Bu araştırmada, özel eğitim öğretmenlerinin yardımcı teknolojilere
yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, tarama modeline göre
desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu toplam 251 özel eğitim öğretmeni
oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı
olarak Aslan ve Kan (2017) tarafından geliştirilen Yardımcı Teknolojilere
Yönelik Tutum Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin
analizi için t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve betimsel
istatistikler kullanılmıştır. Araştırmanın
verileri cinsiyet, yaş, meslekî kıdem, bölüm, ders alma durumu ve
eğitime katılma durumu değişkenleri açısından analiz edilmiştir. Sonuç olarak, özel eğitim öğretmenlerinin yardımcı
teknolojilere yönelik tutumları cinsiyet, yaş, meslekî kıdem ve eğitime katılma
durumu değişkenlerine göre anlamlı fark göstermezken, bölüm ve ders alma durumu değişkenlerine göre anlamlı
fark ortaya çıkmıştır. Alt boyutlar bakımından da aynı sonuçlar elde
edilmiştir. Ancak, ders alma durumu için bir alt boyutta anlamlı bir farklılık
tespit edilmemiştir. Ek olarak, eğitime katılma durumu için ise bir alt boyutta
anlamlı bir farklılığın olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın sonunda,
araştırma bulguları alanyazın çerçevesinde tartışılmış ve uygulamalara yönelik
önerilere yer verilmiştir.
Yardımcı teknolojilere yönelik tutum özel eğitim öğretmeni tutum teknoloji özel eğitim
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Ocak 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 1 |