Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

Within Ethnomusicology, Where Is Ecomusicology? Music, Sound, and Environment

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 194 - 204, 01.10.2020

Öz

Does ethnomusicology have a role to play in the conversations swirling
around the current environmental crisis? By virtue of our training and
experience as ethnomusicologists, do we have skills, knowledge, and expertise
that gives us credibility in the embattled public sphere? Do we have
standing, as ethnomusicologists, to contribute any wisdom to policy-making
about the environment? Ethnomusicologists who have engaged with
ecomusicology do bring to these conversations an understanding of sound,
music, nature, culture and the environment. Ecomusicology as a field coalesced
about ten years ago as the ecocritical study of music. Borrowing
from literary ecocriticism, musicologists examined relationships among
composers, compositions, nature, and the cultural production of music.
Directly after the publication of a manifesto in the Journal of the American
Musicological Society in 2011, ecomusicology attracted scholars
worldwide not only from musicology but also from ethnomusicology, organology,
acoustics, anthropology, and ecological science. Ecomusicology
also attracted composers, performers, journalists, and environmental activists
with interests in music. At the first ecomusicology conference, in
2012, the wide variety of approaches to this new field were on display. Within
a few years, the definition of ecomusicology had expanded to become
the study of sound, music, culture, nature, and the environment in a time
of environmental crisis. More recently, ecomusicologists have begun to
explore the “eco-” prefix, not as ecocriticism but as ecology. Ever since
William K. Archer’s pioneering observations about music and ecology in
1964, ethnomusicologists and musicologists have propsed an ecological ming of the cultural production of music, drawing on such fields as cultural
ecology, ecological psychology, and human ecology. This scholarship is
pre-dates the field of ecomusicology. Ecomusicology, however, adds ecological
scientists to the conversation about music and ecology, it emphasizes
the physical as well as the cultural environment, and it also brings a new
sense of environmental crisis combining scholarship with activism. Acoustic
dimensions of the environment have thus far received little consideration
in discussions of such issues as climate change, industrial pollution,
environmental justice, and habitat loss. An ecomusicological approach to
the place of music and sound in the environment enables ethnomusicologists
to contribute their knowledge to these ongoing discussions, while it
also grounds environmental activism in scholarship.

Kaynakça

  • Referans 1 Frutos, Roger, Marc L. Roig, Jordi Serra-Cobo, and Christian A. Devaux. “COVID-19: The conjunction of events leading to the pandemic and lessons to learn for future threats.” Frontiers in Medicine, 2020. doi: 10.3389/fmed.202 0.00223.
  • Referans 2 Philip Bohlman interviewed by Hugh Hewitt, Feb. 9, 2007. https://www.hughhewitt. com/philip-bohlman-representing-the-guys-and-dear-god-dont-callthem- gals-at-the-society-for-ethnomusicology-on-the-use-of-music-as-torture/
  • Referans 3 Rehding, Alexander. “Review Article: Eco-Musicology.” Journal of the Royal Musical Association, vol. 127, no. 2, 2002, pp. 305-320.
  • Referans 4 Allen, Aaron S. “Ecomusicology: Ecocriticism and Musicology.” Journal of the American Musicological Society, vol. 64, no. 2, 2011, p. 393.

Within Ethnomusicology, Where Is Ecomusicology? Music, Sound, and Environment

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 194 - 204, 01.10.2020

Öz

Etnomüzikolojinin mevcut çevresel kriz etrafında dönen konu􀄈malarda bir
rolü var mı? Etnomüzikolog olarak e􀃧itim ve deneyimimiz sayesinde, bize
kamusal alanda güvenilirlik kazandıran beceri, bilgi ve uzmanlı􀃧ımız var
mı? Etnomüzikologlar olarak çevre ile ilgili politika geli􀄈tirmeye herhangi
bir bilgelik katmak için ayakta duruyor muyuz? Ekomüzikoloji ile u􀃧ra􀄈an
etnomüzikologlar bu konu􀄈malara ses, müzik, do􀃧a, kültür ve çevre anlayı
􀄈ını getirmektedir. Bir alan olarak ekomüzikoloji, yakla􀄈ık on yıl önce
müzi􀃧in ekokritik çalı􀄈ması olarak birle􀄈ti. Ekoritizim terimini edebiyattan
ödünç alan müzikologlar besteciler, besteler, do􀃧a ve müzi􀃧in kültürel üretimi
arasındaki ili􀄈kileri incelediler. Amerikan Müzikoloji Derne􀃧i Dergisi'nde
2011 yılında bir bildirinin yayınlanmasından hemen sonra, ekomüzikoloji
dünya çapında sadece müzikolojiden de􀃧il, etnomüzikoloji, organoloji,
akustik, antropoloji ve ekolojik bilim içindeki insanlarını cezbetti.
Ekomuzikoloji ayrıca müzikle ilgilenen besteciler, sanatçılar, gazeteciler ve
çevre aktivistlerini de cezbetti. 􀃮lk olarak 2012 yılındaki ekomüzikoloji
konferansında, bu yeni alana dair çok çe􀄈itli yakla􀄈ımlar sergilendi. Birkaç
yıl içinde, ekomüzikolojinin tanımı, çevresel bir kriz döneminde ses, müzik,
kültür, do􀃧a ve çevre çalı􀄈maları olarak geni􀄈letilmi􀄈ti. Daha yakın zamanda,
ekomüzikologlar ekokritizm olarak de􀃧il ekoloji olarak “eko-”
önekini ke􀄈fetmeye ba􀄈ladılar. William K. Archer'in 1964'te müzik ve ekoloji
hakkındaki öncü gözlemlerinden bu yana, etnomüzikologlar ve müzikologlar,
kültürel ekoloji, ekolojik psikoloji ve insan ekolojisi gibi alanlara
dayanarak müzi􀃧in kültürel üretiminin ekolojik bir çerçevesini ortaya koydular.
Bu bilgi, ecomusicology alanından önce gelir. Ekomüzikoloji, müzik
ve ekoloji konusundaki sohbete ekolojik bilim insanlarını ekler, fiziksel ve
kültürel çevreyi vurgular ve aynı zamanda bursu aktivizm ile birle􀄈tiren
yeni bir çevresel kriz hissi getirir. Ekomüzikoloji, müzik ve ekoloji konusundaki
sohbete ekolojik bilim adamları ekler, Kültürel çevreyi oldu􀃧u kadar
fiziksel çevreyi de vurgular ve aynı zamanda bu bilimi aktivizm ile birle
􀄈tiren yeni bir çevresel kriz duygusu getirir. 􀃮klim de􀃧i􀄈ikli􀃧i, endüstriyel
kirlilik, çevre adaleti ve habitat kaybı gibi konuların tartı􀄈ılması içinde çevrenin
akustik boyutları çok az dikkate alınmı􀄈tır. Müzik ve sesin ortamdaki
yerine dair ekomüzikolojik bir yakla􀄈ım, etnomüzikologların bu devam
eden tartı􀄈malara bilgileri ile katkıda bulunmalarını sa􀃧larken, aynı zamanda
bilimde çevresel aktivizmi de temel almaktadır.

Kaynakça

  • Referans 1 Frutos, Roger, Marc L. Roig, Jordi Serra-Cobo, and Christian A. Devaux. “COVID-19: The conjunction of events leading to the pandemic and lessons to learn for future threats.” Frontiers in Medicine, 2020. doi: 10.3389/fmed.202 0.00223.
  • Referans 2 Philip Bohlman interviewed by Hugh Hewitt, Feb. 9, 2007. https://www.hughhewitt. com/philip-bohlman-representing-the-guys-and-dear-god-dont-callthem- gals-at-the-society-for-ethnomusicology-on-the-use-of-music-as-torture/
  • Referans 3 Rehding, Alexander. “Review Article: Eco-Musicology.” Journal of the Royal Musical Association, vol. 127, no. 2, 2002, pp. 305-320.
  • Referans 4 Allen, Aaron S. “Ecomusicology: Ecocriticism and Musicology.” Journal of the American Musicological Society, vol. 64, no. 2, 2011, p. 393.
Toplam 4 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Müzik
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Jeff Todd Tıton Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ekim 2020
Gönderilme Tarihi 21 Ağustos 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Tıton, J. T. (2020). Within Ethnomusicology, Where Is Ecomusicology? Music, Sound, and Environment. Etnomüzikoloji Dergisi, 3(2), 194-204.