Amaç: Bu çalışmanın amacı, ebelik öğrencilerinin COVID-19 pandemisi sürecinde elektronik öğrenmenin (e-öğrenme) yönelik algı ve görüşlerini belirlemektir.
Yöntem: Nicel yaklaşımının kullanıldığı bu çalışma, genel tarama modeline dayalı betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini, internet ortamından gönderilen ankete erişim sağlayan, çalışmaya katılmaya gönüllü, 623 ebelik öğrencisi oluşturdu. Araştırmada veri toplama aracı olarak çalışmanın amacına uygun literatürden faydalanılarak hazırlanan bir anket formu kullanıldı.
Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 21,10±1,77 (yıl), 398’inin (%63,9) bilişim teknolojileri becerisinin orta düzey olduğu ve 413’ünün (%66,3) pandemi öncesinde online eğitim almadığı belirlendi. Öğrencilerin e-öğrenmenin avantajlarına en fazla verdikleri cevaplar; derslerin kayıt edilmesi (%73,2), sosyal izolasyon sağlaması (%62,3) ve evde kalmanın konforu (%46,5) iken; e-öğrenmenin dezavantajlarına en fazla verdikleri cevaplar; uygulama derslerinin işlenmesindeki sınırlılıklar (%75,6), teknik problemler (%68,4) ve hastalar ile etkileşim eksikliği (%66,8)olarak bulundu. Öğrencilerden 391’inin (%62,8) “Bilginin artması açısından e-öğrenme etkin midir?”, 536’sının (%86,0) “Klinik becerilerin artması açısından e-öğrenme etkin midir?”, 504’ünün (%80,9) “Sosyal yeterliliklerin artması açısından e-öğrenme etkin midir?” ve 364’ünün (%58,4) “Derse katılım aktifliğinde e-öğrenme etkin midir?” sorularına fikrim yok cevabını verdikleri belirlendi.
Sonuç: Öğrencilerin yarısından fazlasının bilginin artması ve derse katılım aktifliği açısından e-öğrenmeyi etkin bulmadıkları tespit edildi. Ayrıca klinik beceriler ve sosyal yeterlilikler açısından öğrencilerin çoğunun e-öğrenmeyi etkin bulmadıkları belirlendi.
Objective: This study aims to determine midwifery students’ perceptions and views about e-
learning during the COVID-19 pandemic.
Methods: The study used a quantitative approach and was designed as descriptive research based on the general survey model. The sample of the study consisted of 623 midwifery students who had access to an online questionnaire form sent through the Internet and volunteered to participate in the study. The questionnaire form developed based on the literature suitable for the purpose of the study was used as the data collection tool.
Results: The mean age of the students was 21.10±1.77 years, 398 (63.9%) had medium level of information technology skills, and 413 (% 66.3) had not received online education before the pandemic. The most common answers given by the students to the advantages of e-learning included online registration of classes (73.2%), provision of social isolation (62.3%), comfort of staying at home (46.5%), while the responses to the disadvantages of e-learning were limitations in practice lessons (75.6%), technical problems (68.4%), lack of interaction with patients (66.8%). 391 (62.8%) of the students were asked “Is e-learning effective in terms of increasing knowledge?”, 536 (86.0%) of them were asked “Is e-learning effective in terms of increasing clinical skills?”, 504 (80%) ,9) “Is e-learning effective in terms of increasing social competences?” and 364 (58.4%) asked "Is e-learning effective in class participation activity?" It was determined that they gave the answer "I have no idea" to their questions.
Conclusion: More than half of the students did not find e-learning effective in increasing knowledge and active participation in the lessons. In addition, the majority of the students did not find e-learning effective in terms of clinical skills and social competencies, either.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 26 Ağustos 2021 |
Kabul Tarihi | 31 Ekim 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 3 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License