Öz
Bilgi çağı,
yenilikleri ve anlayışlarıyla durdurulamaz bir hız ve biçimde yaşamlarımıza
sızmakta; bu süreçte gündelik alışkanlıklarımızdan iş yapma biçimlerimize,
dilimizden kültürel kalıplarımıza pek çok yaşam unsuru köklü biçimde
başkalaşmakta, yeniden tanımlanmakta ve anlam bulmaktadır. Dönüşümün ekonomik
ve toplumsal doğurguları, eğitim olgusu ve ilişkili kavramlara yüklenen değer
ve anlamları da derinden etkilemekte; öğrenci merkezli öğrenme anlayışı, 21. yüzyıl
becerileri ve bilgi çağı öğrenci profili gibi bir dizi yeni kavramı genelde
eğitim bilimcilerin özelde biz eğitim teknologlarının karşısına getirmektedir.
20. yüzyılın
başlarından beri, eğitim sistemindeki değişimlerin temeline iki başat dinamik
olarak yeni çağın endüstriyel gerekleri ve öğrenme psikolojisi alanındaki
gelişmeler oturtulmakta; nasıl öğrendiğimize ilişkin güncel yaklaşımlarla
geleceğin ekonomik ve toplumsal gereksinimlerine çözüm üretilmeye
çalışılmaktadır. Bununla birlikte, bilgi çağı çocukluk olgusunu sosyokültürel
manada önemli biçimde değiştirmektedir. Belki de yeni eğitim anlayışı ve
kavramlarının çocuk ve çocuklukta meydana gelen bu değişimi daha yakından
tanıması ve anlaması, uygulamada da yeni çağın çocuğunu daha iyi “yakalaması”nın
temel bir yoludur. Bu yazıda, bu bakışla, Türk eğitimbilim alanyazınında önemli
bir boşluğu giderdiği düşünülen “Dijital
Yaşamda Çocuk” adlı kitap incelenmeye çalışılmaktadır.
İnceleme
sürecinde karşılaşılan iki temel güçlük; çocuk-dijital dünya ilişkisinin güncel
uçlarından eğitim sisteminin felsefi köklerine değin uzanan bu kitabı kapsam ve
derinliğini koruyarak değerlendirmek olmuştur. Yine bu noktada yanlılıktan
kaçınabilmek, bununla birlikte kişisel değerlendirmeleri de açıkça ifade etmek
önemli iki ölçüt olarak gözetilmiştir. Bu doğrultuda tüm bölümlere ilişkin izlenimler
kısaca betimlenmeye çalışılmış, sonrasında genel bir değerlendirmeye yer verilmiştir.
Okuyucunun metnin uzunluğunu bu hassasiyetler çerçevesinde değerlendireceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Badham, R. J. (1986). Technology and public choice: Strategies for technological control and the selection of technologies. Prometheus, 4(2), 288-305.
- Kabakçı, I., ve Odabaşı, H. F. (2004). Teknolojiyi kullanmak ve teknogerçekçi olabilmek. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 19-28.
- Odabaşı, H. F. (Ed.) (2017). Dijital dünyada çocuk. Ankara: Pegem Akademi.
- Vural, Z. B. A., ve Bakır, U. (2007). Distopyan perspektiften bilgi iletişim teknolojileri ve insanlığın geleceği. Selçuk İletişim, 5(1), 5-21.
Öz
Kaynakça
- Badham, R. J. (1986). Technology and public choice: Strategies for technological control and the selection of technologies. Prometheus, 4(2), 288-305.
- Kabakçı, I., ve Odabaşı, H. F. (2004). Teknolojiyi kullanmak ve teknogerçekçi olabilmek. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 19-28.
- Odabaşı, H. F. (Ed.) (2017). Dijital dünyada çocuk. Ankara: Pegem Akademi.
- Vural, Z. B. A., ve Bakır, U. (2007). Distopyan perspektiften bilgi iletişim teknolojileri ve insanlığın geleceği. Selçuk İletişim, 5(1), 5-21.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Kitap İncelemeleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 2 |