THE EFFECT OF THE COGNITIVE APPRENTICESHIP METHOD ON SIXTH GRADE STUDENTS’ SELF-EFFICACY BELIEFS AND ATTITUDES TOWARDS CERAMIC EDUCATION

Yıl 2021, Cilt: 20 Sayı: 78, 859 - 878, 01.04.2021

Mehmet Ali Gökdemir , Evren Daşdağ

https://doi.org/10.17755/esosder.738293

Öz

The aim of this study is to determine the effect of cognitive apprenticeship method on students' self-efficacy beliefs and attitudes towards ceramic education. In the research, a model with pre-test and post-test control group, which is one of the quasi-experimental designs, was used. The study group of the research consists of 46 students studying in two classes, one is control and the other is experimental, at the 6th grade level. The self-efficacy belief scale and attitude scale for ceramic education developed by the researchers were used to collect the data. Dependent and independent samples t-test from parametric tests was used in the analysis of the data. According to the results of the study, a significant difference in favor of the posttest was found between the experimental group and the control group in the self-efficacy beliefs towards ceramic education and the attitude towards ceramic education pre-test and post-test mean scores. There was no significant difference between the experimental and control groups between the groups for self-efficacy belief posttest mean scores for ceramic education. A significant difference was found in favor of the experimental group between the attitude posttest mean scores of the experimental and control groups towards ceramic education. Based on the results of the research, it is recommended that the studies in the visual arts course of the cognitive apprenticeship should be conducted for a longer period of time.

Anahtar Kelimeler

Cognitive apprenticeship method, ceramic education, attitude

BİLİŞSEL ÇIRAKLIK YÖNTEMİNİN GÖRSEL SANATLAR DERSİNDE ALTINCI SINIF ÖĞRENCİLERİNİN SERAMİK EĞİTİMİNE YÖNELİK ÖZ YETERLİK İNANÇLARINA VE TUTUMLARINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, seramik eğitiminde bilişsel çıraklık yönteminin öğrencilerin seramik eğitimine yönelik öz yeterlik inançlarına ve tutumlarına etkisini belirlemektir. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden deneysel desen kullanılmış olup, öntest-sontest kontrol gruplu model kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 6. sınıf düzeyinde biri kontrol diğeri deney olmak üzere iki şubede bulunan 46 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında, araştırmacılar tarafından geliştirilen öz yeterlik inancı ölçeği ve tutum ölçeği kullanılmıştır. Verilerinin analizinde parametrik testlerden bağımlı ve bağımsız örneklemler t-testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, deney grubu ve kontrol gurubunda gruplar içi seramik eğitimine yönelik öz yeterlik inancında ve seramik eğitimine yönelik tutum öntest-sontest puan ortalamaları arasında sontest lehine anlamlı bir fark saptanmıştır. Deney ve kontrol gruplarına ait gruplar arası seramik eğitimine yönelik öz yeterlik inancı sontest puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Deney ve kontrol gruplarına ait seramik eğitimine yönelik tutum sontest puan ortalamaları arasında deney grubunun lehine anlamlı bir fark saptanmıştır.Araştırma sonuçlarına dayanarak; bilişsel çıraklığın görsel sanatlar dersinde yapılan çalışmaların daha uzun süreli yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bilişsel çıraklık yöntemi, seramik eğitimi, tutum, özyeterlik

Kaynakça

• Aslan, S. & Gökdemir, M.A. (2017). Resim-iş eğitimi bölümünde öğrenim gören öğretmen adaylarının seramik eğitimi ile ilgili görüşlerinin incelenmesi. Turkish Studies, 12(4), 1-22.
• Ataizi, M., & Şimşek, A. (1999). Temel eğitimde durumlu öğrenme ortamlarının düzenlenmesi. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16, 255-266.
• Ayancı, Y. (2006).3-6 Yaş okulöncesi çocuklarında seramik eğitiminin yeri ve önemi ile yeterliliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Aytan, N. (2016). Türkçe dersi tutum ölçeği geliştirme çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 535-546.
• Balcı, A. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem.
• Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Pschologist, 28(2), 117-148.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Anakara: Pegem.
• Can, A. (2014). SPSS ile nicel veri analizi. Ankara: Pegem.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Researchmethods in education. New York: Routledge.
• Choi, J.L., & Hannafin, M. (1995). Situated cognition and learning enviroments: Roles, structures an dimplications for desing. EducationalTechnologyResearch& Development, 43(2) , 53-69.
• Callins, A., Brown, J.S., & Newman, S.E. (1989). ). Cognitive apprenticeship: Teaching the craft of reading, writing, and mathematics.,Techinical report no: 403, Xerox Palo research center.
• Coşkun, H.D. (2007). 4 Yaş grubundaki çocuklara uygulanan seramik eğitimi programında ürünlerin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Çapar, M. (2006). Temel eğitimde 9-12 yaş arası çocuklarda üç boyutlu çalışmaların yaratıcılık eğitimine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Çerçi, A., & Semerci, Ç. (2004). Yapılandırmacı bilişsel çıraklık modelinin yapı tekniği ve uygulaması-1 dersinde psiko-motor öğrenmeye etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 181-189.
• Çiçek, E. (2014). Tanımlayıcı istatistikler. Ş. Kalaycı (Edt). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayıncılık.
• Demir, T. (2014). Yazma öz yeterlik ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. e – Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 28-35.
• Dennen, V.P. (2004). Cognitive apprenticeship in educational practice: research on scaffolding, modeling, mentoring, andcoaching as instructional strategies. Handbook of research on educational communications and technology. Mahwah, NJ, US: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
• Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Erim,G., & Caferoğlu, M. (2012). Görsel sanatlar eğitimi dersinin zihinsel engelli çocuklara katkısının özel eğitim öğrencilerinin görüşleriyle belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2),321-342.
• Field, A. (2009). Discovering staticsusing SPSS. London: SAGE.
• Green, S.B., Salkind, N.J. & Akey, M. (2000). Using SPSS forwindows: Analyzing and understanding data. New Jersey: PrenticeHall.
• Green, S.B.,& Salkind, N.J. (2013).Using SPSS for Windows and macintosh: Analyzing and understanding data.New Jersey: Pearson.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: Felsefe-yöntem-analiz. Ankara: Seçkin.
• Gürel, D. (2016). Birey ve grup yöntemleri. F. Güneş (Edt.). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Güriş, S., & Astar, M. (2014). Bilimsel araştırmalarda SPSS ile istatistik. İstanbul: Der Yayınları.
• Ho, R. (2006). Handbook of univariateand multivariate data analysis and interpretation with SPSS. London& New York: Chapman&Hall.
• Johnson, B., & Christensen, L. (2012). Educational research quantitative, qualitative and mixedapproaches.London: SAGE.
• Kacar, B. (2010). İlköğretim okullarına yönelik seramik eğitimi program önerisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Karaca, E. (2006). Öğretimde planlama ve değerlendirme dersine yönelik bir tutum ölçeği geliştirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 213-230.
• Karakaya, İ. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Edt.) Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kenar, İ., & Balcı, M. (2012). Fen ve teknoloji dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme: ilköğretim 4 ve 5. sınıf örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34, 201-210.
• Koç, F., Sak, R., & Kayri, M. (2015). Okul öncesi eğitim programındaki etkinliklere yönelik öz yeterlik inanç ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik analizi. İlköğretim Online, 2015; 14(4): 1416-1427, http://ilkogretim-online.org.tr Erişim Tarihi: 28.08.2016.
• Özmen, H. (2014). Deneysel araştırma yöntemi. M. Metin (Edt.) Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özdamar, K. (2013) Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (Cilt 1). Ankara: Nisan Kitapevi.
• Pajares, F. (2002). Gender and perceived self-efficacy in self-regulated earning. Theoryintopractice, 41(2), 116-125.
• Pallant, J. (2010). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS. New York: McGraw-HillEducation.
• Patton, M.Q. (1997). How to usequalitative methods in evaluation. California: SAGE.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel.
• San, İ. (2004). Sanat ve eğitim. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Saygı, C. (2009). Öğrenmenin müzik tarihi dersine ilişkin başarı, tutum ve öz yeterlik üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. İzmir.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı.
• Sönmez, V. (2005). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Stain, D. (1989). Situated learning in adult education.Ericno: ED418250.
• Uysal, Ö. (2005). Bilgisayar destekli bilişsel çıraklık yönteminin öğrencilerin üst düzey düşünme becerilerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Yanar, B.,H., & Bümen, N.T. (2012). İngilizce ile ilgili öz yeterlik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (1), 97-110.