Görsel Sanatlar Eğitimi Veren Öğretim Elemanlarının Uzaktan Eğitime Yönelik Özyeterlik ve Yarar Algısı

Yıl 2022, , 333 - 340, 01.08.2022

Songül Mollaoğlu , Nimet Keser

https://doi.org/10.17556/erziefd.943920

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmada, görsel sanatlar eğitimi veren öğretim elemanlarının Coronavirüs (Covid-19) pandemisi nedeniyle uygulanan uzaktan eğitime ilişkin özyeterlik ve yarar algısının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 68 öğretim elemanının yer almış, veriler Kişisel Bilgi Formu (KBF), Uzaktan Eğitime Yönelik Özyeterlik Algısı Ölçeği (UEYÖYAÖ) ve Uzaktan Eğitime Yönelik Yarar Algısı Ölçeği (UEYYAÖ) ile elde edilmiştir. Öğretim elemanlarının UEYÖYAÖ ortalaması 39,91 (SS = 9,53), ölçeğin alt faktörleri olan Öğrenme Yönetimi ortalaması 15,47 (SS = 4,04), Teknoloji Yönetimi 17,03 (SS = 3,41) ve Sanal Sınıf Yönetimi ortalaması ise, 7,41 (SS = 2,39) olarak bulunmuştur. UEYYAÖ ortalaması 44,70 (SS = 13,64), ölçeğin alt faktörleri olarak; Öğrenme Ürünlerinin Etkililiği alt faktör ortalaması 23,47(SS = 8,76), Öğrenme Yaşantılarının Zenginliği alt faktör ortalaması 7,12 (SS = 3,00) ve Sistemin Ekonomikliği alt faktör ortalaması ise 14,11 (SS = 3,65) olarak hesaplanmıştır. Öğretim elamanlarının UEYÖYAÖ ve UEYYAÖ puan ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki elde edilmemiştir. UEYÖYAÖ ve UEYYAÖ üniversitelere ve anasanat dallarına göre fark göstermemektedir. Çalışmada, öğretim üyesi ve öğretim görevlileri arasında uzaktan eğitime yönelik özyeterlik algısında istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmazken, öğretim üyelerinin UEYYAÖ ortalaması öğretim görevlilerine göre düşük bulunmuştur. Acil durumlarda uygulanabilir bir yöntem olmakla birlikte, gelecekte olası benzer durumlarda bu eğitimin verimliliğini, yararlılığın arttırmak için kurumların öğretim elemanlarının hazıroluşluk durumlarını destekleyici eğitimsel programları düzenlemesi gerekli ve önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Görsel sanatlar eğitimi, Uzaktan eğitim, Uzaktan eğitime yönelik özyeterlik algısı, Uzaktan eğitime yönelik yarar algısı

The Self-Efficacy and Benefit Perception of Visual Arts Education Instructors towards Distance Education

Öz

In this study, it was aimed to examine the perception of self-efficacy and the benefit of educators who provide visual arts education regarding distance education applied due to the Coronavirus (Covid-19) pandemic. 68 educators took part in the study, and the data were obtained using the Personal Information Form (KBF), the Perception of Self-Efficacy for Distance Education (PSEDE) and the Perception of Benefit for Distance Education Scale (PBDES). The mean of the teaching staff was found to be 39,91 (SD = 9,53), the mean of Learning Management, which is the sub-factors of the scale, 15,47 (SD = 4,04), Technology Management 17,03 (SD = 3,41), and the mean of Virtual Classroom Management was 7,41 (SD = 2,39). The mean of PBDES was 44,70 (SD = 13,64), as sub-factors of the PBDES; the mean The Effectiveness of Learning Products was calculated as 23,47 (SD = 8,76), the mean of Wealth of Learning Experiences was 7,12 (SD = 3,00) and the mean of Economics of the System was 14,11 (SD = 3,65). There was no correlation between the mean scores of the academic staff on the PSEDE and PBDES. PSEDE and PBDES did not differ according to universities and branches of art. In the study, while there was no statistically significant difference in the perception of self-efficacy towards distance education between faculty members and lecturers, the mean of PBDES of faculty members was lower than that of lecturers. Although it is a method that can be applied in emergencies, it is necessary and important for institutions to organize educational programs that support the readiness of the educators in order to increase the efficiency and usefulness of this education in possible similar situations in the future.

Anahtar Kelimeler

Visual arts education, Distance education, Perception of self-efficacy towards distance education, Perception of benefit towards distance education.

Kaynakça

• Ağır, F. (2007). Özel okullarda ve devlet okullarında çalışan ilköğretim öğretmenlerinin uzaktan eğitime karşı tutumlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Ak, Ş., Gökdaş, İ., Öksüz, C., ve Torun, F. (2021). Uzaktan eğitimde eğiticilerin eğitimi: Uzaktan eğitime yönelik öz yeterlik ve yarar algısına etkisi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAd), 7(1), 24-44.
• Akkurt, S., ve Boratav, O. (2018). Neden sanat eğitimi? Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 1(1), 54-60.
• Alakoç, Z. (2001). Genel olarak uzaktan öğretim ve konuya öğretim üyelerinin bakış̧açıları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 403-413.
• Artut, K. (2013). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık
• Baker, J. D. (2004). An investigation of relationships among instructor immediacy and affective and cognitive learning in the online classroom. The Internet and Higher Education, 7(1), 1-13. https://doi.org/ 10.1016/j.iheduc.2003.11.006
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control (1. Baskı). United States of America: W. H. Freedman and Company.
• Bandura, A. (1999). Social cognitive theory: An agentic perspective. Asian Journal of Social Psychology, 2(1), 21-41. https://doi.org/10.1111/1467-839X.00024
• Bandura, A. (2000). Exercise of human agency through collective efficacy. Current Directions in Psychological Science, 9(3), 75-78. https://doi.org/10.1111/1467-8721.00064
• Cabı, E. (2018). Teaching computer literacy via distance education: Experiences of the instructors. Başkent University Journal of Education, 5(1), 61-68.
• Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAd), 6(2), 11-53.
• Demir, O., ve Yurdugül, H. (2015). The examination of prospective teachers’ information and communication technology usage and online communication self-efficacy levels in Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 176, 371-377. https://doi.10.1016/j.sbspro.2015.01.484.
• Desivilya, H.S., ve Eizen, D. (2005). Conflict management in work teams: the role of social self- efficacy and group identification. The International Journal of Conflict Management, 16 (2), 183-208. https://doi.org/10.1108/eb022928
• Dooley, K. E., ve Murphy, T. H. (2000). College of agriculture faculty perceptions of electronic technologies in teaching. Proc. of the 27th National Agr. Education Research Conference. San Diego.
• Edwards, L.C., ve Nabors, M.L. (1993). The creative art process: What it is and what it is not. Young Children, 48(3); 77-81.
• Emin, M.N. (2020). Koronavirüs salgını ve acil durumda eğitim. Seta Perspektif, 268,1-4.
• Ertmer, P. A., ve Ottenbreit-Leftwich, A. T. (2010). Teacher technology change: how knowledge, beliefs, and culture intersect. Journal of Research on Technology in Education, 42, 255–284. https://doi.org/10.1080/15391523.2010.10782551
• Ertmer, P. A., Ottenbreit-Leftwich, A. T., Sadik, O., Şendurur, E., ve Şendurur, P. (2012). Teacher beliefs and technology ıntegration practices: a critical relationship. Computers and Education, 59, 423-435, doi.org/10.1016/j.compedu.2012.02.001.
• Gök, B., ve Kılıç Çakmak, E. (2020). Uzaktan eğitimde ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim algısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28 (5), 1915-1931. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3914
• Gökaydın, N. (2002). Temel sanat eğitimi (1.Baskı). İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Gürer, M. D., Tekinarslan, E., ve Yavuzalp, N. (2016). Çevrimici ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry 7(1), 47-78. https://doi.org/47-78. 10.17569/tojqi.74876.
• Harris, D. A., ve Krousgrill, C. (2008). Distance education: New Technologies and New Directions. Proceedings of the IEEE, 96(6), 917-930.
• Hung, M. L. (2016). Teacher readiness for online learning: Scale development and teacher perceptions. Computers ve Education, 94, 120-133.
• Kagan, D. M. (1992). Implications of research on teacher belief. Educational Psychologist,27(1), 65-90.
• Karaca, İ., Karaca, N., Karamustafaoğlu, N., ve Özcan, M. (2021). Öğretmenlerin uzaktan eğitimin yararına ilişkin algılarının İncelenmesi. Humanistic Perspective, 3 (1), 209- 224.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi (25. Baskı). Ankara: Nobel.
• Kim, C. , Kim, M. K. , Lee, C. , Spector, M., ve DeMeester, K. (2013). Teacher beliefs and technology integration. Teaching and Teacher Education, 29, 76-85.
• King, W.R. He J. (2006). A meta-analysis of the technology acceptance model. Information & Management 43,740–755.
• Margolis, H., ve Mccabe, P.P. (2006). Improving self-efficacy and motivation: What to do, what to say. Intervention in School and Clinic, 41(4), 218–227.
• MEB, (2018). Görsel Sanatlar Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara
• Moçoşoğlu, B., ve Kaya, A. (2020). Koronavirüs hastalığı (Covid-19) sebebiyle uygulanan uzaktan eğitime yönelik öğretmen tutumlarının incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(1), 15-43.
• Niederhauser, D. S., ve Stoddart, T. (2001). Teachers' instructional perspectives and use of educational software. Teaching and Teacher Education, 17, 15-31. Ottenbreit-Leftwich, A. T., Glazewski, K. D., Newby, T. J., ve Ertmer, P. A. (2010). Teacher value beliefs associated with using technology: Addressing professional and student needs. Computers and Education, 55, 1321-1355.
• Pajares, M. F. (1992).Teachers' beliefs and educational research: Cleaning up a messy construct. Review of Educational Research, 62(3), 307-332. Sae-Khow, J. (2014). Developing of indicators of an e-learning benchmarking model for higher education institutions. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 13(2), 35-43.
• Straub, E. T. (2010). Understanding technology adoption: Theory and future directıons for informal learning. Review of Educational Research, 79(2), 625-649. United Nations Educational Scientific and Cultural Organization [UNESCO]. (2020). Distance learning strategies, what do we know about effectiveness? http://www.unesco.org/covid19EDwebinar. (Erişim Tarihi:16/04/2020).
• Usluel, Y. K., ve Mazman, S. G. (2010). Eğitimde yeniliklerin yayılımı, kabulü ve benimsenmesi sürecinde yer alan öğeler: bir içerik analizi çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 60-74.
• Woodcock, S., Sisco, A., ve Eady, M. (2015). The learning experience: Training teachers using online synchronous environments. Journal of Educational Research and Practice, 5 (1), 21-34.
• World Health Organisation [WHO]. (2020). WHO Director-General's opening remarks at the media briefing on COVID-19 – 11 March 2020, https://www.who.int/dg/speeches/detail/who-director-general-s-opening-remarks-at- the-media-briefing-on-covid-19 11-march-2020. (Erişim Tarihi: 07/04/ 2020).
• Yıldız, M. (2015). Uzaktan eğitim programlarında ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitime yönelik bilgi, inanç ve uygulamaları arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Yılmaz, M., Köseoğlu, A., Gerçek, C., ve Soran, H. (2004). Öğretmen özyeterlik inancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(58), 278 – 287.