THE PERCEPTION SCALE OF TEACHERS’ APPLICANTS CAPACITY TO CHOOSE TEACHING TECHNICS

Yıl 2017, , 397 - 411, 01.04.2017

Şule Fırat Durdukoca , Esra Yardımcıel Habip Beşeren Sakine Özbek

https://doi.org/10.17755/esosder.304682

Cited By: 3

Öz

The main objective of this study is to determin the relationship between efficacy of teachers and teaching techniques in order to develop a valid and reliable instrument, this study was created by the Kafkas University 2015-2016 spring semester teachers special form education Faculty, and the aim of the study is to make literature of the development process scale and to create 40-point item pool. 10 articles in the pool decision were taken from the expert material and the remaining 30-point draft scale form were taken from Kafkas University Faculty of Education Classroom Teaching, Early Childhood Education, Elementary Science Education, Primary Mathematics, Social Studies Education, Guidance and Counselling Programs 's was applied to a total of 427 participant teachers. The validity of the scale under the exploratory and confirmatory factor analysis were performed and analyzed for the reliability of the internal consistency. According to the results of exploratory factor analysis; scale of the Kaiser-Mayer-Olkin (KMO) value of .95; Bartlett is the Sphericity test results to be meaningful, the scale consisted of 22 items in a factor of 2, 22 substances have been found to explain the 49.36's% of the total variance. The confirmatory factor analysis, in the 2015-2016 academic year studying at Kafkas University Faculty of Education was to participate in the study and exploratory factor analysis and conducted on data that collected from 427 teacher candidates. As a result of confirmatory factor analysis, the scale of adaptation values "acceptable" and "perfect fit" to the extent that they have seen, two-factor structure of the scale was confirmed. Cronbach's Alpha reliability coefficient for the whole scale-has been identified as 90. The results showed, for the Selection of Technical Teaching Efficacy Scale were identified by teachers teaching techniques for the selection of the adequacy themselves as reliable and valid measurement tool that can be used to reflect perceived.

Anahtar Kelimeler

Teaching methods and techniques, the choice of teaching methods, candidate teachers, validity, reliability

ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETİM TEKNİKLERİNİ SEÇME YETERLİKLERİNE İLİŞKİN ALGI ÖLÇEĞİ

Öz

Bu araştırmanın temel hedefi öğretmen adaylarının öğretim tekniklerinin seçimine ilişkin yeterlik algılarını ölçmeyi amaçlayan geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırma betimsel bir çalışma olup tarama modeli kullanılarak yürütülmüştür. 2015-2016 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Kafkas Üniversitesi Eğitim Fakültesi bünyesinde öğrenim gören öğretmen adayları araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı doğrultusunda ölçek geliştirme sürecine ilgili literatür taraması yapılarak başlanılmış ve 40 maddelik madde havuzu oluşturulmuştur. Alan uzmanlarının görüşleri doğrultusunda madde havuzunda yer alan 10 maddenin ölçekten çıkartılması kararı alınmış ve geriye kalan 30 maddelik taslak ölçek formu Kafkas Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği, Okul Öncesi Öğretmenliği, Fen Bilgisi Öğretmenliği, İlköğretim Matematik Öğretmenliği, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programlarında öğrenim gören toplam 427 öğretmen adayına uygulanmıştır. Ölçeğin geçerlik çalışması kapsamında açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi çalışmaları yapılmış, güvenirliği için ise iç tutarlığı analiz edilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre; ölçeğin Kaiser-Mayer-Olkin (KMO) değeri .95; Barlett Sphericity testi sonucunun ise anlamlı olduğu, ölçeğin 2 faktörde toplam 22 maddeden oluştuğu, 22 maddenin toplam varyansın %49.36’sını açıkladığı tespit edilmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi ise, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Kafkas Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören ve açımlayıcı faktör analizi çalışmasına katılmayan 427 öğretmen adayından toplanan veriler üzerinden yürütülmüştür.  Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda, ölçeğin uyum değerlerinin “kabul edilebilir” ve “mükemmel uyum” ölçüsünde olduğu görülmüş, ölçeğin üç faktörlü yapısı doğrulanmıştır. Ölçeğin bütününe yönelik Cronbach-Alpha güvenirlik katsayısı ise . 90 olarak tespit edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, Öğretim Tekniklerinin Seçimine İlişkin Yeterlik Algıları Ölçeği’nin öğretmen adaylarının öğretim tekniklerinin seçimine ilişkin kendilerini ne derece yeterli olarak algıladıklarını yansıtmak amacıyla kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu tespit edilmiştir.  

Anahtar Kelimeler

Öğretim yöntem ve teknikleri, öğretim tekniklerinin seçimi, öğretmen adayları, geçerlik, güvenilirlik

Kaynakça

• Altıparmak, M. ve Nakipoğlu, M. (2004). Biyoloji Öğretmen Adaylarının Öğretim elemanlarının uyguladıkları öğretim yaklaşımları hakkındaki görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 101-107.
• Andala, O. H. ve Ng’umbi, M. (2016). The teaching methods used in universities in Rwanda and their effect on the students’ academic performance. World Journal of Educational Research, 3(5), 1-18.
• Arslantaş, İ. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim stratejileri-yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487-506.
• Ataç, E. (2003). 21. yüzyılda öğretmen eğitimi: Türkiye’de öğretmen eğitiminin değerlendirilmesi. Anadolu Üniversitesi-Eskişehir. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 1-31.
• Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Bilen, M. (2010). Öğretimi gerçekleştirmede öğretim yönteminin rolü.
• İçinde Bilen, M. (Edt). Öğretimde ilke ve yöntemler. Ankara: Betik Kitap.
• Bozpolat, E., Uğurlu, C. T., Usta, H. G. ve Şimşek, A. S. (2016). Öğrenci ve Öğretim Elemanlarının Öğretim Yöntem ve Tekniklerine İlişkin Görüşleri: Nitel Bir Araştırma. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 83-95.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E. Karadeniz ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Child, D. (2006). The essentials of factor analysis. London: Continuum.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ö. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik:SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
• Erciyeş, G. (2009). Öğretim yöntem ve teknikleri. İçinde Tan, Ş. (Edt). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Erdem, A. R. (2006). Nasıl Öğretmenliyim: Öğretim Strateji, Yöntem ve Teknikleri. Üniversite ve Toplum, 6(2). http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=274
• Fry, H., Ketteridge, S. ve Marshall, S. (2009). Understanding student learning. In Fry, H., Ketteridge, S. ve Marshall, S. (Edt.) A Handbook for Teaching and Learning in Higher Education. In New York: Routledge
• Gömleksiz, N. (2004).Öğretimde strateji, yöntem ve teknikler. İçinde Gürol, M. (Edt.) Öğretimde planlama uygulama değerlendirme. Elazığ: Üniversite kitapevi.
• Gönen, S. ve Kocakaya, S. (2006). Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimler üzerine görüşlerinin değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 37-44.
• Gözütok, F. D. (2006). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Ekinoks Yayınları.
• Gür-Erdoğan. D. (2011). Öğretim İlke Ve Yöntemleri Dersi Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi. International Educational Technology Conference, 25-27 Mayıs, 2011, İstanbul.
• Güven-Yıldırım E., Köklükaya, A. N. ve Aydoğdu, M. (2016). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Öğretim Yöntem - Teknik Tercihleri ve Bu Tercihlerinin Nedenleri. E-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 15-25.
• Hake, R. R. (1998). Interactive engagement verses traditional methods: A six thousand student survey of mechanics test data for introductory physics courses. American Journal of Physics, 66, 64-74.
• İlter, İ. (2014). Öğretim elemanlarının kullandığı yöntem ve tekniklere ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), 562- 576.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kuzu, S. ve Demir, S. (2015). Öğretmen adayları için “Öğretim İlke Ve Yöntemleri Dersi Öz Yeterlilik Ölçeği”nin geliştirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 401-415.
• Küçükahmet, L. (2009). Program geliştirme ve öğretim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Maryellen, W. (2009). Effective strategies for ımproving college teaching and learning. The Teaching Professor. Magna Publication.
• Ocak, G., Ocak, İ., Yılmaz, M. Ve Mergen, H. H. (2012). İlköğretim öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerine yönelik tutumları (Afyonkarahisar örneği). İlköğretim Online, 11(2), 504-519.
• Ramsden, P. (1992). Learning to teach in higher education. London: Routledge
• Sağlam, M. (2005). Öğretimi etkileyen etmenler. İçinde Gültekin, M. (Edt). Öğretimde Planlama Ve Değerlendirme. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No:1317.
• Sakallı, M., Hürsen, Ç. ve Özçınar, Z. (2007). The frequent use of teaching strategies/methods among teachers according to the teacher candidates observation. Cypriot Journal of Educational Sciences, 2(1), 1–8.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi analiz ve raporlaştırma. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sönmez, V. (2004). Dizgeli Eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık
• .
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara:Nobel Yayıncılık.
• Uzunboylu, H. ve Hürsen, Ç. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Ünlü, H., Sünbül, A., M. ve Aydos, L. (2008). Beden eğitimi öğretmenleri yeterlilik ölçeği geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 9(2), 23-33.
• Yaşar, O. ve Şeremet, M. (2010). Yükseköğretim coğrafya eğitiminde kullanılan öğretim yöntemleri ve materyallerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 675-702.
• Yıldızlar, M. (2009). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Yılmaz, V. ve Çelik, E. H. (2009). LISREL ile yapısal eşitlik modellemesi-I. Ankara: Pegem Akademi.