OPINIONS OF THE TEACHERS RELATED TO THE TYPES OF ORGANIZATIONAL DISSIDENT BEHAVIOURS

Yıl 2014, Cilt: 13 Sayı: 50, 112 - 128, 10.09.2014

Abidin Dağlı Bünyamin Ağalday

https://doi.org/10.17755/esosder.54733

Cited By: 5

Öz

Abstract
The research was conducted to find out the types of dissident behaviors of the teachers in secondary schools against school administration. General scanning model is applied. The research population consisted of teachers working in the public secondary schools located in the city center of Mardin in the 2011-2012 academic years. Randomly selected 191 teachers are included in the research sample. The data was collected through a questionnaire of 17 items taken from "Types of Dissident Behaviors" section of "Scale of Organizational Dissent" developed by Özdemir (2010).
The results derived from the datum are (1) teachers "rarely" dissent against administrators. Teachers mostly dissent with (2) A significant difference is not determined between the mean of opinions related to teacher's dissent against administrator, regarding education level, seniority, gender, union membership, the number of teachers in the school.
Key Words: Organizational Dissent, Upward Dissent, Lateral Dissent, Displaced Dissent, Whistleblowing

Anahtar Kelimeler

Organizational Dissent, Upward Dissent, Lateral Dissent, Displaced Dissent, Whistleblowing

ÖĞRETMENLERİN ÖRGÜTSEL MUHALİF DAVRANIŞ BİÇİMLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, resmi ilköğretim okullarının II.kademesinde görevli öğretmenlerin; okul yöneticilerine karşı sergiledikleri muhalif davranışların neler olduğunu saptamaktır. Araştırma, genel tarama modelinde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Mardin il merkezindeki resmi ilköğretim okullarının II. kademesinde görevli öğretmenler oluşturmaktadır. Evrenden random yöntemi ile seçilen 191 öğretmen araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada veriler, Özdemir (2010) tarafından geliştirilen Örgütsel Muhalefet Ölçeği"nin "Muhalif Davranışlar" bölümü kullanılmıştır. İlgili bölüm 17 maddeden oluşmaktadır.
Verilerin analizi sonucunda; (1) öğretmenlerin, genel olarak okul yöneticilerine karşı "nadiren" muhalif davranışlar sergiledikleri; (2) öğretmenlerin yöneticilere karşı sergiledikleri muhalif davranışlara ilişkin görüşlerinin ortalamaları arasında; öğrenim durumu, kıdem, cinsiyet, sendika üyeliği ve okul büyüklüğü değişkenlerine göre anlamlı fark saptanmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Muhalefet, Dikey Muhalefet, Yatay Muhalefet, Yer Değiştirmiş Muhalefet, Haber Uçurma

Kaynakça

• Aktan, C. C. (2006). Organizasyonlarda yanlış uygulamalara karşı bir sivil erdem, ahlaki tepki ve vicdani red davranışı: whistleblowing. Mercek Dergisi, 1(13), 1Ardoğan, R. (2004). Teorik temeller ve tarihsel gerilimler arasında islam kültüründe siyasal muhalefet. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(2),171-189. Garner, J.T. (2006). When things go wrong at work: expressions of organizational dissent as ınterpersonal ınfluence. (Unpublished Doctoral Dissertation. Texas A And M University).
• Gorden, W.I., Infante, D.A., Graham, E.E. (1988). Corporate conditions condusive to employee voice:a subordinate perspective. Employee Responsibilities and Rights Journal, 1,101-111.
• Graham, J.W. (1986). Principled organizational dissent: a theoretical essay. Research in Organizational Behavior, 8, 1-52.
• Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
• Kassing, J. W. (1997). Articulating, antagonizing, and displacing: a model of employee dissent. Communication Studies, 48(4), 311-332.
• Kassing, J. W. (1998). Development and validation of the organizational dissent scale. Management Communication Quarterly, 12(2), 183-229.
• Kassing, J.W. (2001). From the looks of things: assessing perceptions of organizational dissenters. Management Communication Quarterly, 14(3), 442-470.
• Kassing, J.W. (2002). Speaking up: identifying employees’ upward dissent strategies. Management Communication Quarterly, 16(2), 187:209.
• Kassing, J.W. (2009). Investigating the relationship between superior-subordinate relationship quality and employee dissent. Communication Research Reports, 17(1), 58-6
• Kassing, J.W., Armstrong, T. A. (2002). Someone’s going to hear about this:examining the association between dissent-triggering events and employee’s dissent expressions. Management Communication Quarterly, 16(39), 39-65.
• Kassing, J.W., Armstrong, T. A. (2009). Examining the association of job tenure, employment history, and organizational status with employee dissent. Communication Research Reports, 18, 264-273.
• Kassing, J.W., Avtgis, T.A. (1999). Examining the relationship between organizational dissent and aggressive communication. Management Communication Quarterly, 13(100), 76-91.
• Kassing, J. W., Avtgis, T.A. (2009). Dissension in the organization as a function of control expectancies. Communication Research Reports, 18, 118-127.
• Kassing, J. W., DiCioccio, R. L. (2009). Testing a workplace experience explanation of displaced dissent. Communication Reports, 17, 111-120.
• Özdemir, M. (2010). Ankara ili kamu genel liselerinde görev yapan yönetici ve öğretmenlerin örgütsel muhalefete ilişkin görüşleri (Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
• Redding, W. C. (1985). Rocking boats, blowing whistles, and teaching speech communication. Communication Education, 34, 245-258.
• TDK, (1998). Türkçe sözlük. Ankara: TDK Yayınları.