COMPARATIVE ANALYSIS OF ACCREDITED AND NON-ACCREDITED TOURISM MANAGEMENT PROGRAMS

Yıl 2023, Cilt: 22 Sayı: 86, 630 - 652, 04.04.2023

Musa Oflaz

https://doi.org/10.17755/esosder.1232202

Öz

In this research, it is aimed to compare the accessibility of the information on the web sites and learning outcomes subject to accreditation on the websites of Tourism Management Departments that were not accredited by the Tourism Education Quality Assurance and Accreditation Council (TURAK) in 2022 in Turkey, but had the highest score in the Higher Education Institutions Examination (YKS).. In this context, the "Program Learning Outcomes" criterion, which is the third criterion among the determined to be accredited within the research dates, was taken into consideration when evaluating the curricula of tourism management departments of 7 tourism faculties affiliated to 7 different universities (February-June 2022) TURAK's criteria for evaluating higher education tourism programs. The top three non-accredited state colleges, which are the ones that students like most based on criteria with the highest scores, were identified in order to allow for comparison. Ten departments of tourist management in all were examined. Within the scope of the study, document analysis approach, one of the qualitative research designs, was used to conduct situation analysis. In this context, when the curricula and learning outcomes of accredited programs are examined, it is seen that the education/training and research/development infrastructure has been improved and has become more productive and more professional. However, it has been understood that accredited tourism management programs do not change the preference rates. Finally, when the web pages of accredited programs and non-accredited programs are compared, it has been concluded that the web pages of accredited programs are designed in a simple and accessible way, and that the relevant information is found where it should be, compared to non-accredited programs.

Anahtar Kelimeler

Faculty of Tourism, Tourism Management, Accreditation, TURAK

AKREDİTE OLAN VE OLMAYAN TURİZM İŞLETMECİLİĞİ PROGRAMLARININ KARŞILAŞTIRMALI İNCELENMESİ

Öz

: Bu araştırmada Türkiye’de 2022 yılında Turizm Eğitimi Değerlendirme ve Akreditasyon Kurumu (TURAK) tarafından akrediteliği devam eden turizm işletmeciliği bölümü ile akredite olmamış ancak Yüksek Öğretime Giriş Sınavında (YKS) en yüksek puana sahip olan turizm işletmeciliği bölümlerinin web siteleri üzerinden akreditasyona konu olan öğrenme çıktıları ve web sitelerinde bilgilerin ulaşılabilirliği konusunda karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda 7 farklı üniversiteye bağlı 7 Turizm Fakültesinin turizm işletmeciliği bölümlerinin müfredatları TURAK tarafından belirlenen Yükseköğretim Turizm Programları Değerlendirme Ölçütleri” içerisinden üçüncü ölçüt olan “Program Öğrenme Çıktıları” ölçütü dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Karşılaştırma yapmak için de öğrenciler tarafından en çok tercih edilen ve akredite olmayan ilk 3 devlet üniversitesi belirlenmiştir. Çalışma kapsamında durum analizi yapmak için nitel araştırma desenlerinden doküman analizi yaklaşımı kullanılmıştır. Bu çerçevede akredite olan programların müfredatları ve öğrenme çıktıları incelendiğinde eğitim/öğretim ve araştırma/geliştirme altyapısının iyileştirilerek daha üretken ve daha profesyonel bir yapıya büründüğü görülmüştür. Ancak akredite olan turizm işletmeciliği programlarının tercih edilme oranlarını değiştirmediği anlaşılmıştır. Son olarak akredite olan programlarla olmayan programların web sayfaları karşılaştırdığında akredite olan programların web sayfalarının basit ve ulaşılabilir şekilde tasarlandığı, ilgili bilgilerin olması gereken yerde bulunmasını sağlama konusunda akredite olmayan programlara göre çok başarılı olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Turizm fakültesi, Turizm işletmeciliği, Akreditasyon, TURAK

Kaynakça

• Adelman, C. (2009). The Bologna Process for US Eyes: Re-learning Higher Education in the Age of Convergence. Washington, DC:Institute for Higher Education Policy. www.ihep.org/Research/GlobalPerformance.cfm.
• Akoğlan, M. ve Kozak N. (1998). Kamu ve vakıf üniversitelerinin turizm programlarında eğitim gören öğrencilerin profili ve beklentileri, 1. Ulusal turizm sempozyumu, s. 18-19. Eğirdir.
• Akyürek, M. İ. (2021). Üniversite öğrencisi algılarına göre yükseköğretim kurumlarının hizmet kalitesinin incelenmesi. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 9(25), 69-88.
• Altbach, P. G., Reisberg, L. & Rumbley, L.E. (2009). Trends in Global Higher Education: Tracking an Academic Revolution, Report prepared for the UNESCO 2009 World Conference on Higher Education, UNESCO Publishing, Paris, http://unesdoc.unesco. org/images/0018/001831/183168e.pdf., Erişim Tarihi: 15.09.2022.
• Arslan, E., & Boylu, Y. (2014). Türkiye’deki turizm eğitiminin rakamsal gelişmeler açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (1), 79-97.
• Aydemir, B. & Çözeli, F. E. (2016). Dış politika ve turizm ilişkisi bağlamında Türkiye’nin Avrupa ve Balkan ülkeleri ile yaptığı turizm antlaşmaları ve değerlendirilmesi. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 107-130.
• Aydın S, Karaca S.N. ve Karagöz N.K. (2021). Bir tıp fakültesi birinci sınıf öğrencilerinin fakülteyi seçme nedenleri, akreditasyonla ilgili düşünceleri ve akademik başarı düzeyleri. Tıp Eğitimi Dünyası, 20(60),112-121.
• Ayikoru, M., Tribe, J. & Airey, D. (2009). Reading tourism education: Neoliberalism unveiled. Annals of Tourism Research, 36(2), 191-221.
• Ayvaz, B., Kuşakçı, A. O. & Borat, O. (2016). Kalite güvencesi ve akreditasyon süreçleri. İstanbul Ticaret Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Endüstriyel Araştırma ve Gelişim Dergisi. 1 (1), 53-60.
• Baum, T. (1994). The development and implementation of national tourism policies, Tourism Management, 15(3),185-92.
• Bektaş, H., & Akman, S. U. (2013). Yükseköğretimde hizmet kalitesi ölçeği: güvenilirlik ve geçerlilik analizi. Istanbul University Econometrics and Statistics e-Journal, (18), 116-133.
• Bennett, P., Bergan, S., Cassar, D., Hamilton, M., Soinila, M., Sursock, A., ... & Williams, P. (2010). Quality Assurance in Transnational Higher Education. ENQA Workshop Report 11. ENQA (European Association for Quality Assurance in Higher Education). Unioninkatu 20-22, Havis Business Center 3rd Floor, FIN-00130 Helsinki, Finland.
• Betlehem, J., Kukla, A., Deutsch, K., Marton-Simora, J. & Nagy, G. (2009). The changing face of European healthcare education: the Hungarian experience. Nurse education today, 29(2), 240-245.
• Blanke, J. & Chiesa, T. (2011). The travel & tourism competitiveness report 2011. In World Economic Forum, Geneva, Switzerland (pp. 462-473).
• Blumenstyk, G., & McMurtrie, B. (2000). Educators Lament a Corporate Takeover of International Accreditor. Chronicle of Higher Education, 47(9).
• Bologna Process, (2015) https://uluslararasi.yok.gov.tr/Documents/Uluslararasilasma /uygulama_raporu_2015.pdf. Erişim Tarihi: 23.08.2022.
• Bryman, A. (1999). The Disneyization of society, The Sociological Review, 47(1), 25-47.
• Collins, S. & Hewer, I. (2014). The impact of the Bologna process on nursing higher education in Europe: A review. International Journal of Nursing Studies, 51(1), 150-156.
• Council of the European Union. (2000), Presidency Conclusions, Lisbon European Council, Brussels: EC. Ref. SN.100/00, 23-24 March.
• Council of the European Union. (2003). First report on the implementation of the Data Protection Directive (95/46/EC). https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/ff783aa5-5770-42e8-bac3-917fe0a361d7/language-en Erişim Tarihi: 05.08.2022.
• Cronin, J.J. Jr. & Taylor, S.A. (1992), Measuring service quality: a reexamination and extension, The Journal of Marketing, 56, 55-68.
• Dale, C. & Robinson, N. (2001). The theming of tourism education: A three‐domain approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 13(1), 30-35.
• Derdiyok, T. (2019). Üniversitelerde kalite güvence sistemi kapsamında PUKÖ yönetim döngüsü uygulamasında bir model önerisi. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈ Dergisi, 8(15), 173-198.
• Doherty, G. (2008), On quality in education, Quality Assurance in Education, 16(3),255-65.
• Ekong D. (2004). Quality of higher education, commission II, Final Report, Unesco Publications, UK.
• Emekli, G., ve Soykan, F. (2014). Turizm coğrafyası yaklaşımıyla Türkiye turizm stratejisinin değerlendirilmesi. https://www.academia.edu/9588752/. Erişim Tarihi: 10.09.2022.
• Erkuş, L. (2009). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi], Kırıkkale Üniversitesi.
• Firdaus, A. (2006), The development of HEdPERF: a new measuring instrument of service quality for the higher education sector, International Journal of Consumer Studies, 30(6), 569-81.
• Gönülaçar, Ş. (2016). Türkiye’de öğretmen imajı ve itibarı üzerine bir inceleme. Erişim adresi: https://www. academia. edu/20607351/T% C3% BCrkiye_de_% C3, 96, C4.
• Güler, Y. (1996). Avrupa Birliği’nde teknik harmonizasyon yaklaşımları ve Türkiye değerlendirmesi. [Yüksek Lisans Tezi], İstanbul Üniversitesi.
• Haug, G. (1999). Trends and Issues in Learning Structures in Higher Education in Europe. Background paper commissioned by the European Commission DG XXII for the Bologna meeting of 18-19 June 1999.
• Hwarng, H.B. and Teo, C. (2001). Translating customers’ voices into operations requirements: a QFD application in higher education, International Journal of Quality & Reliability Management, (18)2, 195-225.
• İşman, A., Aydın, H., Çilek, O., Silman, F. ve Öztunç, M. (2021). Yükseköğretimde kalite ve akreditasyon çalışmaları. Eğitim Yayınevi, İstanbul.
• İstanbul Üniversitesi Erasmus Birimi, (2022). https://cdn.istanbul.edu.tr/statics/erasmus.istanbul.edu.tr/wpcontent/uploads/2015/01/AKTS.pdf. Erişim Tarihi: 07.10.2022.
• Kavak, Y. (1999). Öğretmen eğitiminde yeni bir yaklaşıma doğru: Standartlar ve akreditasyon. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(19), 313-324.
• Lam, T. & Xiao, H. (2000). Challenges and constraints of hospitality and tourism education in China. International Journal of Contemporary Hospitality Management.
• Lillo-Bañuls, A. & Casado-Díaz, J. M. (2011). Capital humano y turismo: Rendimiento educativo, desajuste y satisfacción laboral. Estudios de economía aplicada, 29(3), 755-780.
• McKercher, B. (2002). The future of tourism education: An Australian scenario?. Tourism and Hospitality Research, 3(3), 199-210.
• Öhlén, J., Furåker, C., Jakobsson, E., Bergh, I. & Hermansson, E. (2011). Impact of the Bologna process in Bachelor nursing programmes: The Swedish case. Nurse Education Today, 31(2), 122-128.
• Özçiçek, Y. & Karaca, A. (2019). Yükseköğretim kurumlarında kalite ve akreditasyon: mühendislik eğitim programlarının değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 114-149.
• Özdemir, S. S., Polat, E., Hacıoğlu, N. ve Özdemir, M. (2014). Türkiye’de önlisans düzeyinde gerçekleştirilen turizm eğitiminin analizi. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, 5- 8).
• Parasuraman, A., Zeithaml, V.A. & Berry, L.L. (1988). SERVQUAL: a multiple item scale for measuring consumer perceptions of services quality, Journal of Retailing, 64(1), 12-40.
• Parasuraman, A., Zeithaml, V.A. & Berry, L.L. (1991). Refinement and reassessment of the SERVQUAL scale, Journal of Retailing, 67(4), 420-49.
• Pazarcık, S. F. (2010). Beyin göçü olgusu ve Amerika Birleşik Devletleri üniversitelerinde çalışan Türk sosyal bilimciler üzerine bir araştırma [Yüksek Lisans Tezi], Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
• Ramis, M. A. C. (2021). Tourism education in Spain's secondary schools: The curriculums' perspective. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 29, 100292.
• Rehber, E. (2002). Yükseköğretimde kalite sorunu. Akreditasyon ve kalite yönetimi Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayını. Bursa.
• Reichert, S., & Tauch, C. (2003). Trends in learning structures in European higher education III. Brussels: European University Association. http://www.aic.lv/bolona/Bologna/Bol_ semin/Oth_conf/Graz/Trends3pres.pdf. (Erişim Tarihi: 05.10.2022).
• Resmi Gazete (2009). 27405 Sayılı Resmi Gazete, https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2009/11/20091113.htm. (Erişim Tarihi: 07.09.2022).
• Skalistanbul (2022). http://www.skalistanbul.com/anasayfa Erişim Tarihi: 14.10.2022.
• Skolnik, M. L. (2010). Quality assurance in higher education as a political process, Higher Education Management and Policy, 22(1), 67-86.
• Snellman, O. (1995). Goals, prerequisites and quality assurance for ınternational education (Helsinki, Center for International Mobility).
• Süngü, H. & Bayrakçı, M. (2010). Bolonya süreci sonrası yükseköğretimde akreditasyon çalışmaları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 895-912.
• Tayyar, N., & Dilşeker, F. (2013). Devlet ve vakıf üniversitelerinde hizmet kalitesi ve imajin öğrenci memnuniyetine etkisi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (28), 184-204.
• Terzi, Ç. (2015). Uyum sürecinde Türkiye eğitim politikalarının Avrupa birliği eğitim politikaları doğrultusunda değerlendirilmesi [Doktora Tezi], Anadolu Üniversitesi.
• Tezsürücü, D. Ve Bursalıoğlu, S. A. (2013). Yükseköğretimde değişim: kalite arayışları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 97-108.
• Tsinidou, M., Gerogiannis, V. & Fitsilis, P. (2010). Evaluation of the factors that determine quality in higher education: an empirical study. Quality assurance in Education. 18(3), 227-244.
• TURAK, (2022). https://turak.org/ Erişim Tarihi: 14.10.2022.
• UNESCO/Avrupa Konseyi. (1999). The UNESCO/Council of Europe Code of Good Practice in the Provision of Transnational Education.
• UNWTO, (2022). https://www.unwto.org/institutions-unwtotedqual-certified-programmes. Erişim Tarihi: 14.10.2022.
• Ünlüönen, K. & Boylu, Y. (2005). Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik sosyal bilimler dergisi, 3(12), 11-32.
• Van der Wende, M. C. & Westerheijden, D. F. (2001). International aspects of quality assurance with a special focus on European higher education. Quality in higher education, 7(3), 233-245.
• Wang D. (2005). Growth and development. D. Airey, J. Tribe (Eds.), An international handbook of tourism education, Elsevier.
• Wang, J., Ayres, H. & Huyton, J. (2010). Is tourism education meeting the needs of the tourism industry? An Australian case study. Journal of Hospitality & Tourism Education, 22(1), 8-14.
• Wiklund, P.S. & Wiklund, H. (1999), Student focused design and improvement of university courses, Managing Service Quality, 9(6), 434-43.
• World Tourism Organization (1997). Network, W. E., University of Hawaii (Manoa)., University of Calgary (Calgary, Canada)., & James Cook University (Australia). (Madrid). International tourism: A global perspective.
• YÖK (2010). Yükseköğretimde Yeniden Yapılanma: 66 Soruda Bologna Süreci Uygulama-ları, Ed: Armağan Erdoğan, http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/ yuksekogretimde_yeniden_yapilanma_66_soruda_bologna_2010.pdf/f3ec7784-e89d-4ee0-ad39- 9f74532cd1dc, Erişim tarihi: 11 Ekim 2022.