social media for corporate communication and stakeholder dialogue. Revista Internacional de Relaciones Públicas, 1(2), 157-174. https://doi.org/10.1007/978-3-319-24148-7_18
  • Göker, G., & Keskin, S. (2015). Sosyal medya türevi olarak sosyal içerik platformları: Betimsel bir inceleme. Journal of International Social Research, 8(39), 861-861. https://doi.org/10.17719/jisr.20153913802
  • Gökler, K., & Atılım, O. (2020). Üniversitelerin kurumsal iletişim aracı olarak Instagram kullanımı: Vakıf üniversitelerinin Instagram sayfaları üzerine betimsel bir içerik analizi. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi(35), 311-337. https://doi.org/10.17829/turcom.584419
  • Güllüoğlu, Ö. (2012). Örgütsel iletişim iletişim doyumu ve kurumsal bağlılık. Eğitim Yayınevi.
  • Gümüş, M., & Öksüz, B. (2010). İtibarın temel taşı olarak kurumsal iletişim: Kurumsal itibar sürecinde iletişimin rolü ve önemi. Marmara İletişim Dergisi(16), 111-124.
  • Gürbüz, S. (2019). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi. Seçkin Yayıncılık.
  • Gürsoy, E. (2019). Kurumsal iletişimde yeni bir platform olarak sosyal medya kullanımı: İBB örneği [Yayımlanmamış Doktora]. Tezi. Marmara Üniversitesi.
  • Gürüz, D., & Eğinli, A. T. (2008). İletişim becerileri: anlamak-anlatmak-anlaşmak. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Hair, J., Black, W., Babin, B., & Anderson, R. (2014). Exploratory factor analysis. Multivariate data analysis, 7th Pearson new international ed. Harlow, UK: Pearson Education.
  • Ilgazlı, C. (2020). Sosyal medya performansı ve marka imajı ilişkisi: Türk Hava Yolları üzerine bir araştırma [Yayımlanmamış Yüksek Lisans]. Tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi.
  • Kara, T. (2013). Sosyal medya endüstrisi. İstanbul Beta Yayıncılık.
  • Karaçam, Z. (2019). Ölçme araçlarının Türkçe'ye uyarlanması. Ebelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(1), 28-37.
  • Karaduman, M. (2011). Sosyal medya, geleneksel medyanın alternatifi olabilir mi? Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi(6), 47-64.
  • Karagöz, Y. (2019). SPSS-AMOS-META Uygulamalı istatistiksel analizler (2 ed.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Karayalçın, C. (2019). Algılanan sosyal medya pazarlama çabalarının marka değeri ve satın alma niyeti üzerine etkisi: Tüketicilerin sosyal medya bağı ve kullanım sıklığı üzerine bir araştırma [Yayımlanmamış Yüksek Lisans]. Tezi. Akdeniz Üniversitesi.
  • Kazaka, O. (2011). Corporate communication in social media in Latvia. Acta Universitatis Sapientiae. Social Analysis, 1(2), 241-259.
  • Keşaplı, O. (2017). İşletmelerin sosyal medya hesapları üzerinden kurmuş oldukları iletişiminin marka değeri üzerine etkisi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 653-668.
  • Khadim, R. A., Younis, M., & Mahmood, A. (2015). Firm-created social media communication and consumer brand perceptions. International Journal of Marketing and Technology, 5(3), 91-105.
  • Kietzmann, J. H., Hermkens, K., McCarthy, I. P., & Silvestre, B. S. (2011). Social media? Get serious! Understanding the functional building blocks of social media. Business Horizons, 54(3), 241-251. https://doi.org/10.1016/J.BUSHOR.2011.01.005
  • Kılıç, A. F. (2022). Açımlayıcı faktör analizinde boyut sayısına karar verme: Yöntemlere kısa bir bakış. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(51), 305-318.
  • Kline, T. J. (2005). Psychological testing: A practical approach to design and evaluation. Sage publications.
  • Koçyiğit, M., & Koçyiğit, A. (2018). Değişen ve gelişen dijital iletişim: yazılabilir web teknolojisi (Web 2.0). V. Çakmak & S. Çavuş (Eds.), Dijital kültür ve iletişim. Literatür Yayınları.
  • Köker, N., & Özer, C. S. (2023). Markaların algılanan sosyal medya pazarlama çalışmalarının tüketicilerin çevrimiçi fikir arama ve iletme davranışları üzerine. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 1-27. https://doi.org/10.30798/makuiibf.860059
  • Leaver, T., Highfield, T., & Abidin, C. (2020). Instagram: Visual social media cultures. John Wiley & Sons.
  • Macnamara, J., & Zerfass, A. (2012). Social media communication in organizations: the challenges of balancing openness, strategy, and management. International Journal of Strategic Communication, 6(4), 287-308. https://doi.org/10.1080/1553118X.2012.711402
  • Matthews, L. (2010). Social media and the evolution of corporate communications. The Elon Journal of Undergraduate Research in Communications, 1(1), 17-23.
  • Meydan, C. H., & Şeşen, H. (2015). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Detay Yayıncılık.
  • Morozov, E., & Sen, M. (2014). Analysing the Twitter social graph: Whom can we trust? [Unpuplished]. Doctoral Thesis. Nice University.
  • Neale, J. M., & Liebert, R. M. (1973). Science and behavior: An introduction to methods of research. Prentice-Hall International, Inc.
  • Nikkhah, M., Heravi-Karimooi, M., Montazeri, A., Rejeh, N., & Sharif Nia, H. (2018). Psychometric properties the Iranian version of older People’s quality of life questionnaire (OPQOL). Health and quality of life outcomes, 16, 1-10.
  • Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1967). Psychometric theory. McGraw-Hill.
  • Özgüven, İ. E. (1994). Psikolojik testler. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Roman, T., Manolica, A., & Bîtcâ, D. (2018). Competition on social media. Proceedings of The 12th International Management Conference, Bucharest.
  • Rossetto, K. R., Lannutti, P. J., & Strauman, E. C. (2015). Death on Facebook: Examining the roles of social media communication for the bereaved. Journal of Social and Personal Relationships, 32(7), 974-994.
  • Rutter, R., Roper, S., & Lettice, F. (2016). Social media interaction, the University brand and recruitment performance. Journal of Business Research, 69(8), 3096-3104.
  • Sayılganoğlu, S. (2018). Kurumsal iletişim bağlamında belediyelerde kurumsal Twitter hesabı kullanımı. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 389-406. https://doi.org/10.31454/usb.476919
  • Schivinski, B., & Dabrowski, D. (2016). The effect of social media communication on consumer perceptions of brands. Journal of Marketing Communications, 22(2), 189-214. https://doi.org/10.1080/13527266.2013.871323
  • Sığın, N. (2022). Kurumsal iletişim bağlamında vakıf üniversitelerinin Twitter kullanımı üzerine bir araştırma. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 12(2), 26-45. https://doi.org/10.53495/e-kiad.1189826
  • Statista. (2024, 22.05.2024). Most popular social networks worldwide as of April 2024, ranked by number of monthly active users. Retrieved 05.06.2024 from https://www.statista.com/statistics/272014/global-social-networks-ranked-by-number-of-users/
  • Şahin, D. (2021). Kurumsal iletişim sürecinde yeni iletişim teknolojilerinin kullanımı: Instagram üzerine bir inceleme. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, 1(6), 81-96.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Experimental designs using ANOVA (Vol. 724). Thomson/Brooks/Cole Belmont, CA.
  • Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics (Vol. 6). pearson Boston, MA.
  • Tavşancıl, E. (2018). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (6 ed.). Nobel.
  • Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Tokatlı, M. (2016). Yeni medyanın geleneksel medya ve halkla ilişkiler meslek alanı üzerine etkileri. Journal of International Social Research, 9(45), 877-877. https://doi.org/10.17719/JISR.20164520664
  • Tosun, N. (2003). Kurumsal iletişim sürecinde reklam ve imaj yönetiminin bütünleşik konumu. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(1), 173-191.
  • Tsimonis, G., & Dimitriadis, S. (2014). Brand strategies in social media. Marketing Intelligence and Planning, 32(3), 328-344. https://doi.org/10.1108/MIP-04-2013-0056/FULL/HTML
  • Tuten, T. L. (2023). Social media marketing. Adaçayı Yayınları.
  • Uğurhan, Y. Z. C. (2024). Kurumsal iletişim amaçlı sosyal medya kullanımı: Bankalar üzerine bir içerik analizi. H. Öz Pektaş & Y. Kırdar (Eds.), Dijitalleşme Bağlamında Birey, Toplum ve İletişim (1 ed.). Eğitim Yayınevi.
  • Ün, H., & Türkal, İ. (2018). Kurumsal iletişim bağlamında yükseköğretim kurumlarının sosyal medya kullanımları: Üniversitelerin Youtube kanallarını kullanımları üzerine bir inceleme. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2018, 22(3), 2811-2833.
  • Wang, X., Yu, C., & Wei, Y. (2012). Social media peer communication and impacts on purchase intentions: A consumer socialization framework. Journal of Interactive Marketing, 26(4), 198-208. https://doi.org/10.1016/J.INTMAR.2011.11.004
  • Watkins, M. W. (2018). Exploratory factor analysis: A guide to best practice. Journal of black psychology, 44(3), 219-246.
  • Wei, L. H., Huat, O. C., & Thurasamy, R. (2023). The impact of social media communication on consumer-based brand equity and purchasing intent in a pandemic. International Marketing Review, 40(5), 1213-1244. https://doi.org/10.1108/IMR-12-2021-0353/FULL/HTML
  • Yaraş, A., & Göksel, A. G. (2021). Futbol kulüplerinde marka yönetimi: Kurumsal iletişim aracı olarak Twitter. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2021(1), 7-7.
  • Yaşlıoğlu, M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 2017, 74-85.
  • Yavuz, C., & Duvan, Y. (2018). Doğu Karadeniz üniversitelerinin kurumsal iletişimde sosyal medya kullanım alışkanlığı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 1329-1350. https://doi.org/10.19145/E-GIFDER.413829
  • Yavuz, C., & Duvan, Y. (2019). Belediyelerin kurumsal iletişiminde sosyal medya: Karadeniz Bölgesi örneği. Kent Akademisi, 12(4), 682-702. https://doi.org/10.35674/KENT.640643
  • Zhang, T. (2021). Differences between traditional TV media and new eedia—Take TikTok as an example. International Journal of Social Science and Humanity, 11(4), 133-137. https://doi.org/10.18178/ijssh.2021.11.4.1053
  • Zhong, B. (2021). Social media communication: Trends and theories. John Wiley & Sons.
Toplam 86 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Örgütsel, Kişilerarası ve Kültürlerarası İletişim
Bölüm Türkçe Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fatih Mehmet Parlar 0000-0002-3401-4078

Nedim Tekin 0000-0002-6249-3862

Emre Uysal 0009-0006-8857-0535

Erken Görünüm Tarihi 29 Temmuz 2024
Yayımlanma Tarihi 30 Temmuz 2024
Gönderilme Tarihi 26 Şubat 2024
Kabul Tarihi 25 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Parlar, F. M., Tekin, N., & Uysal, E. (2024). Algılanan Kurumsal Sosyal Medya İletişimi: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Erciyes İletişim Dergisi, 11(2), 563-582. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1442903