BOŞANMA SÜRECİNDE VE SONRASINDA KADIN

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 58, 0 - 0, 18.07.2016

Yücel Can , Nazlı Buket Aksu

https://doi.org/10.17755/esosder.258824

Cited By: 15

Öz

Boşanma, evlilik kurumundan beklentilerini karşılayamayan çiftlerin yasal yollara başvurarak evlilik kurumunu sonlandırması durumudur. Boşanma sürecinde ve sonrasında erkeklere oranla daha çok zarar gören taraf kadınlar olmaktadır. Bu çalışmada on tane boşanmış kadın ile derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak görüşülmüş, boşanma kararını verirken onları etkileyen faktörlere ve boşanma sürecinde ve sonrasında karşılaştıkları sorunlara yer verilmiştir. Çalışma sonunda kadınların boşanma kararını alırken oldukça zorlandıkları ve bir çok kere düşünme ihtiyacı duydukları, boşanma kararını almayı zorlaştıran faktörlerin başında çocukların geleceği hakkında duyulan kaygının, çevredeki insanların vereceği tepkilerden çekinmenin ve kadınların ekonomik bir güvenceye sahip olmamalarının geldiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Anahtar kelime1;Boşanma, Anahtar kelime 2; boşanma süreci, Anahtar kelime 3; sosyal kontrol, Anahtar kelime 4;boşanmış kadın.

Kaynakça

• Akgül Sarpkaya, O. (Güz 2012). Boşanmış Kadınların Yaşam Deneyimlerine Sosyolojik Bakış. Sosyoloji Araştırması. Cilt 15. Sayı 2. Sosyoloji Derneği. Türkiye.
• Aktaş, Ö. (2011). Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrasında Karşılaşılan Güçlükler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
• Arıkan, Ç. (1992). Yoksullukta ve Evlilikte Geçimsizlik ve Boşanma. Ankara.
• Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı. Ankara.
• Bayraktar, N. (2010). Boşanmış Kadınların Çevrelerinin Kendilerine Bakış Açısını Algılama Şekilleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. T.C. Abant İzzet Baysal Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
• Bulut. Işıl. (1993). Ruh Sağlığının Aile İşlevlerine Etkisi. T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu yayını. Ankara.
• Clarke-Stewart, A., & Brentano, C. (2006). Divorce: Causes and Consequences. New Haven and London: Yale University Press.
• Coontz, S. (2007). The Origins of Modern Divorce. Family Process, 46 (1). 7-16
• Çağatay. M.Ç. Toplumsal Değişim Karşısında Aile ve Okul. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. Bahar (2007). 5(2). 185-198.
• Erdentuğ. A. (1991). Avcı-Toplayıcı Toplumlarda Evlilik ve Akrabalık, Aile Yazıları 4. T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayını. Ankara. S. 483-493.
• İlkaracan, P. (1998). Doğu Anadolu’da Kadın ve Aile, 75 yılda Kadınlar ve Erkekler (ss.173-192) Tarih Vakfı Yayınları. İstanbul.
• Kaya T. (2009). İstanbul’da Yaşayan Boşanmış Kadın ve Erkeklerin Boşanma Deneyimleri. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. T.C. Yeditepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Antropoloji Anabilim Dalı. İstanbul.
• Keskin, I. (2007). Boşanmanın Sosyolojik ve Psikolojik Nedenleri ve Boşanmanın Ortaya Çıkardığı Sonuçlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Oğurtan S. G. (2011). Boşandım Diyemedim: Boşanmanın Aile ve Toplum Üzerine Etkileri. Konya. Çizgi Kitabevi.
• Ozankaya. Ö. (1991). Toplumbilim. Cem Yayınları. İstanbul.
• Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve Aile Terapisi, PDREM Yayınları, Ankara.
• Sucu, İ. (2007). Boşanmış Kadınların Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrası Toplumsal Kabulleri: Sakarya İli Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Sakarya Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya.
• T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü.(2009). Boşanma Nedenleri Araştırması. Ankara.
• Tolan, B. (1990). Neden Evleniyoruz. İstanbul.
• Uğur, B.S. (2014). Günümüzde Kadının Boşanma Deneyimleri: Akademisyen Kadınları Üzerine Bir Çalışma. Mediterranean Journal of Humanities. 4(2). 293-326.
• Yazıcıoğlu, Y. Kayhan, Ü. (2007). Aile Yapısı ve İlişkileri. S. Ünlü (ed.).Anadolu Üniversitesi Yayınları. Eskişehir. Sayfa 321.