Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AN OVERVIEW OF SUSTAINABLE BUILDINGS FROM THE PERSPECTIVE OF GREEN ERGONOMICS: CAMPUS OF KONYA FOOD AND AGRICULTURE UNIVERSITY

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 18 - 32, 15.04.2020
https://doi.org/10.33439/ergonomi.652447

Öz

Negative developments such as the reckless depletion of natural resources, high-speed urbanization, water and air pollution and degradation of green fields posed several threats to the living space and health of life-forms. For the purpose of finding solutions to these threats, human beings embarked on a quest to ensure the efficient use of resources and to prevent the destruction of nature. In conjunction with this quest, the concept of ‘sustainability’ entered into the picture. After the introduction of the concept of sustainability, sustainability was defined also within the scope of construction and various criteria were put forward for the building construction. In light of these criteria, environment factor was more frequently taken into consideration and was entitled to occupy a more crucial place in the field of ergonomics. Discussions on the environmental aspect of ergonomics called attention to the concept of green ergonomics. In this respect, the study underlined the concepts of sustainability, green ergonomics and green building, questioned their relationships with ergonomics, and interpreted and explained their meanings through an exemplary location. To set as the example, ‘Campus of Konya Food and Agriculture University’ which was located in Konya province of Turkey and designed by Yazgan Design & Architecture Co. Ltd. with the principle of ‘sustainability' was selected. Campus was first analyzed within the framework of main topics of LEED through the score table prepared by EcoBuild. On the basis of results obtained from this analysis, the study presented an overview from the perspective of ‘green ergonomics’, significant to the user’s well-being and health.

Kaynakça

  • Erdede S.B., Bektaş S., 2014, Ekolojik Açıdan Sürdürülebilir Taşınmaz Geliştirme ve Yeşil Bina Sertifika Sistemleri, Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, No:1, Samsun
  • Güler M., 2016, Sürdürülebilir Tasarım Ölçütleri Bağlamında Yeşil Ofis Binalarının Analiz ve Karşılaştırması, Selçuk Üniversitesi-Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Haslam R., Waterson P., 2013, Ergonomics and Sustainability, Ergonomics, 56: 3, 343-347, Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/00140139.2013.786555
  • Kanan N., 2010, Ekolojik Mimarlıkta Mimari Bütünleşmenin 1990 Yılı Sonrası Ken Yeang ve Norman Foster’ın Yapıları Özelinde İncelenmesi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir
  • Şimşek P.E., (2012). Sürdürülebilirlik Bağlamında Yeşil Bina Olma Kriterleri “Kağıthane Ofis Park Projesi Örneği”, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
  • Saka İ., (2011). Sürdürülebilirlik Açısından İstanbul’da Bir Ofis Binasının Leed Sertifikalandırma Sistemi Kapsamında Değerlendirilmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Gayrimenkul Geliştirme Anabilim Dalı Gayrimenkul Geliştirme Programı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Thatcher, A., (2013). Green Ergonomics: Definition and Scope. Ergonomics, 56(3), 389-398.
  • Thatcher A., Garcia-Acosta G., Lange Morales K., (2013). Human Factors in Organızatıonal Design and Management, Nordic Ergonomıcs Society Annual Conference-46, Synergies between ergoecology and green ergonomics: a contribution towards a sustainability agenda for HFE
  • Thatcher A., Garcia-Acosta G., Lange Morales K., (2013). Design principles for green ergonomics, https://www.researchgate.net/publication/236324762
  • Thatcher A., Milner K., Green Ergonomics and Green Buildings, Article in Ergonomics in Design The Quarterly of Human Factors Applications, April 2014, Erişim Adresi: https://www.researchgate.net/publication/262301829
  • Turhan E., Özdemir G., Özdemir Y., (2015). Yeşil Ergonomiye Genel Bakış, Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi (3), ÖS: Ergonomi 2015, 559-565, 2015
  • Uluer H.S., (2017). Yeşil Bina Sertifika Ölçütlerinin Yeşil Ergonomi Açısından Değerlendirilmesi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İş Sağlığı ve Güvenliği, Yüksek Lisans Tezi, Ankara
  • Yanar N., (2015). Yeşil Bina Sertifikasyon Sistemlerinin Konya Bağlamında İncelenmesi, Second International Sustainable Buildings Symposium, Ankara
  • Yanar N., (2017). Mimari Tasarımda “Sürdürülebilirlik ve Ekoloji” Anlayışının Konya Bağlamında İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya

SÜRDÜRÜLEBİLİR BİNALARA YEŞİL ERGONOMİ ÇERÇEVESİNDEN BİR BAKIŞ: KONYA GIDA VE TARIM ÜNİVERSİTESİ KAMPÜSÜ

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 18 - 32, 15.04.2020
https://doi.org/10.33439/ergonomi.652447

Öz

Sanayi devrimi sonrası gelişen teknoloji, hızlı ve kontrolsüz artan insan nüfusu etkisiyle 19. yüzyıldan günümüze kadarki süreçte tüketim hızlı bir biçimde artmıştır. Bu durum; doğal kaynakların bilinçsizce tüketilmesi, hızlı kentleşme, su ve havanın kirletilmesi, azalan yeşil alan sorununu beraberinde getirmiştir. Yaşanan bu gelişmeler sonrası canlıların yaşam alanı ve sağlığı için birçok tehdit oluşmaya başlamıştır. İnsanlar oluşan bu tehditlere çözüm yolu bulma amacıyla kaynakların verimli bir şekilde kullanımı ve doğa tahribatının azaltılması hususunda arayış içesine girmiştir. Bu arayışın bir sonucu olarak “sürdürülebilirlik” kavramı ortaya çıkmıştır. Sürdürülebilirlik kavramı, ortaya atıldıktan sonra yapı ölçeğinde de sürdürülebilirlik tanımı yapılmış, çeşitli ölçütler getirilmiştir. Bu ölçütler doğrultusunda çevre faktörü daha çok dikkate alınarak, ergonomi bilimi içerisinde de önem kazanması sağlanmıştır. Ergonominin çevresel boyutu üzerine yapılan tartışmalar, yeşil ergonomi kavramını ortaya çıkarmıştır. Bu kapsamda çalışmada; sürdürülebilirlik, yeşil ergonomi ve yeşil bina kavramları üzerinde durularak ergonomi ile ilişkisi sorgulanmış, örnek alan üzerinden yorumlanarak anlamlandırılmıştır. Örnek alan olarak Konya’da bulunan “sürdürülebilir mimari” ilkesiyle tasarlanan “Konya Gıda Tarım ve Üniversitesi Kampüsü” seçilmiştir. Kampüs, öncelikle LEED (Enerji ve Çevre Dostu Tasarımda Liderlik) ana başlıkları altında, EcoBuild danışmanlık şirketi tarafından hazırlanan puan tablosu doğrultusunda incelenmiştir. Buradan çıkan sonuçlar dâhilinde kullanıcı refahı ve sağlığı için önem taşıyan “yeşil ergonomi” açısından bir bakış sunulmuştur. Yapım aşaması tamamlanmamış kampüsün ileri süreçte LEED Gold Sertifikaya sahip olabileceği öngörüldüğünde kampüsün yeşil ergonomi kriterleri eşliğinde analizinin yapılması çalışmanın önemini ortaya koymaktadır.

Kaynakça

  • Erdede S.B., Bektaş S., 2014, Ekolojik Açıdan Sürdürülebilir Taşınmaz Geliştirme ve Yeşil Bina Sertifika Sistemleri, Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, No:1, Samsun
  • Güler M., 2016, Sürdürülebilir Tasarım Ölçütleri Bağlamında Yeşil Ofis Binalarının Analiz ve Karşılaştırması, Selçuk Üniversitesi-Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Haslam R., Waterson P., 2013, Ergonomics and Sustainability, Ergonomics, 56: 3, 343-347, Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/00140139.2013.786555
  • Kanan N., 2010, Ekolojik Mimarlıkta Mimari Bütünleşmenin 1990 Yılı Sonrası Ken Yeang ve Norman Foster’ın Yapıları Özelinde İncelenmesi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir
  • Şimşek P.E., (2012). Sürdürülebilirlik Bağlamında Yeşil Bina Olma Kriterleri “Kağıthane Ofis Park Projesi Örneği”, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
  • Saka İ., (2011). Sürdürülebilirlik Açısından İstanbul’da Bir Ofis Binasının Leed Sertifikalandırma Sistemi Kapsamında Değerlendirilmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Gayrimenkul Geliştirme Anabilim Dalı Gayrimenkul Geliştirme Programı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Thatcher, A., (2013). Green Ergonomics: Definition and Scope. Ergonomics, 56(3), 389-398.
  • Thatcher A., Garcia-Acosta G., Lange Morales K., (2013). Human Factors in Organızatıonal Design and Management, Nordic Ergonomıcs Society Annual Conference-46, Synergies between ergoecology and green ergonomics: a contribution towards a sustainability agenda for HFE
  • Thatcher A., Garcia-Acosta G., Lange Morales K., (2013). Design principles for green ergonomics, https://www.researchgate.net/publication/236324762
  • Thatcher A., Milner K., Green Ergonomics and Green Buildings, Article in Ergonomics in Design The Quarterly of Human Factors Applications, April 2014, Erişim Adresi: https://www.researchgate.net/publication/262301829
  • Turhan E., Özdemir G., Özdemir Y., (2015). Yeşil Ergonomiye Genel Bakış, Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi (3), ÖS: Ergonomi 2015, 559-565, 2015
  • Uluer H.S., (2017). Yeşil Bina Sertifika Ölçütlerinin Yeşil Ergonomi Açısından Değerlendirilmesi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İş Sağlığı ve Güvenliği, Yüksek Lisans Tezi, Ankara
  • Yanar N., (2015). Yeşil Bina Sertifikasyon Sistemlerinin Konya Bağlamında İncelenmesi, Second International Sustainable Buildings Symposium, Ankara
  • Yanar N., (2017). Mimari Tasarımda “Sürdürülebilirlik ve Ekoloji” Anlayışının Konya Bağlamında İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ergonomi Tasarımı
Bölüm Araştırma Makaleleri / Research Articles
Yazarlar

Yavuz Arat 0000-0002-9145-2648

Ayşenur Kaçar 0000-0003-2738-8001

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2020
Gönderilme Tarihi 28 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Arat, Y., & Kaçar, A. (2020). SÜRDÜRÜLEBİLİR BİNALARA YEŞİL ERGONOMİ ÇERÇEVESİNDEN BİR BAKIŞ: KONYA GIDA VE TARIM ÜNİVERSİTESİ KAMPÜSÜ. Ergonomi, 3(1), 18-32. https://doi.org/10.33439/ergonomi.652447

Dergi yılda 3 sayı (Nisan, Ağustos ve Aralık) olarak yayımlanmaktadır. Bu sayılara ek olarak Editörler Kurulu’nun kararıyla, Ulusal Ergonomi Kongresi’nde sunulan bildiriler “Özel Sayı” olarak yayımlanabilmektedir.