The Conceptual Reflections of Globalization on the Field of Economic Geography

Yıl 2021, , 232 - 243, 30.06.2021

Suat Tuysuz

https://doi.org/10.46790/erzisosbil.855803

Öz

KÜRESELLEŞMENİN EKONOMİK COĞRAFYA ALANINA KAVRAMSAL YANSIMALARI

Öz

Her türlü bilgi, insan, mal ve sermayenin hareketliliğini ifade eden küreselleşme, akışkanlıkla temsil olan bir süreç yaratmıştır. 2001 yılında terör saldırılarıyla başlayan dünya siyasetindeki gergin atmosfer, ABD Başkanı Donad Trump’ın göreve gelmesiyle farklı bir aşamaya geçmiş ve küreselleşme taraftarlarını tedirginliğe sevk edecek gelişmelerin görünürlüğü artmıştır. 2020 ABD seçimlerinde demokratların kazanması ise yeniden küreselleşme taraftarlarını umutlandırmıştır. Söz konusu sürecin akışkan ya da katı bir karakterde olması mekanlar arası ilişkiye bir başka ifadeyle coğrafyalara da etki etmektedir. Bu bağlamda, bu araştırma, hem küreselleşmeyi ve onun geçirmiş olduğu süreci teorik olarak değerlendirmeyi hem de mekanın bu süreçten nasıl etkilenebileceğini betimlemeyi hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler

küreselleşme, coğrafya disiplini, ekonomik coğrafya

Kaynakça

• ADIGÜZEL, M. (2013). ‘Ekonomik Küreselleşmenin Türkiye Ekonomisine Etkileri’, Akademik Bakış Dergisi, 35: 1-20.
• ARIBOĞAN, D. Ü. (2017). Duvar: Tarih Geri Dönüyor, İnkılap Kitabevi, İstanbul.
• BATHELT, H. ve HENN, S. (2014). ‘The Geographies of Knowledge Transfers Over Distance: Toward a Typology’, Environment and Planning A, 46: 1403-1424.
• BATHELT, H. ve LI, P.-F. (2013). ‘Global Cluster Networks—Foreign Direct Investment Flows from Canada To China’, Journal of Economic Geography, 14: 45-71.
• BAUDRILLARD, J. (2017). Can Çekişen Küresel Güç, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
• BAUMAN, Z. (2017). Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• BRENNER, N., PECK, J. ve THEODORE, N. (2010). ‘After Neoliberalization?’, Globalizations, 7: 327-345.
• DICKEN, P. (2011). Global Shift: Mapping the Changing Contours of the World Economy, Sage, London.
• FERGUSON, N. (2017). Uygarlık: Batı ve Ötekiler, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• FRIEDMAN, T. L. (2006). Dünya Düzdür: 21. Yüzyılın Kısa Tarihi, Boyner Yayınları, İstanbul.
• FUKUYAMA, F. (2011). Tarihin Sonu ve Son İnsan, Profil Yayıncılık, İstanbul.
• HARARI, Y. N. (2018). 21. Yüzyıl İçin 21 Ders, Kolektif Kitap, İstanbul.
• HARVEY, D. (1989). The Condition of Postmodernity, Blackwell Publishers, Oxford.
• HARVEY, D. (2012). Sermayenin Mekanları: Eleştirel Bir Coğrafyaya Doğru, Sel Yayıncılık, İstanbul.
• HATIPLER, M. (2012). ‘Neoliberalizmin Öteki Yüzü: Yoksulluğun Küreselleşme Kaldıracı’, The Journal of International Scientific Researches, 2: 77-87.
• HENN, S. (2012). ‘Transnational Entrepreneurs, Global Pipelines and Shifting Production Patterns. The Example of the Palanpuris in the Diamond Sector’, Geoforum, 43: 497-506.
• KAMACI, A. ve TURAN, M. (2018). ‘Küreselleşme Sürecinde Çok Uluslu Şirketlerin Ekonomik Açıdan Değerlendirilmesi’ Yönetim Ekonomi Edebiyat İslami ve Politik Bilimler Dergisi, 3: 81-92.
• KURT, Ü. (2018). ‘Küreselleşme ve Ekonomik Kompleksite İlişkisi: Türkiye Örneği’, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11: 2195-2202.
• KURT, Ü. (2019). ‘The Causal Effects of Economic, Political and Social Globalisation on Migrants: A Panel Data Analysis for Selected OECD Countries’, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 17: 281-296.
• MÜLLER, P. ve FRANZ, M. (2018). ‘Transnational Labour Migration and the Offshoring of Knowledge-Intensive Business Services Within Global Production Networks: The Case of a German Automotive Company in Turkey’, Environment and Planning A: Economy and Space, 0, 0308518X18811353.
• ÖNİŞ, Z. (2017). ‘The Age of Anxiety: The Crisis of Liberal Democracy in a Post-Hegemonic Global Order’, The International Spectator, 52: 18-35.
• ÖZCAN, G. ve ÖZMEN, İ. (2018). ‘Küreselleşme Yükselen Ekonomilerde Gelir Dağılımını Etkiler Mi?’, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8: 35-52.
• PIKETTY, T. (2014). Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital, İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
• RITZER, G. (2011a). Küresel Dünya, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• RITZER, G. (2011b). Toplumun McDonaldlaştırılması, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• RODRIK, D. (2011a). Akıllı Küreselleşme, Efil Yayınevi, Ankara.
• RODRIK, D. (2011b). ‘Küreselleşme, Nereye Kadar?’, İktisat ve Toplum, 2: 26-31.
• SAVRAN, S. (2011). Kod Adı Lüreselleşme: 21. Yüzyılda Emperyalizm (ikinci basım). Yordam Kitap, İstanbul.
• SUDA-GÜLER, Z. (2016). Muhafazakarlık: Kadim Geleneğin Savunusundan Faydacılığa. 19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Modern Siyasal İdeolojiler, Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• SUNAY, R. (2012). ‘Küreselleşme Sürecinde Çok Merkezli Egemenlik Kullanımı’, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 20: 27-52.
• ŞİMŞEK, O. (2019). ‘Küreselleşmenin Dönüşümü ve Çin’in Rolü’, Sosyoekonomi, 27: 185-196.
• ŞİŞMAN, D. (2017). ‘Küreselleşme, Kriz ve Savunma Sanayi’, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39: 223-237.