Distance Education Self-Efficacy Scale: Validity and Reliability Study

Yıl 2024, , 28 - 48, 02.07.2024

Açelya Özer , Ebru Kılıç Çakmak

https://doi.org/10.51725/etad.1429562

Öz

Formal education has switched to "emergency distance education" due to the Covid-19 epidemic. In this respect, the solution of Higher Education and the support of faculty members are considered important in this process, which provides a rapid transition. In this regard, a distance education self-efficacy scale was developed to determine the readiness of faculty members for the emergency distance education process(es). The developed scale was transferred online and sent via email to be answered by faculty members selected through simple random sampling method. In the scale development study, validity and reliability analysis were carried out with the participation of 163 faculty members. The reliability Cronbach’s Alpha internal consistency coefficient for the distance education self-efficacy scale was calculated as .972. Considering the emergency distance education process, the scale consists of three factors and 29 items: "education-training", "system design" and "management processes", in line with the answers given by the instructors and the opinions of field experts. This study is expected to contribute to the field.

Anahtar Kelimeler

emergency distance education, distance education, self-efficacy scale

Uzaktan Eğitim Öz-Yeterlik Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Örgün eğitim, Covid-19 salgınıyla beraber “zorunlu acil uzaktan öğretime” geçmiştir. Hızlı geçiş sağlanan uzaktan eğitim sürecine Yükseköğretimin çözümü ve öğretim elemanlarının sürece destekleri önemli görülmektedir. Öğretim elemanlarının acil durum uzaktan öğretim sürecine/süreçlerine hazır bulunuşluklarını belirlemek amacıyla uzaktan eğitim öz-yeterlik ölçeği geliştirilmiştir. Geliştirilen ölçek, basit rastgele örnekleme yöntemi ile seçilen öğretim elemanlarının cevaplaması için çevrimiçi ortama aktarılmış ve e-posta aracılığıyla gönderilmiştir. Ölçek geliştirme çalışmasında geçerlik ve güvenirlik analizleri 163 öğretim elemanının katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Uzaktan eğitim öz-yeterlik ölçeği için Cronbach’s Alfa iç tutarlılık katsayısı .972 olarak hesaplanmıştır. Ölçek, acil durum uzaktan öğretim süreci göz önünde bulundurularak öğretim elemanlarının verdiği cevaplar ve alan uzmanlarının görüşleri doğrultusunda “eğitim-öğretim”, “sistem tasarımı” ve “yönetim süreçleri” olarak üç faktör toplam 29 maddeden oluşmaktadır. Yükseköğretimde uzaktan eğitimde öğretim elemanlarının öz-yeterlik düzeylerine ilişkin hazırlanan çalışmanın alana katkı sağlaması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

acil durum uzaktan öğretim, uzaktan eğitim, öz-yeterlik ölçeği

Etik Beyan

“2022-1029” nolu araştırma Gazi Üniversitesi Etik Kurulu’nun 13.09.2022 tarihli ve 15 sayılı onayı doğrultusunda gerçekleştirilmiştir.

Kaynakça

• Abdelraheem, A. Y. (2004). University faculty members’ context beliefs about technology utilization in teaching. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(4), 76-84.
• Altunçekiç, A. (2022). Developing a distance education self-efficacy belief scale: a validity and reliability study. Participatory Educational Research, 9(1), 349-361. https://doi.org/10.17275/per.22.19.9.1
• Ak, Ş., Gökdaş, İ., Öksüz, C. ve Torun, F. (2021). Uzaktan eğitimde eğiticilerin eğitimi: Uzaktan eğitime yönelik öz yeterlik ve yarar algısına etkisi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAd), 7(1), 24-44.
• Akkoyunlu, B., Orhan, Ş. F. ve Umay, A., (2005). Bilgisayar Ögretmenligi Için Bilgisayar Ögretmenligi Öz Yeterlilik Ölçegi Gelistirme Çalismasi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakiltesi Dergisi. 29, 1-8.
• AlAli, R. ve Saleh, S. (2022). Towards constructing and developing a self-efficacy scale for distance learning and verifying the psychometric properties. Sustainability, 14(20), 13212. https://doi.org/10.3390/su142013212
• Aslan, S., ve Kan, A. (2021). A Validity and reliability study on the scale for the attitude toward Syrian students. The Journal of Turkish Social Research, 25(1), 193-206.
• Aydın, M. (2017). Uzaktan öğretici yeterliliklerinin ve yeterlilik boyutlarının belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Aydın, C. H. (2005). Turkish mentors’ perception of roles, competencies and resources for online teaching. TOJDE, 6(3), 58-80.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
• Bawane, J. ve Spector, J. (2009). Prioritization of online instructor roles: implications for competency-based teacher education programs. Distance Education, 30(3), 383 -397.
• Baturay, M. H. ve Türel, Y. K. (2012). Çevrimiçi Uzaktan Eğitimcilerin Eğitimi: E-Öğrenmenin Yükselişi ile Beliren İhtiyaç, Eby, G., Yamamoto, G.T. ve Demiray, U. (Ed.), Türkiye’de E-Öğrenme: Gelişmeler ve Uygulamalar-III, 1.Baskı. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi, 1-21.
• Baumgartner, H. ve Homburg, C. (1996). Applications of structural equation modeling in marketing and consumer research: A review. International Journal of Research in Marketing, 13(2), 139-161. Bentler, P.M. (1980). Multivariate analysis with latent variables: causal modeling. Annual Review of Psychology, 31, 419-456.
• Bentler, P. M. ve Bonett, D.G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88, 588-606.
• Bentler, P. M. ve Yuan, K.H. (1999). Structural equation modeling with small samples: test statistics. Multivariate Behavioral Research, 34(2), 181-197.
• Bilgiç, G., Doğan, D. ve Seferoğlu, S. (2011). Türkiye’de yükseköğretimde çevrimiçi öğretimin durumu: ihtiyaçlar, sorunlar ve çözümler. Yükseköğretim Dergisi, 1(2), 80-87. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/yuksekogretim/issue/41252/498283.
• Bingöl Meşe, E.T. (2010). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin özel alan yeterlikleri açısından kendilerini değerlendirmeleri: izmir ili örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Browne, M.W. ve Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. In: Bollen, K.A., ve Long, J.S. (Ed.), Testing structural equation models (s. 136-162). Beverly Hills, CA: Sage.
• Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi süreci ve pandemi sonrası dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler: yeni normal ve yeni eğitim paradigması. AUAd. 6(3), 112-142.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 32. 470-83.
• Büyüköztürk, Ş. (2006). Soysal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem.
• Byrne, B.M. (2001). Structural equation modeling with AMOS, EQS, and LISREL: comparative approaches to testing for the factorial validity of a measuring instrument. International Journal of Testing, 1(1), 55-86.
• Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
• Chai, C. S. (2010). Teachers' epistemic beliefs and their pedagogical beliefs: A qualitative case study among Singaporean teachers in the context of ICT-supported reforms. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(4). 128-139.
• Creswell, J. W. (2014). Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (4. Baskı). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çok, C. ve Günbatar, M. S. (2022). Covid‐19 pandemisi sürecinde öğretmenlerin uzaktan eğitime ilişkin öz‐yeterlik algıları. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 12(1), 57‐81.
• Demir, T. ve Durdukoca, Ş. F. (2018). Pedagojik Formasyon Eğitimi Sertifika Programına Devam Eden Öğrencilerin Teknolojik Pedagojik Alan Bilgilerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(2), 1253-1275.
• Erdoğan Y., Bayram S. ve Deniz L. (2007). Web tabanlı öğretim tutum ölçeği: açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4,1-14.
• Erkuş, A. (2016). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-I: temel kavramlar ve işlemler (3. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
• Erkut, E. (2020). Covid-19 sonrası yükseköğretim. Yükseköğretim Dergisi, 10(2), 125-133. Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th ed.). New York: McGraw-Hill.
• Gök, B. ve Kılıç Çakmak, E. (2020). Uzaktan eğitimde ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim algısı. Kastamonu Education Journal, 28(5), 1915-1931
• Gökdemir F. ve Yılmaz T. (2023). Processes of using, modifying, adapting and developing likert type scales. J Nursology, 26(2): 148-160.
• Gökmen, Ö. F., Duman, İ. ve Horzum, M. B. (2016). Uzaktan eğitimde kuramlar, değişimler ve yeni yönelimler. AUAd, 2(3), 29-51.
• Henson, R. K. ve Roberts, J. K. (2006). Use of exploratory factor analysis in published research: common errors and some comment on improved practice. Educational and Psychological Measurement, 66, 393-416.
• Hodges, C., Moore, S., Lockee, B., Trust, T. ve Bond, A. (2020). The difference between emergency remote teaching and online learning. Educause Review. https://er.educause.edu/articles/2020/3/the-difference-between-emergency-remote-teaching-and-online-learning (Erişim Tarihi: 10. 12. 2020)
• Holcomb, L. B., King, F. B. ve Brown, S. W. (2004). Student traits and attributes contributing to success in online courses: evaluation of university online courses. The Journal of Interactive Online Learning, 2(3), 1-17.
• Holmberg, B. (1995). Theory and practice of distance education (2nd rev. ed.). London/New York: Routledge.
• Horzum, B. M. ve Çakır, Ö. (2009). Çevrim içi teknolojilere yönelik öz yeterlik algısı ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(3), 1327-1356.
• Hu, L. ve Bentler, P.M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
• İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 5(2), 26-42. DOI: 10.21031/epod.31126
• Kavrat, B. ve Türel, K. Y. (2013). Çevrimiçi uzaktan eğitimde öğretmen rollerini ve yeterliliklerini belirleme ölçeği geliştirme. The Journal of Instructional Technologies veTeacher Education, 1(3), 23-33.
• Kaya, S. (2020). Zorunlu uzaktan eğitimde karşılaşılan sorunlar: öğretim elemanı ve öğrenci görüşleri. VIIth International Eurasian Educational Research Congress, 10-13.
• Kline, R.B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford.
• Koloğlu, T. F., Kantar, M. ve Doğan, M. (2016). Öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde hazırbulunuşluklarının önemi. AUAd, 2(1), 52-70.
• Lawshe, C. H. (1975). “A quantitative approach to content validity.” Personnel Psychology, 28, 563–575.
• Marsh, H.W., Hau, K.T., Artelt, C., Baumert, J., ve Peschar, J.L. (2006). OECD’s brief self-report measure of educational psychology’s most useful affective constructs: Cross-cultural, psychometric comparisons across 25 countries. International Journal of Testing, 6(4), 311-360.
• Moore, M. G. ve Kearsley, I. G. (2012). Distance education: A systems view of online learning (3rd ed.). New York: Wadsworth.
• Orçan, F. (2018). Exploratory and confirmatory factor analysis: which one to use first?. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 9(4), 413-421.
• Pajares, M. F. (1992). Teachers’ beliefs and educational research: cleaning up a messy construct. Review of Educational Research, 62(3), 307–332.
• Parlak, B. (2017). Dijital çağda eğitim: olanaklar ve uygulamalar üzerine bir analiz. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1741-1759.
• Salış, H. C. ve Yeşil, R. (2023). Validity and reliability study of distance education applicatıons selfefficiency scale. Turkish Studies - Education, 18(1), 265-279.
• Şendoğdu, A. A. ve Koyuncuoğlu, O. (2022). An analysis of the relationship between university students' views on distance education and their computer self-efficacy. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 10(1), 113-131.
• Tekinarslan, E. ve Yavuzlap, N. (2019). Açık ve uzaktan öğrenme için öğretim tasarımı. Pegem Akademi Yayınları. 21.01.2024 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/338242036_Acik_ve_Uzaktan_Ogrenme_Icin_Ogretim_Tasarimi adresinden alınmıştır.
• Tonbuloğlu, B. ve Gürol, A. (2016). Evaluation of distant education programs with regards to various shareholder opinions. Journal of Education and Practice, 7(28), 9-22.
• Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. (1. Baskı). Ankara: Nobel.
• Varvel, V. E. (2007). Master online teacher competencies. Online Journal of Distance Learning Administration, 10(1), 1-41.
• Veneziano L. ve Hooper J. (1997). A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21(1), s. 67-70.
• Williams, P.E. (2003). Roles and competencies for distance education programs in higher education institutions. American Journal of Distance Education, 17(1), 45-57. Retrieved September 13, 2022 from https://www.learntechlib.org/p/97196/.
• Yalın, H. İ. (2001). Öğretim teknolojileri ve materyal gelişirme. Ankara: Nobel.
• Yavuzalp, N., ve Bahçivan, E. (2020). The online learning self-efficacy scale: its adaptation into Turkish and interpretation according to various variables. Turkish Online Journal of Distance Education, 21(1), 31-44. https://doi.org/10.17718/tojde.674388
• Yeşilyurt, S. ve Çapraz, C. (2018). Ölçek geliştirme çalışmalarında kullanılan kapsam geçerliği için bir yol haritası. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 251-264.
• Yıldız, M. ve Erdem, M. (2018). An investigation on instructors’ knowledge, belief and practices towards distance education. The Malaysian Online Journal of Educational Technology (MOJET), 6(2), 1-20.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28–30 Eylül Denizli, 21.01.2024 tarihinde http://yunus.hacettepe.edu.tr/~yurdugul/3/indir/PamukkaleBildiri.pdf adresinden alınmıştır.