Öğretim Elemanları için Aktif Öğrenme Uygulamaları Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2023, , 91 - 107, 10.03.2023

Elif İlhan , Şefika Sümeyye Çam

https://doi.org/10.17556/erziefd.1217080

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmanın amacı öğretim elemanlarının aktif öğrenme uygulama düzeylerini belirlemek amacıyla geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirmektir. Bu amaçla oluşturulan madde havuzu, alan uzmanlarına gönderilmiştir. Uzmanlardan gelen dönütlere göre gerekli düzeltmeler yapılarak 40 maddelik bir taslak form oluşturulmuştur. Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) aşaması için 294, Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) aşaması için 175 öğretim elemanı olmak üzere toplamda 469 katılımcıya ulaşılmıştır. Katılımcılardan elde edilen veriler ile SPSS programı yardımıyla AFA yapılmıştır. Analiz sonuçlarına göre “İşbirliği Sağlama”, “Dijital Öğrenme Teknolojilerini Kullanma”, “Zihinsel Süreçleri Etkinleştirme”, “Soru Sormaya Teşvik Etme” ve “Görevler Verme” olmak üzere 5 faktör ve 28 maddeden oluşan bir yapıya ulaşılmıştır. AFA ile ortaya konulan yapının doğrulanması için ise Mplus 8.4 programında DFA yapılmıştır. Ölçeğin alt faktörleri arasındaki ilişkinin olumlu ve anlamlı olduğu belirlenmiştir. Alt faktörlerin aktif öğrenme uygulamaları olarak adlandırılan bir ana yapının bileşenleri olduğu ve bu bileşenlerin bir araya gelerek bir üst yapıyı oluşturduğu doğrulanmıştır. Modelin uyum iyiliği indeksleri değerleri χ2/sd= 1,62, RMSEA= 0,060, SRMR= 0,070, CFI= 0,90 ve TLI= 0,89 olarak bulunmuştur. Son olarak, ölçeğin tümü ve alt faktörleri için Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı 0,93 olarak hesaplanarak ölçeğin güvenirlik kanıtları elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Aktif öğrenme, öğretim elemanı, ölçek geliştirme, yükseköğretim

Developing an Active Learning Practices Scale for Academicians

Öz

This study aims to develop a valid and reliable scale to determine the academicians' active learning practices levels. The item pool created for this aim was sent to field experts. According to the feedback from the experts, necessary corrections were made and a 40-item draft form was created. A total of 469 academicians were reached, 294 for the Exploratory Factor Analysis (EFA) phase and 175 for the Confirmatory Factor Analysis (CFA) phase. EFA was performed via the SPSS program with the data obtained from the participants. The analysis results in a structure consisting of 28 items and five factors, namely “Enhancing Collaboration”, “Using Digital Learning Technologies”, “Activating Mental Processes”, “Encouraging Asking Questions” and “Assigning Tasks”. To verify the structure revealed by EFA, CFA was performed in Mplus 8.4 program. The relationship between the factors was determined as positive and significant. It has been proven sub-factors are components of a main structure called active learning practices, and together they form a superstructure. Goodness-of-fit index values of the model were found as χ2/sd= 1.62, RMSEA= 0.060, SRMR= 0.070, CFI= 0.90, and TLI= 0.89. Finally, Cronbach’s alpha internal consistency coefficients for the whole scale and its sub-factors were calculated as 0.93 and reliability proofs of the scale were obtained.

Anahtar Kelimeler

Active learning, academician, higher education, scale development

Kaynakça

• Açıkgöz, K.Ü. (2008). Aktif öğrenme (10. Baskı). Biliş Yayınları.
• Akşit, F., Niemi, H. ve Nevgi, A. (2016). Why is active learning so difficult to implement: The Turkish case. Australian Journal of Teacher Education, 41(4). http://ro.ecu.edu.au/ajte/vol41/iss4/6
• Arruda, H. ve Silva, É.R. (2021). Assessment and evaluation in active learning implementations: introducing the engineering education active learning maturity model. Education Science, 11, 690-707. https://doi.org/10.3390/educsci11110690
• Arthurs, L. A. ve Kreager, B. Z. (2017). An integrative review of in-class activities that enable active learning in college science classroom settings. International Journal of Science Education, 39(15), 2073–2091. https://doi.org/10.1080/09500693.2017.1363925
• Bell, D. ve Kahrhoff, J. (2006). Active learning handbook. Copyright Webster University.
• Bonwell, C. C. ve Eison, J. A. (1991). Active learning: Creating excitement in the classroom (ED336049). ERIC. https://eric.ed.gov/?id=ED336049
• Brown, T. A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research (2nd ed.). Guilford Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorumu. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Campana, K. ve Tsan, K. (Mart, 2022).The theories behind active learning. Open Pedagogy Research. https://cuny.manifoldapp.org/read/open-pedagogy-resource-active-learning-prompts-for-mathematics-and-computer-science-faculty/section/8421b326-e104-48bd-a677-85de4040a576
• Carr, R., Palmer, S. ve Hagel, P. (2015). Active learning: The importance of developing a comprehensive measure. Active Learning in Higher Education, 16, 173-186.
• Cherney, I. D. (2011). Active learning. R. L. Miller, E. Amsel, B. M. Kowalewski, B. C. Beins, K. D. Keith ve B. F. Peden (Ed.), Promoting student engagement (p. 150-156) içinde. http://teachpsych.org/ebooks/pse2011/index.php
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk Ş. (2012). Sosyal bilimler için istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi.
• Dancy, M., Henderson, C. ve Turpen, C. (2016). How faculty learn about and implement research-based instructional strategies: The case of peer instruction. Physical Review Physics Education Research, 12(1), 010110. https://doi.org/10.1103/PhysRevPhysEducRes.12.010110
• Demirel, Ö. (2009). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (12. baskı). Pegem Akademi.
• Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS. SAGE Publishing.
• Finelli, C. J., DeMonbron, M., Shekhar, P., Borrego, M., Henderson, C., Prince ve Waters, C. K. (2014). A classroom observation instrument to assess student response to active learning. 2014 IEEE Frontiers in Education Conference (FIE) Proceedings, 2014, s. 1-4. https://doi.org/10.1109/FIE.2014.7044084.
• Fournier St-Laurent, S. ve Poellhuber, B. (2018). Change process of two postsecondary teachers in the early adoption of an active learning classroom. Frontiers in ICT, 5(12), 1-15. https://doi.org/10.3389/fict.2018.00012
• Freeman, S., Eddy, S. L., McDonough, M., Smith, M. K., Okoroafor, N., Jordt, H. ve Wenderoth, M. P. (2014). Active learning increases student performance in science, engineering, and mathematics. Proceedings of the National Academy of Sciences, 111(23), 8410-8415. https://doi.org/10.1073/pnas.131903011
• Garet, M. S., Porter, A. C., Desimone, L., Birman, B. F., ve Yoon, K. S. (2001). What makes professional development office? Results from a national sample of teachers. American Educational Research Journal, 38, 915-945. https://doi.org/10.3102/00028312038004915
• Güneyli, A. (2007). Silberman’ın öğrenme yaklaşımını temel alarak Türkçe öğretiminin planlanması. Dil Dergisi,136, 41-57.
• Gür Erdoğan, D., Kaya Uyanık, G., ve Canan Güngören, Ö. (2018). Aktif öğrenmeye ilişkin lisansüstü tezlerin yapısal incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 111-125. https://doi.org/10.19126/suje.346975
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., ve Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (seventh edition). Prentice Hall.
• Harmin, M. ve Toth, M. (2006). Inspiring active learning: A complete handbook for today's teachers. ASCD.
• Hinkin, T. R. (1995). A review of scale development practices in the study of organisations. Journal of Management, 21(5), 967- 988.
• Horn, J. L. (1965). A rationale and test for the number of factors in factor analysis. Psychometrika, 30(2), 179-185. https://doi.org/10.3389/fict.2018.00012
• Hu, L. ve Bentler, P. M. (1999). Cut off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
• İlhan, E. (2022). Investigation active learning in higher education from the perspectives of faculty members. Türk Akademik Yayınlar Dergisi (TAY Journal),6(2), 382-405.
• Kalem, S. (2002). Ortaöğretim alan öğretmenliği öğretimi planlama ve değerlendirme dersi öğrencilerinin aktif öğrenme yaklaşımıyla düzenlenen eğitim durumu ile ilgili görüşleri [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi.
• Kalem, S. ve Fer, S. (2003). The effects of the active learning model on students’ learning, teaching, and communication. Educational Sciences: Theory & Practice, 3(2), 455-461.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (27. basım). Nobel Yayıncılık.
• Khoiriyah, U., Roberts, C., Jorm, C. ve Van der Vleuten, C. P. M. (2015). Enhancing students’ learning in problem based learning: validation of a self-assessment scale for active learning and critical thinking. BMC Medical Education, 15(140). https://doi.org/10.1186/s12909-015-0422-2
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. Guilford.
• Mancır, H. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının öğrenci merkezli eğitimi algılama ve uygulama düzeylerinin belirlenmesi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Mustafa Kemal Üniversitesi.
• Mladenovici, V., Ilie, M. D., Maricuțoiu, L. P. ve Iancu, D. E. (2022). Approaches to teaching in higher education: the perspective of network analysis using the revised approaches to teaching inventory. Higher Education, 84(2), 255-277. https://doi.org/10.1007/s10734-021-00766-9
• National Research Council. (2000). How people learn: brain, mind, experience, and school. National Academies. http://www.nap.edu/catalog/9853.html
• O’connor, B. P. (2000). SPSS and SAS programs for determining the number of components using parallel analysis and Velicer’s MAP test. Behavior Research Methods, Instruments, & Computers, 32(3), 396-402. https://doi.org/10.3758/BF03200807
• Özdamar, K. (2011). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi I. Kaan Kitabevi.
• Özer, S. (2020). The effect of active learning on achievement and attitude in vocational English course. Inquiry in Education, 12(2), 1-18.
• Piaget, J. (1979). Relations between psychology and other sciences. Annual Review of Psychology, 30(1), 1-9.
• Prince, M. (2004). Does active learning work? A review of the research. Journal of Engineering Education, 93, 223-232. https://doi.org/10.1002/j.2168-9830.2004.tb0 0809.x
• Pundak, D., Herscovitz, O., Shacham, M. ve Weizer-Biton, R. (2009). Instructors' attitudes toward active learning. Interdisciplinary Journal of E- Learning and Learning Objects,5, 215-232.
• Raykov, T. (1997). Estimation of composite reliability for congeneric measures. Applied Psychological Measurement, 21(2), 173–184. https://doi.org/10.1177/01466216970212006
• Schell, J. A. ve Butler, A.C. (2018). Insights from the science of learning can inform evidence-based implementation of peer instruction. Frontiers in Education, 3(33). https://doi.org/10.3389/feduc.2018.00033
• Silberman, M. L. (1996). Active Learning: 101 Strategies to teach any subject. Prentice-Hall.
• Silberman, M. L. (2016). Aktif öğretim: sekiz adım ve 32 strateji (N. Kalaycı, Çev. Ed., M. Olgun & Y. Yücesoy Gündoğan, Çev. Ed. Yrd.). Pegem Akademi Yayınları (Orijinal kitabın basım yılı 2006).
• Sönmez, V. (2010). Program geliştirmede öğretmen el kitabı (16. baskı). Anı Yayıncılık.
• Strayer, J. F., Gerstenschlager, N. E., Green, L. B., Mccormick, N., McDaniel, S. ve Rowell, G. H. (2019). Toward a full (er) implementation of active learning. Statistics Education Research Journal, 18(1), 63-82. https://doi.org/10.52041/serj.v18i1.150
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayınları.
• Şimşek, H., Kuzu, Y., Elyıldırım, E. ve Erbay Mermer, Ş. (2022). Öğrenci merkezli eğitim: bir ölçek geliştirme çalışması. Van YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 2020(Şubat Özel Sayı), 88-107. https://doi.org/10.33711/yyuefd.1068087
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Allyn and Bacon.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel Yayıncılık.
• Tinsley, H. E. ve Kass, R. A. (1979). The latent structure of the need satisfying properties of leisure activities. Journal of Leisure Research, 11(4), 278-291. https://doi.org/10.1080/00222216.1979.11969406
• Turpen, C. ve Finkelstein, N. D. (2009). Not all interactive engagement is the same: Variations in physics professors’ implementation of peer instruction. Physical Review Physics Education Research, 5, 020101. https://doi.org/10.1103/PhysRevSTPER.5.020101
• Van Amburgh, J. A., Devlin, J. W., Kirwin, J. L. ve Qualters, D. M. (2007). A tool for measuring active learning in the classroom. American Journal of Pharmaceutical Education, 71(5),85. https://doi.org/10.5688/aj710585
• Vardar, A. (2022). Uzaktan eğitim sürecinde kullanılan Z kitabın 8. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına, derse yönelik tutumlarına ve motivasyonlarına etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
• Woolfolk, A., Winne, P. H. ve Perry, N. E. (2009). Social, cognitive, and constructivist views of learning. A. Woolfolk, P. H. Winne, N. E. Perry, J. Shafka (Ed.) Educational Psychology (p. 329-370) içinde. Pearson Canada Inc.
• Yalçın-İncik, E. ve Tanrıseven, I. (2012). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının ve öğretmen adaylarının öğrenci merkezli eğitime ilişkin görüşleri (Mersin Üniversitesi örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 172–184.