Altıncı Sınıfta Üçgen ve Paralelkenarın Alanını Ölçmeye Yönelik 5E Öğretim Modelinin Kullanılması: Bir Eylem Araştırması

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 2, 184 - 205, 30.09.2020

Özlem Tomooğlu Aytaç Kurtuluş

Öz

Çalışmanın amacı, altıncı sınıf öğrencilerine yönelik üçgen ve paralelkenarın alanlarını ölçmeyi içeren 5E öğretim modeline dayalı ders tasarımının ve tasarımın ders içi uygulamasının eylem araştırması çerçevesinde incelenmesidir. Çalışma grubunu İç Anadolu bölgesinde bulunan bir ilçenin ortaokulunda eğitim gören toplam 17 altıncı sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Uygulama boyunca kaydedilen görüntü kaydı, ses kaydı ve öğrenci çalışma kâğıtları araştırmanın verilerini oluşturmaktadır. Veri toplama araçları araştırmacı ve alan uzmanı tarafından içerik analizi ile çözümlenmiştir. Hazırlanan eylem planları çerçevesinde gerçekleştirilen öğrenme sürecinden elde edilen verilere göre; öğrencilerin keşfetme aşamasında kendi deneyimleri ile üçgen ve paralelkenarın yüksekliklerini çizdikleri ve alan bağıntısını oluşturabildikleri görülmüştür. Derinleştirme aşamasında üçgen ve paralelkenarın alan ölçümünü farklı problem durumlarında çözebildikleri gözlenmiştir. Değerlendirme aşamasında öğrenci performansları ve öğretmenin gözlemine bakılarak öğrencilerin çoğunun hedeflenen kazanımlara ulaştıkları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Alan, Alan ölçme, 5E Modeli, eylem araştırması

Destekleyen Kurum

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi BAP birimi

Proje Numarası

201621A103

Kaynakça

• Baki, A. (2015). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Ankara: Harf Eğitim Yayıncılığı.
• Başer, E. (2008). 5E modeline uygun öğretim etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarılarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Baykul, Y. (2014). Ortaokulda matematik öğretimi (5-8.Sınıflar). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Beyhan, A. (2013). Eğitim örgütlerinde eylem araştırması. Bilgisayar ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 65-89.
• Bıyıklı, C., Yağcı, E. (2013). 5e öğrenme modeline göre düzenlenmiş eğitim durumlarının akademik başarı ve tutuma etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 302-325.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Cansız Aktaş M., Aktaş D. Y. (2012). Öğrencilerin dörtgenleri anlamaları: paralelkenar örneği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 319-329.
• Creswell, J. W.(2016). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. ( S. B. Demir, Çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
• Dağlı, H. (2010). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin çevre, alan ve hacim konularına ilişkin kavram yanılgıları(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı yayıncılık.
• Ergün, S. (2010). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinen çokgenleri algılama, tanımlama ve sınıflama biçimleri(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M.B., Taşğın, S. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştıma. Ankara :Seçkin Yayıncılık.
• Gürefe, N., Gültekin, S. H. (2016). Yükseklik kavramına dair öğrenci bilgilerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 429-450
• Hacıömeroğlu, G., Apaydın, S. (2009). Tangram etkinliği ile çevre ve alan hesabı, İlköğretim Online, 8(2), 1-6
• Hiçcan, B. (2008). 5E öğrenme döngüsü modeline dayalı öğretim etkinliklerinin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin matematik dersi birinci dereceden bir bilinmeyenli denklemler konusundaki akademik başarılarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Hoong, Y. H. (2012). Lesson study on the area of a parallelogram for Year 7 students, The Australian Association of Mathematics Teachers (AAMT), 68(2), 14-21
• Huang, H. M. (2008). Chıldren's understandıng of the concepts of area measurement (Unpublished Phd Thesis). University of Illinois at Urbana-Champaign, USA. Johnson, A. P., (2015). Eylem araştırması el kitabı. (Y. Uzuner, M. Özten Anay, Çev.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaymakçı, Z. (2015). 5E öğrenme modeline göre hazırlanan etkinliklerin ortaokul 2. Sınıf öğrencilerinin matematik dersi cebir öğrenme alanındaki akademik başarılarına etkisi(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Köklü, N. (1993). Eylem araştırması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 26(2), 357-366.
• Lappan, G., Fey, J., Fitzgeralld, W. M., Friel, S. N., Phillips, E. D. (2003). Covering surrounding: Two dimensional measurement. Boston: Prentice Hall
• Lee, H. ( 2009, Eylül). Elementary preservice teachers area conceptions ınvolving the notion of perimeter. North American Chapter of the International Group for the Psychology of Mathematics Education yapılan sempozyum, Atlanta, U.S.A
• Milli Eğitim Bakanlığı, (2013). Ortaokul matematik dersi (5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72adresinden erişilmiştir.
• Otten, S., & Herbel-Eisenmann, B. (2009). Multiple meanings in mathematics: Beneath the surface of area. In S. L. Swars, D. W. Stinson, & S. Lemons-Smith (Başkan), North American Chapter of the International Group for the Psychology of Mathematics Education31. Yıllık toplantı bildiri kitabında (s. 296–303). Atlanta: Georgia State University
• Özden, Y. (2009). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özmantar, M. F., Öztürk, A., Bay, E. ( 2016). Reform ve değişim bağlamında ilkokul matematik öğretim programları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
• Pulat, S. (2009). İmpact of 5E learning cycle on sixth grade students’mathematics achievement on and attitudes toward mathematics ( Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Middle East Technical University, Ankara.
• Senemoğlu, N. (2005). Gelişim öğrenme ve öğretim. kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Tan Şişman, G., Aksu, M.(2009).Yedinci sınıf öğrencilerinin alan ve çevre konularındaki başarıları,İlköğretim Online, 8(1), 243-253.
• Tekin Dede, A. & Yılmaz, S. (2015). 6. Sınıf öğrencilerinin bilişsel modelleme yeterlikleri nasıl geliştirilebilir?, International Journal of New Trends in Arts, Sports &ScienceEducation, 4(1),49-63.
• Tuna, A., Kaçar, A.(2013). The effect of 5E learnıng cycle model ın teachıng trıgonometry on students’ academıc achıevement and the permanence of theır knowledge. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 4(1),73-87.
• Türnüklü, E., Alaylı, F.G., ve Akkaş, E.N. (2013). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının dörtgenlere ilişkin algıları ve imgelerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13 (2), 1213-1232.
• Türnüklü, E., Berkün, M. (2013). İlköğretim 5 ve 7. sınıf öğrencilerinin çokgenleri sınıflandırma stratejileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(1), 337-356.
• Van de Walle, J. A., Karp, K. S., Bay-Williams, J.M. (2013). İlkokul ve ortaokul matematiği, gelişimsel yaklaşımla öğretim. (S. Durmuş, Çev.). Ankara: Nobel.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık
• Zembat, İ. Ö., Özmantar, M. F., Bingölbali, E., Şandır, H., Delice, A. (2015). Tanımlar ve Tarihsel Gelişimleriyle Matematiksel Kavramlar. Ankara: Pegem Akademi.