TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARINA GÖRE DERSLERDE KARŞILAŞILAN BAŞLICA DİNLEME ENGELLERİ

Yıl 2009, Cilt: 8 Sayı: 29, 45 - 63, 01.03.2009

Bayram Aşılıoğlu

Öz

-

Anahtar Kelimeler

-

TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARINA GÖRE DERSLERDE KARŞILAŞILAN BAŞLICA DİNLEME ENGELLERİ

Öz

Bu araştırmanın amacı; Türkçe öğretmenliği bölümünde okuyan öğrencilerin derslerde karşılaştıkları başlıca dinleme engellerine ilişkin görüşlerini belirlemek ve dinleme becerilerini geliştirmeye yönelik öneriler ortaya koymaktır. Veri toplama aracı olarak anketten yararlanılmıştır. Araştırmanın örneklemi üç eğitim fakültesine bağlı Türkçe öğretmenliği bölümünde okuyan 195 öğrenciden oluşmaktadır.Araştırmanın verileri frekans, yüzde ve ki kare testi teknikleri kullanılarak çözümlenmiştir. Öğrencilerin; anlatım süresinin uzun olmasını, dersin hedefleri hakkında yeterince bilgilendirilmemelerini, konuya ilgi duymamayı, dinleme esnasında kişisel sorunların zihinlerini meşgul etmesini, derse etkin bir şekilde katılmalarını sağlayacak ortamın yaratılmamasını, anlatılanların pek çoğunun gelecekte kullanılmayacak bilgilerden oluşmasını başlıca dinleme engelleri olarak gördükleri anlaşılmaktadır. Araştırmada ayrıca, bazı dinleme engellerinden kızların erkekler göre daha az etkilendiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlara göre başlıca şu önerilerde bulunulmuştur: Öğretim elemanları dinleme konusunda hizmet içi eğitimden geçirilmelidir. Öğrenciler; dersin başında hedeflerden haberdar edilmeli, dinleme öncesi konuyla ilgili görüşme, kaynak tarama vb yollarla ön bilgiler edinmelerinin sağlanmalıdır. Anlamadıkları noktalar ile ilgili soru sormaları için cesaretlendirecek ortamlar yaratılmalı ve dinleme bakımından öğrenciler arasındaki bireysel farklılıklar dikkate alınarak anlatımın sürdürülmelidir

Anahtar Kelimeler

İletişim, dinleme, dinleme eğitimi, dinleme engelleri

Kaynakça

• Akalın, Ş. H. (2002). Türkçenin Sorunları, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 27, 22-25, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara.
• Akyol, H. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri, Kök Yayıncılık, Ankara..
• Aras, Ö. (2008) “Dinlemek”, www.dusuncegezgini.com/dinlemek.htm - 18k - , Erişim tarihi: 27 Aralık 2008.
• Cemiloğlu, M. (2004). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi, 4. Baskı, Alfa Akademi Basım Yayım ve Dağıtım, Bursa..
• Cihangir, Z. (2004). Kişilerarası İletişimde Dinleme Becerisi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara..
• Çırak, Y. Ve diğerleri (2007). Öğrenmenin Doğası ve Temel Kavramlar, Eğitim Psikolojisi, Edit: Alim Kaya, PegemA yayıncılık, Ankara..
• Demirel, Ö. (2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Öğretme Sanatı, Geliştirilmiş 10. Baskı, PegemA yayıncılık, Ankara..
• Dunn, R. (2000). Capitalizing on College Students’ Styles: Theory, Practice, and Learning Research, Practical Approaches to Using Learning Styles in Higher Education. Westport, CT, USA: Bergin & Garvey, Westport, Connecticut, London.
• Ellis, R. (2002). Communication Skills – Stepladders to Success for the Professional, GBR: Intellect Boks, Bristol.
• Ergin, A. ve Birol , C. (2005). Eğitimde İletişim. 3. Baskı, Anı Yayıncılık, Ankara..
• Ergin, A. (2008). Eğitimde Etkili İletişim, 4. Baskı, Anı Yayıncılık, Ankara..
• Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Kadıoğlu Matbaası, Ankara..
• Green, A. (2006) Effective Communication Skills for Public Relations. GBR: Kogan Page, Limited, London.
• Güneş, F. (2007a). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara..
• Güneş, F. (2007b). Yapılandırmacı Yaklaşımla Sınıf Yönetimi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara..
• Hartley, P. (1999). Interpersonal Communication. (Second Edition), Routledge, London & New York .
• Kaptan, S. (1998) Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri, Tekışık Web Ofset Tesisleri, Ankara..
• Kavcar, C. Sever, S, ve Oğuzkan F. (1995). Türkçe Öğretimi Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin, Engin Yayınevi, Ankara..
• Kavcar. C. (2002). Türkçenin Güncel Sorunları, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 27, 13-17, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara.
• Marti,nez-Flor, A. & Uso-Juan (2006). Towards acquiring communicative competence through listening, Current Trends in the Development and Teaching of the Four Language Skills, Edit: Uso Juan, Esther, Walter de Gruyter & Co. KG publishers, Berlin..
• MEB (2005). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, MEB. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara..
• Özbay, M. (2005). Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme Eğitimi, Akçağ Basım Yayım Pazarlama A.Ş. Ankara..
• Saraç, C. (2005). Türk Dili ve Edebiyatı / Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi, Eğitim Araştırmaları (Eurasian Journal of Educational Research), Anı Yayıncılık, 21, 211 – 222, Ankara.
• Senemoglu, N.(1997) Gelişim, Öğrenme ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya, Spot Matbaacılık, Ankara.
• Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara..
• Sever, S. Kaya, Z. ve Aslan, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi, Morpa Kültür Yayınları Ltd. İstanbul..
• Stronge, James H. (2007) Qualities of Effective Teachers (2nd Edition). Alexandria, VA, USA: Association for Supervision & Curriculum Development, Alexandria, Virginia, USA .
• Szukala, B. (2001). 21st Century Communication (Dossier 14). Broadstairs, Kent, UK: Scitech Educational, http://site.ebrary.com/lib/dicle/Doc?id=10040408 Erişim tarihi: 10.Aralık 2008.
• TDK, (2005). Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara..
• Umgan, S. ve diğerleri (2007). İlköğretimde Türkçe Öğretimi, Edit: A. Kırkkılıç ve H. Akyol, Pegem A Yayıyncılık, Ankara.
• Yalçın, A. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar, Akçağ Basım Yayım Pazarlama A.Ş. Ankara..
• Yıldız, C. Okur, A. Arı, G. Yılmaz. Y. ( 2006). Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi, PegemA Yayıncılık, Ankara..
• Yurdakul, B. ve diğerleri (2005). Yapılandırmacılık, Eğitimde Yeni Yönelimler, Edit: Ö. Demirel, Pegem A Yayıncılık, Ankara..