Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Woman and Their “Hidden Transcript” in the New Angara Music

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 9 - 24, 31.03.2018

Öz

Kaynakça

  • Bayat, A. (2008). Sokak siyaseti: İran’da yoksul hareketi. Soner Torlak (Çev.). Ankara: Phoenix.
  • De Certeau, M. (2009). Gündelik hayatın keşfi – I. L. Arslan Özcan (Çev.). An- kara: Dost.
  • Duben A. (1982). The significance of family and kinship in urban Turkey. In Ç. Kağıtçıbaşı (Ed.), Sex roles, family and community in Turkey (pp. 73-99). Bloomington: Indiana University Turkish Studies.
  • Easterday, L., Papademas, D., Shorri, L., & Valentine, K. (1977). The making of a female researcher: role problems in fieldwork. Urban Life, 6(3), 333-48.
  • Emerson, R. M., Fretz, R. I. ve Shaw, L. L. (2008). Bütün yönleriyle alan çalışması: etnografik alan notları yazımı. A. E. Koca (Çev.). Ankara: Birleşik. Ergun, A. ve Erdemir, A. (2010). Negotiating insider and outsider identities inthe field: ‘insider’ in a foreign land, ‘outsider’ in one’s own land. Field Methods, 22(1), 16-38.
  • Goffman, E. (2016). Günlük yaşamda benliğin sunumu. B. Cezar (Çev.). İstanbul: Metis.
  • Gramsci, A. (1994). Hapishane defterleri: Felsefe ve politika sorunları; seçmeler. A. Cemgil (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Hall, S. (1980). Cultural studies: two paradigms. Media & Cultural Studies, (2),57-72.
  • Hall, S. (1998). Notes on deconstructing ‘the popular’. In J. Storey (Ed.), Cultural theory and popular culture: a reader (pp. 477-487). England: Pearson. Maynard, M. (1994). Researching women’s lives from a feminist persective. London: Taylor and Francis.
  • Mutlu, Y. (2009). Turkey’s experience of forced migration after 1980s and social integration: A comparative analysis of Diyarbakır and İstanbul. (unpublished Master’s thesis). Middle East Technical University, Ankara, Turkey. Özarslan, O. (2016). Hovarda alemi: taşrada eğlence ve erkeklik. İstanbul: İletişim.
  • Satır, Ö. C. (2014). Yeni Ankaralı müzik anlayışı ve eğlence geleneğinin dönüşümü: metalaşma ve tüketim kültürü bağlamında bir inceleme. İletişim, (2), 203-214.
  • Schock, K. (2017). Sivil direnişin bugünü. N. Altun (Çev.). İstanbul: Amara. Karakurt, S. (2003, 16 Ağustos).
  • Sincan’da kaşıksız gezilmez. http://www.hurriyet.com.tr/sincan-da-kasiksiz-gezilmez-165749.
  • Scott, C. J. (2014). Tahakküm ve direniş sanatları: Gizli senaryolar. A. Türker(Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Tekelioğlu, O. (2006). Pop yazılar: varoştan merkeze yürüyen ‘halk zevki’. İstanbul: Telos.
  • Tukabaeva L. (2015). Göçün feminizasyonu bağlamında Ankara’da eğlence sektörü (yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara. Yönetken, H. B. (2006). Derleme notları 1. kitap. Ankara: Sun.

Yeni Angara Müziğinde Kadın ve “Gizli Senaryoları”

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 9 - 24, 31.03.2018

Öz

‘Yeni Angara Müziği’ olarak nitelendirebileceğimiz bu türün şarkı sözle- rinde, müzik videolarında ve canlı performans mekânı olan pavyonlarda karşımıza sürekli ‘kadın’ ve ‘kadına dair’ atıflar çıkmaktadır. Erkek egemen bir mekân olan pavyonda, kadının performansı erkeğin tahakkümü altın- dadır, ancak ‘Yeni Angara Müziği’ bu tahakküme rağmen ‘kadın’ olmadan ve ‘kadın’ müziğe zil ile eşlik etmeden başlamamaktadır. Hem bedensel hem de müziksel olarak kadın pavyonun ve performansın odak noktasıdır. Bu bağlamda müzik performansının gerçekleşebilmesi için kadın, erkeğin ‘kamusal senaryosu’ altında taktik ve stratejiler geliştirmektedir. Çalışma, Yeni Angara Müziği ve pavyon kültürü içerisinde konumlanan kadının ge- liştirdiği taktik ve stratejileri gizli senaryo ve altpolitika kavramlarıyla açık- lamaya çalışacaktır. Dışarıdan bakıldığında ‘Yeni Angara Müziği’ ve pav- yon kültürü erkek egemen görünebilmektedir. İçeride ise kadın ve erkeğin karşılıklı rıza ve direnişleri söz konusu olmaktadır. Bu bağlamda pavyonda azınlık olan kadın, altpolitikası ile bazen çoğunluğa tahakküm edebilmek- tedir. Bu çalışmanın amacı Yeni Angara Oyun Havalarında kadının rolünü etnomüzikolojinin araştırma teknikleri olan gözlem ve görüşme ile analiz etmektir.

Kaynakça

  • Bayat, A. (2008). Sokak siyaseti: İran’da yoksul hareketi. Soner Torlak (Çev.). Ankara: Phoenix.
  • De Certeau, M. (2009). Gündelik hayatın keşfi – I. L. Arslan Özcan (Çev.). An- kara: Dost.
  • Duben A. (1982). The significance of family and kinship in urban Turkey. In Ç. Kağıtçıbaşı (Ed.), Sex roles, family and community in Turkey (pp. 73-99). Bloomington: Indiana University Turkish Studies.
  • Easterday, L., Papademas, D., Shorri, L., & Valentine, K. (1977). The making of a female researcher: role problems in fieldwork. Urban Life, 6(3), 333-48.
  • Emerson, R. M., Fretz, R. I. ve Shaw, L. L. (2008). Bütün yönleriyle alan çalışması: etnografik alan notları yazımı. A. E. Koca (Çev.). Ankara: Birleşik. Ergun, A. ve Erdemir, A. (2010). Negotiating insider and outsider identities inthe field: ‘insider’ in a foreign land, ‘outsider’ in one’s own land. Field Methods, 22(1), 16-38.
  • Goffman, E. (2016). Günlük yaşamda benliğin sunumu. B. Cezar (Çev.). İstanbul: Metis.
  • Gramsci, A. (1994). Hapishane defterleri: Felsefe ve politika sorunları; seçmeler. A. Cemgil (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Hall, S. (1980). Cultural studies: two paradigms. Media & Cultural Studies, (2),57-72.
  • Hall, S. (1998). Notes on deconstructing ‘the popular’. In J. Storey (Ed.), Cultural theory and popular culture: a reader (pp. 477-487). England: Pearson. Maynard, M. (1994). Researching women’s lives from a feminist persective. London: Taylor and Francis.
  • Mutlu, Y. (2009). Turkey’s experience of forced migration after 1980s and social integration: A comparative analysis of Diyarbakır and İstanbul. (unpublished Master’s thesis). Middle East Technical University, Ankara, Turkey. Özarslan, O. (2016). Hovarda alemi: taşrada eğlence ve erkeklik. İstanbul: İletişim.
  • Satır, Ö. C. (2014). Yeni Ankaralı müzik anlayışı ve eğlence geleneğinin dönüşümü: metalaşma ve tüketim kültürü bağlamında bir inceleme. İletişim, (2), 203-214.
  • Schock, K. (2017). Sivil direnişin bugünü. N. Altun (Çev.). İstanbul: Amara. Karakurt, S. (2003, 16 Ağustos).
  • Sincan’da kaşıksız gezilmez. http://www.hurriyet.com.tr/sincan-da-kasiksiz-gezilmez-165749.
  • Scott, C. J. (2014). Tahakküm ve direniş sanatları: Gizli senaryolar. A. Türker(Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Tekelioğlu, O. (2006). Pop yazılar: varoştan merkeze yürüyen ‘halk zevki’. İstanbul: Telos.
  • Tukabaeva L. (2015). Göçün feminizasyonu bağlamında Ankara’da eğlence sektörü (yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara. Yönetken, H. B. (2006). Derleme notları 1. kitap. Ankara: Sun.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kültürel çalışmalar
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fırat Kutluk

Zeiha Yiğit Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Mart 2018
Gönderilme Tarihi 21 Ocak 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kutluk, F., & Yiğit, Z. (2018). Yeni Angara Müziğinde Kadın ve “Gizli Senaryoları”. Etnomüzikoloji Dergisi, 1(1), 9-24.