KİŞİSELLEŞTİRİLMİŞ ÖĞRENME-ÖĞRETME YAKLAŞIMININ BİREYSEL ÇALGI DERSİYLE İLİŞKİSİ: GAZİ ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 130 - 144, 01.12.2016

Hazel Ercan Şebnem Yıldırım Orhan

Öz

Araştırmada, literatürde yer alan Kişiselleştirilmiş Öğrenme-Öğretme Yaklaşımı ile bireysel çalgı derslerinin uygulanmasının birbiriyle ilişkisini ortaya koymak amaçlanmaktadır. Araştırma, farklı disiplin literatürlerinde yer alan iki ifadenin benzerliklerini ortaya koyarak, disiplinler arası ilişki kurabilmek açısından önemli görülmektedir. Bu amaçla, bireysel çalgı dersinin işlenişine ve tanımına yönelik bilgi almak için literatürdeki mevcut yayınlar incelenip bir araya getirilmiştir. Araştırmanın örneklemini oluşturan Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı öğretim elemanları ile dersin işlenişi ve tanımı ile ilgili olarak görüşülmüş, Kişiselleştirilmiş ÖğrenmeÖğretme Yaklaşımı ve Bireysel çalgı dersi öğretme yaklaşımı ile ilgili benzerlikleri hakkında görüşleri alınmıştır. Bu araştırma, Gazi Üniversitesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı bireysel çalgı dersine giren toplam 10 öğretim elemanı ile sınırlandırılmıştır. Öğretim elemanlarının Kişiselleştirilmiş öğrenme-öğretme yaklaşımı ve bireysel çalgı dersi ile ilgili görüşleri, içerik analizi yolu ile kodlanmış, düzenlenmiş ve eldeki veriyi açıklayan temalar saptanmıştır. Öğretim elemanlarının bireysel çalgı dersi içeriği ile ilgili görüşleri “Yetenek, Zeka, Çalışma Alışkanlığı, Fiziksel Farklılıklar ve Hazır Bulunuşluk” olmak üzere beş tema altında toplanmıştır. Öğretim elemanlarının bireysel çalgı dersi tanımlamaları ile ilgili olarak, her bireyin tek olduğu bu sebeple doğuştan getirdikleri farklı özelliklere yönelik kolaylık ve zorluklar göz önünde bulundurularak genel bir çerçeve içinde özel bir eğitim olması gerektiği konusunda ortak görüş bildirdikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca, bireysel çalgı dersi veren öğretim elemanlarının, bu iki öğretim yaklaşımının birbiri ile benzer olduğu görüşünde hemfikir oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Alan yazındaki bireysel çalgı dersi ile kişiselleştirilmiş öğrenme-öğretme yaklaşımı tanımlamalarının benzer olduğu, bu durumun öğretim elemanı görüşüyle paralel olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler

Öğrenme-öğretme yaklaşımı, bireysel çalgı dersi, kişiselleştirilmiş öğrenmeöğretme yaklaşımı, müzik eğitimi

RELATION BETWEEN THE CUSTOMIZED LEARNING-TEACHING APPROACH AND INDIVIDUAL INSTRUMENT COURSE: SAMPLE OF GAZİ UNIVERSITY

Öz

This study seeks to provide the relation between customized learning-teaching approach in literature, and private instrument courses. The research is significant in terms of building an interdisciplinary relation by means of revealing the similarities of two concepts in literature. To that end, in order to collect information on the performance and definition of individual instrument course, current publications in the literature are investigated and brought together. The instructors at Gazi University Gazi Faculty of Education, Department of Music Education, who form the sample of this study, were interviewed and their opinions were asked regarding the similarities between the customized learning-teaching approach and teaching individual instrument course approach. This research is limited within 10 instructors in total, who conduct individual instrument course at Gazi University, Department of Music Education. Reviews of the instructors on customized learning-teaching approach and private instrument course were encoded and organized through content analysis method, and themes that explain the obtained data were determined. Opinions of the instructors on individual instrument course content were divided into five themes as “Talent, Intelligence, Study Habits, Physical Differences and Readiness”. Regarding the definitions made by the instructors on private instrument course, it has been concluded that the instructors agreed on the fact that each person is unique and therefore must be provided a private training within a general frame, by taking the easiness and difficulties as a result of natural-born characteristics into consideration. Also, it has been found these instructors who give private instrument courses also agreed on the view that that these two teaching approaches had similarities. It has been concluded that the definitions of private instrument courses in literature and customized learning-teaching approach are similar and are in parallel with the opinions of the instructors

Anahtar Kelimeler

Learning-teaching approach, private instrument course, customized learning-teaching approach, music teaching

Kaynakça

• Akgül Barış, D. ve Karkın, M. (2003). Eğitim fakülteleri güzel sanatlar eğitimi bölümü müzik eğitimi A.B.D.‟da yer alan müzik teorisi ve işitme eğitimi dersindeki nota okuma becerisinin çalgı eğitimine yansımaları üzerine öğrenci görüşleri (A.İ.B.Ü. Örneği). Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu (243-249). Malatya: İnönü Üniversitesi/Eğitim Fakültesi.
• Angı, Ç. E. Ve Biber, A. R. (2013). Keman öğretiminde karşılaşılan entonasyon problemleri ve çözüm önerileri. Sanat Eğitimi Dergisi 1(2), 48-69. doı:10.7816/sed-01-02-04 Babacan, E. (2010).
• Başlangıç piyano eğitiminde algısal öğrenme stillerinin
• uygulanabilirliği. Doktora Tezi: Selçuk Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Çakır Balta, Ö. (2008). Bilgisayar ve sınıf ortamında kişiselleştirilmiş sözel matematik problemlerini kullanmanın öğrenci başarısına etkisi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çilden, Ş. (2001). Müzik, çocuk gelişimi ve öğrenme. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 1-8.
• Çilden, Ş. (2001). Bireysel çalgı eğitiminde temel ilkeler ve etkili faktörler. Çağdaş Eğitim Dergisi, 272, 27-30.
• Çilden, Ş. (2006). Müzik öğretmeni yetiştirme sürecinde çalgı eğitiminin nitelik sorunlarının irdelenmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 542-548.
• Çilden, Ş. ve Sever, G. (2016). Müzik eğitimi anabilim dallarında yapılan bireysel çalgı eğitimi derslerinin “bire bir” yapılmasının önemi. 2. Uluslar arası Sanat Sempozyumu Bildiri Kitabı, 1, 481- 495.
• Demirel, Ö. (2007). Öğretme Sanatı (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Ercan, N. (1995). Bireysel piyano derslerinde öğrenci-öğretmen ve öğretmen-aile ilişkileri. Filarmoni Sanat Dergisi, 1-5.
• Ercan, H. ve Orhan, Ş. (2016). Bireysel çalgı ve öğretimi dersinde akran öğretimine dayalı öğrenme öğretme yaklaşımı uygulaması. MÜZED Uluslar arası 2. İpek Yolu Müzik Konferansı Sözlü Bildiri.
• Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Tarihçe, http://gef- guzelsanatlar-muzik.gazi.edu.tr/posts/view/title/tarihce-26429, sayfasından 25.05.2016 tarihinde erişildi.
• Karabulut, G. (2009). Eğitim fakültesi müzik eğitimi anabilim dalı 1. ve 3. sınıf öğrencilerinin piyano dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kaya, Ö., Barışeri, N. & Kaya, E. E. (2013). Güzel sanatlar ve spor liselerinde yürütülen keman dersi öğretim programının incelenmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(1), 84-107. doı: 10.7816/sed-01-01-06
• Kışla, T. ve Şahin, M. (2015). Kişiselleştirilmiş (Kişiye Özgü) Öğrenme-Öğretme Yaklaşımı. Gülay Ekici (Ed.), Etkinlik Örnekleriyle Güncel Öğrenme-Öğretme Yaklaşımları-II içinde (s. 172-208. Ankara: Pegem Akademi.
• Konakcı, N. (2010). Eğitim fakültesi güzel sanatlar eğitimi bölümü müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin bireysel çalgı eğitimi dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi: Marmara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Orhan, Ş. (2009). Anadolu güzel sanatlar liseleri (agsl), çalgı- viyolonsel eğitiminde 9. sınıflara yönelik temel davranışların kazandırılması ile ilgili yaklaşımlar. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1), 361-366.
• Orhan, Ş. (2012). Yetişkin öğrencilere uygulanan amatör çalgı eğitiminde karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. E- Journal of New World Sciences Academy, 7(4), 432- 444.
• Orhan, Ş. ve Ercan, N. (2012). Yetişkin çalgı öğretmeni özellikleri. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(4), 223-231.
• Özarslan, Y. (2010, Nisan). Kişiselleştirilmiş Öğrenme Ortamı Olarak IPTV. Uluslararası Eğitim Teknolojileri 2010 (International Educational Technology) Sözlü Bildiri, İstanbul.
• Sampson, D., Karagiannidis, C. & Kinshuk (2002). Personalised Learning: Educational, Technological and Standardisation Perspective. Interactive Educational Multimedia, 4, 24-39.
• Sezer, B. (2015). Kişiselleştirilmiş matematik problemlerinin akademik başarıya etkisi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2), 73-88.
• Şendurur, Y. (2001). Keman eğitiminde etkili öğrenme - öğretme yöntemleri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 145-155.
• Şendurur, Y. (2001). Keman eğitimi dersine etkili hazırlanma süreci. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 161-168.
• Topalak, Ş. (2013). Güzel sanatlar lisesi çalgı eğitimi/öğretiminde karşılaşılan sorunların incelenmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2), 114-129. doı:10.7816/sed-01-02-08
• Uyan, M. O. (2013). Müzik teorisi ve işitme eğitimi ile bireysel çalgı eğitimi başarıları arasındaki ilişkiler. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(1). 53-68.doı: 10.7816/sed-01-01-04
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Tıpkı Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.