THE ÖZER TURKMENS XVI. th OF CENTURY

Yıl 2008, Cilt: 10 Sayı: 1, 171 - 179, 01.06.2008

Abdulkadir Gül

Öz

 

The Özer Tukmens are Turkmen who are members of Bozok and Üçok Oğuz clans that have been immiğrated to Anatolia since the eleventh century. The Turkmen group who have maintained the migratory life style have been settled in İskenderun, Payas, Dörtyol and Arsuz zones. After the zone has being taken over by Ottomans, the Uzeyr principality has been founded bared on The Özer Türkmen and the clan came from the Özer family have been appointed as flagmen The Özer Türkmen consist of Aleaddinlü, Çoğun, Ordu-yı Ahmed Bey, Mikayillü and independet communities have some similar in the aspect of financial and clan structure to Turkmen groups in which Çukurova, Tarsus and Haleb.

Anahtar Kelimeler

Turkman, Population, Economy.

XVI. YÜZYILDA ÖZER TÜRKMENLERİ

Öz

Özer Türkmenleri, XI. yüzyıldan itibaren Anadolu’ya göç eden Bozok ve Üçok Oğuz boylarına mensup Türkmen boylarındandır. Konar-göçer hayat tarzını devam ettiren bu Türkmen grubu İskenderun, Payas, Dörtyol ve Arsuz gibi bölgelere yerleşmişlerdir. Bölgenin 1516 yılında Osmanlı hâkimiyetine girmesinden sonra Özer Türkmenleri esas alınarak Üzeyr Sancağı ihdas edilmiş ve sancak, Özer ailesinden gelen boy beyleri tarafından idare edilmiştir. Aleaddinlü, Çoğun, Ordu-yı Ahmed Bey, Mikayillü taifeleri ve müstakil cemaatlerden oluşan Özer Türkmenleri, Çukurova, Tarsus ve Haleb’de bulunan diğer Türkmen gruplarıyla idari, mali ve boy teşkilatı yapısı itibariyle benzerlikler arz etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Türkmen, Nüfus, Ekonomi

Kaynakça

• BOA. (Başbakanlık Osmanlı Arşivi), TD 109, 110, 228, 450, 530, 969, 998. BOA. Rûus Defteri nr. 226,210.
• BOA. Ruznamçe Defteri nr. 7, 8.
• BOA. MAD nr. 28, 29, 9956.
• BOA. MD nr.1, 15, 21, 24.
• Aydil, E. (1992). Adlarımız, TKAE Ankara.
• Bilgili, A.S. (2001). Osmanlı Döneminde Tarsus Sancağı ve Tarsus Türkmenleri, KB, Ankara.
• Çakar, E. (2002). “XVI Yüzyılda Haleb Türkmenleri”, Türkler, Ankara. Gökbilgin, T. (1993). “Nahiye”, İA, c.9, MEB, İstanbul.
• Göyünç, N., (1979). “Hane Deyimi Hakkında”, TD, İstanbul.
• Gündüz, T. (1997). Anadolu’da Türkmen Aşiretleri-“Bozulus Türkmenleri 1540- 1640”, Bilge Yay., Ankara,
• Halaçoğlu, Y. (1988). XVI. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nun İskân Siyaseti ve Aşiretlerin Yerleştirilmesi, TTK. Yay., Ankara.
• İnalcık, H. (1993), “Osmanlı’da Raiyyet Rüsümu”, Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi, s.31-66, Eren Yay., İstanbul.
• Kafalı, M. (1973). “Suriye Türkleri”, Töre Dergisi, XXI, s.32-34.
• Orhonlu, C. (1987). Osmanlı İmparatorluğu’nda Aşiretlerin İskânı, Eren Yay., İs- tanbul.
• Refik, A. (1989). Anadoluda Türk Aşiretleri(966–1200), Tekdal Neş., İstanbul. Sümer, F. (1964). “Çukurova Tarihine Dair Araştırmalar (Fetihten XVI. Yüzyılın
• İkinci Yarısına Kadar)”, DTCF, Tarih Araştırmaları Dergisi, I/1, 1-113,
• Ankara.
• Sümer, F. (1993). “Ramazanoğulları”, İA, c.9, s.612–620, MEB. Yay., İstanbul. Şahin, H. (1983–1987). “Osmanlı Devrinde Konar-Göçer Aşiretlerin İsim Almaları-
• na Dair Bazı Mülahazalar”, TED, 13, 687–712.
• Tuş, M. (2001). Sosyal ve Ekonomik Açıdan Konya, KTOY. Konya.
• Venzke, M.(1992) Rıce, L., Cultıvatıon ın The Plaın of Antıoch In The 16th Century: The Ottoman Fıscal Practıce, Archıvum Ottomanicum, Tomus XII Anno.