ORGANİK TOPLUMDAN EKOLOJİK TOPLUMA

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: 1, 221 - 235, 28.05.2021

Fatih Çelik

Öz

İnsanlık var olduğu günden bu yana doğayı anlamaya çalışmıştır. Aydınlanma dönemiyle beraber insanlık doğayı değiştirme iktidarına sahip olmuştur. Bu durum uzun sanayileşme ve kapitalist toplumun inşasına neden olmuştur. Sanayileşme beraberinde ciddi çevresel ve toplumsal problemler ortaya çıkarmıştır. Sanayileşmenin ortaya çıkardığı sorunları çözmek için öncelikle çevreci düşünceler ön plana çıkmış fakat mevcut sorunları çözmede yeterli olamamıştır bunun üzerine serpilen ekolojik düşünce çevreciliğe alternatif olarak üretim ilişkilerinin kökten değiştirilmesi gerektiğini savunarak ekolojik toplumu yapısını savunmaktadır. Ekolojik toplum anti-küreselleşmeci, doğa merkezli, hiyerarşinin olmadığı değerler sistemini savunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kapitalizm, Çevrecilik

Kaynakça

• BENLİSOY, F. (2007). Anarşizm: Gönüllü Düzene Övgü. H. B. ÖRS içinde 19. Yüzyıldan 20. Yüzyılda Modern Siyasal İdeolojiler,351-411. İstanbul, Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• BIÇKI, D. (2001). Batı Düşüncesi, Liberal Kapitalizm ve Çevre. Akdeniz İİBF Dergisi, 1(2), 33-42
• BOOKCHİN, M. (1996). Ekolojik Bir Topluma Doğru. Çev. Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• BOOKCHİN, M. (2014). Toplumsal Ekolojinin Felsefesi, Çev. Rahmi G. Öğdül, İstanbul: Sümer Yayıncılık.
• BOZKURT, Y. (2015) Toplumsal Ekoloji, Editörler, F. KIRIŞIK, ve Ö. SEZER, içinde Siyasal Ekoloji, 51-72. Ankara: Detay Yayıncılık.
• CEVİZCİ, A. (2007). Aydınlanma Felsefesi. Bursa: Ezgi Kitabevi
• CLARK, B., ve FOSTER, J. B. (2009). Ecological Imperialism and the Global Metabolic Rift: Unequal Exchange and the Guano/Nitrates Trade. International Journal of Comparative Sociology, 50(3-4), 311-334.
• COŞKUN, S. (2010). Çevre Sorununa Radikal Bir Çözüm Önerisi Olarak Eko-Anarşizm, Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, (15), 101-116.
• ÇELİK, F. (2019). Siyaset-Bürokrasi İlişkileri Teorik Yaklaşımlar Güncel Tartışmalar. Ankara: Lykeion Yayınevi.
• ÇÜÇEN, K. (2006). Batı Aydınlanmasının Düşünsel Kökenleri ve Eleştirisi. Sosyal ve Beşerî Bilimler Araştırmaları Dergisi, 25-34.
• DAVIDSON, S. (2009). Ecoanarchism: A Critical Defence. Journal of Political Ideologies, 14(1), 47-67.
• DE GEUS, M. (2014). Peter Kropotkin's Anarchist Vision of Organization. Ephemera: Theory & Politics in Organization, 14(4), 853-871.
• FARAZMAND, A. (1999). Globalization and Public Administration. Public Administration Review, 509-522.
• GEZGİN, M. (1988). Cemaat-Cemiyet Ayırımı ve Ferdinand Tönnies. Sosyoloji Konferansları, (22), 183-201
• GÖRMEZ, K. (2015). Çevre Sorunları, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• HALL, M. (2011). Beyond the Human: Extending Ecological Anarchism. Environmental Politics, 20(3), 374-390.
• HEYWOOD, A. (2013). Siyaset, Ankara: Adres Yayınları.
• KELEŞ, R., ve HAMAMCI, C. (1997). Çevrebilim. Ankara: İmge Kitabevi.
• KELEŞ, R., HAMAMCI, C., ve ÇOBAN, A. (2011). Çevre Politikası. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• MALTHUS, T. R. (1798). An Essay on the Principle of Population, London.
• MERCHANT, C. (2005). Radical Ecology: The Search for a Livable World. New York and London: Routledge.
• MORRIS, B. (2018). Antropoloji, Ekoloji ve Anarşizm, Çev. Baran Karsak İstanbul: Kolektif Kitap.
• NAESS, A. (2011). The Deep Ecological Movement: Some Philosophical Aspects. In Ecophilosophy In a World of Crisis. Routledge, 402-416.
• ÖNDER, T. (2003). Ekoloji, Toplum ve Siyaset. Ankara: Odak Yayıncılık.
• ÖNEN, N. ve REYHAN, C. (2018) Osmanlı İmparatorluğu’ndan Türkiye Cumhuriyeti’ne Merkezi Mülki Yapının İnşası, Editörler, V. ERAT, C. EKİZ ve İ. ARAP içinde, Quo Vadis Kamu Yönetimi. Nika Yayınevi.
• ÖZER, M. A. (2001). Derin Ekoloji. Çağdaş Yerel Yönetimler, 10(4), 61-79.
• ROUSSOPOULOS, D. (2017). Politik Ekoloji: İklim Krizi ve Yeni Toplumsal Gündem. İstanbul: Sümer Yayıncılık.
• SAKLI, A. R., Kapitalist Gelişim Sürecinde Fordizm ve Post Fordizm, 27 Ocak 2020 tarihinde http://www. sakli.info/Fordizm.pdf. adresinden alındı.
• SEZER, Ö. (2015). Çevre Korumacılıktan Radikal Ekolojiye. Editörler, F. KIRIŞIK, ve Ö. SEZER, içinde Siyasal Ekoloji, 1-27, Ankara: Detay Yayıncılık.
• TÖNNİES, F. (2019). Cemaat ve Cemiyet. Çev. Emre Güler, İstanbul: Vakıfbank Kültür.
• TÜRK, S. M. (2018). Ekolojik Düşünce Bağlamında Uygarlık Eleştirisini Yeniden Tahayyül Etmek. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 117-130.
• WEBER, M. (2006). Bürokrasi ve Otorite. Ankara: Adres Yayınları.
• YAYLI, H. Y. ve YASLIKAYA, R. Y. (2015). İnsan Doğa İlişkisi Tasarımında Radikal Dönüşüm: Derin Ekoloji. International Journal of Science Culture and Sport, (Special Issue 3), 452-465.
• YÜCEL, N. (2009). Ekoloji-Anarşi Ekseninde Bookchin. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 75.