IMPLEMENTATION AND LEARNING OUTCOMES OF SCHOOL EXPERIENCE COURSE IN TEACHER EDUCATION PROGRAMS

Yıl 2009, Cilt: 11 Sayı: 1, 231 - 254, 01.06.2009

Nusrettin Yılmaz

Öz

It is of utmost importance to train those teachers who will prepare the hu- man resources that are necessary to form an “information society” in the present age. The recent developments, especially the global and competitive mentality, have accelerated the studies which investigate the quality of education. In this con- text, various subjects such as the increase in the demand of education in our society, expanding and improving the quality of education, time span of education and espe- cially educating the institutions that train teachers are being constantly discussed in different platforms. The Higher Education Council of Turkey, to address the same concerns, has decided to update the teacher training programs with regards to the national needs in addition to scientific arguments and to rearrange the School Experience which is one of the occupational courses in Education. This study aims to help the practicing teachers as well as the teacher candi- dates by developing suggestions to ease the implementation of the School Experi- ence course in accordance with field practices concept. Moreover, contribution is also made to gain higher education proficiencies through the learning outcomes that are already determined for the School Experience course.

 

Anahtar Kelimeler

Teacher Education, Field Practice, School Experience, Learn- ing Outcomes

ÖĞRETMENLİK PROGRAMLARINDAKİ OKUL DENEYİMİ DERSİNİN ÖĞRENİM ÇIKTILARI VE UYGULAMASI

Öz

Çağımızda, “bilgi toplumu” olmak için gerekli insan gücünü hazırlayacak öğretmenlerin yetiştirilmesi özel bir öneme sahiptir. Yaşanan gelişmeler, özellikle küresel ve rekabetçi anlayış, eğitimin kalitesini sorgulayan çalışmaları da hızlandırmıştır. Bu çerçevede, toplumumuzdaki eğitim talebi artışı, eğitimin genişleme ve niteliğinin geliştirilmesi, eğitimin süresi ve özellikle öğretmen yetiştiren kurumların eğitimi gibi çeşitli konular farklı platformlarda sürekli tartışılmaktadır. Aynı kapsamın bir ifadesi olarak Yüksek Öğretim Kurulu da, ülke ihtiyaçları ve bilimsel göstergeler doğrultusunda öğretmen eğitimi programlarının güncellenmesine karar vermiş, öğretmenlik meslek bilgisi derslerinden okul uygulamalarının yeniden düzenlenmesini uygun görmüştür. Bu araştırmanın amacı, okul uygulamaları konseptine uygun olarak okul deneyimi dersinin işleyişini kolaylaştıracak öneriler geliştirerek, uygulama öğretim elemanı-öğretmen ve özellikle de öğretmen adaylarına yardımcı olmaktır. Ayrıca burada okul deneyimi dersi için belirlenecek öğrenim çıktıları vasıtasıyla yükseköğretim yeterliklerinin kazanılmasına katkı sağlanmış olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen yetiştirme, okul uygulamaları, okul deneyimi, öğrenim çıktıları

Kaynakça

• Açıkalın, A. (2000). “Öğretmen Yetiştirme Sorununa Kaotik Bir Yaklaşım”, II.Ulusal Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 10-12 Mayıs, 2000, Çanakkale, s.310-313.
• Akyüz, Y. (1997). Türk Eğitim Tarihi, İstanbul Kültür Üniv., Yay., İstanbul. Alkan, C. Hacıoğlu, F. (1997). Öğretmenlik Uygulamaları Öğretim Teknolojisi,
• Alkım Yay., Ankara.
• Baskan, G., A. (2009). “Öğretmenlik Mesleği ve Öğretmen Yetiştirmede Yeniden Yapılanma”, http://193.140.216.63/200120GÜLSÜN%20ATANUR%20BASKAN.pdf
• Baştürk, M. -Kızılkaya, S., (2002). Okul Uygulamaları El Kitabı, T.C Atatürk Üni- versitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi, Erzurum.
• Bumen, N.,T. (2005). “Çoklu Zeka”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed. Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Dönmez, B. (2000). “Öğretmen Yetiştirmede Kurumlar Arası Eşgüdüm Sorunları ve eğitim Fakültelerinin Durumu”, II. Ulusal Öğretmen Yetiştirme Sempoz- yumu, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 10–12 Ma- yıs, 2000, Çanakkale, s.337–341.
• Dönmezer, İ. (2000). “Eğitim Fakültelerinin Yeniden Yapılandırılmasına İlişkin Eleştirel Yaklaşım”, II. Ulusal Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Çanak- kale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 10-12 Mayıs, 2000, Ça- nakkale, s.667-671.
• Ekinci, N. (2005). “İşbirliğine Dayalı Öğrenme”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed.
• Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Gürbüz, N. (2009). “Öğretmen Adaylarının Okul Deneyimi I ve II Dersleriyle İlgili Algıları”, http://egitim.cu.edu.tr/efdergi/download/56.pdf.
• Koç, G., (2005). “Yaşam Boyu Öğrenme”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed. Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Okçabol, R., (2005). Türkiye Eğitim Sistemi, Ütopya Yay., Ankara. Özden, Y. (1999). Öğrenme ve Öğretme, PegemA Yay., Ankara.
• Selçuk, Z. (2001). Okul Deneyimi ve Uygulama, Nobel Yay., Dağıtım, Ankara.
• Şahan, H., H. (2005). “Internet Tabanlı Öğretim”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed.
• Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Şahinel, M. (2005). “Etkin Öğrenme”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed. Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Şişman, M., Taşdemir, İ., (2008), Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi, PegemA Yay., Ankara.
• Ünver, G. (2005). “Yansıtıcı Düşünme”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed. Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Yılman, M. (2006). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminin Temelleri,Nobel Yay., Anka- ra.
• Yılmaz, N. (2008). “Dersin Akışını Bozan İstenmeyen Davranışları Yönetme Strate- jilerinin İncelenmesi”, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 10-1 Yıl: 2008, Erzincan
• YÖK Dünya Bankası Projesi, (1998). Fakülte-Okul İşbirliği Kılavuzu, (Komisyon tarafından hazırlanmıştır). Ankara.
• YÖK, (2007). T.C. Yükseköğretim Kurulu Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülte- leri (1982–2007). Ankara.
• Yurdakul, B. (2005). “Yapılandırmacılık”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed. Özcan, D.,) PegemA Yay., Ankara.
• Yurtluk, M. (2005). “Proje Tabanlı Öğrenme”, Eğitimde Yeni Yönelimler, (Ed. Öz- can, D.,) PegemA Yay., Ankara.