Combining Traditional Iranian Music with Electronic Music: Cyrus Shahrad (Dj Hiatus) As an Example of Diasporic Identity

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 177 - 208, 27.09.2021

Gökmen Özmenteş

Öz

Migration is a human mobility that produces dramatic and complex results in terms of both its preparatory conditions and its practices. Thus, all kinds of problems created by both immigrants and the coming together of communities in new lands have been the subject of "migration studies". Music is one of the indicators of the immigrants to keep their identities alive in the new lands and to reveal their differences. This background has accelerated the studies on "migration and identity" in the field of ethnomusicology in the twentieth century, when two major world wars were experienced, and immigration accelerated. The role of music in the cultural identities of immigrant communities, their relationship with the past, and their adaptation to new lands have been frequently discussed in this field. In this research, the indicators related to the fusion music and fluid musical cultural identity of Cyrus Shahrad (DJ Hiatus), who migrated to London with his family at a young age after the 79 Iranian Islamic Revolution, were analyzed and interpreted in line with his own views. In the research, the data were collected with a semi-structured interview form, which was sent to the artist by e-mail and answered through the same channel. The data were analyzed based on Saldana's "Code to Theory Model in Qualitative Research", and the findings were summarized and interpreted in the order of code-category-theme and theory.

Anahtar Kelimeler

Migration, Traditional Iranian Music, Cultural Fusion, Cultural Identities, Belongings, Electronic Music

Geleneksel Iran Müziğini Elektronik Müzikle Buluşturmak: Bir Diasporik Kimlik Örneği Olarak Cyrus Shahrad (Dj H"atus)

Öz

Göç gerek hazırlayıcı koşulları gerekse de pratikleri bakımından dramatik ve kompleks sonuçlar üreten bir insan hareketliliğidir. Böylece gerek göçmenler gerekse de yeni topraklardaki toplulukların bir araya gelmelerinin yarattığı türlü sıkıntılar “göç çalışmalarına” konu olmuştur. Göçmenlerin yeni topraklarda kendi kimliklerini yaşatma ve farklılıklarını ortaya koyma göstergelerinin başında müzik gelmektedir. Bu arka plan iki büyük dünya savaşının yaşandığı ve göçlerin hızlandığı yirminci yüzyılda etnomüzikoloji alanındaki “göç ve kimlik” temalı çalışmaları hızlandırmıştır. Müziğin göçmen topluluklarının kültürel kimliklerindeki, geçmişle kurdukları ilişkideki ve yeni topraklara uyum sürecindeki rolü bu sahada sıklıkla ele alınana konular olmuştur. Bu araştırmada 79 İran İslam Devrimi sonrasında küçük yaşlarda ailesiyle birlikte Londra’ya göç eden Cyrus Shahrad’ın (DJ Hiatus) füzyon müziğine ilişkin göstergeler kendi görüşleri doğrultusunda analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırmada veriler sanatçıya e-posta ile gönderilen ve aynı kanalla yanıtlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Veriler ise Saldana’nın “Nitel Araştırmada Koddan Teoriye Modeli” temel alınarak çözümlenmiş, bulgular kod-kategori-tema ve teori sırasını izleyecek şekilde özetlenmiş ve yorumlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Göç, Geleneksel İran Müziği, Kültürel Kimlikler, Elektronik Müzik, Kültürel Füzyon, Aidiyetler, Kültürel Kimlikler, Elektronik Müzik, Kültürel Füzyon, Aidiyetler

Kaynakça

• Al-Rasheed, M. (1994). The Myth of Return: Iraqi Arab And Assyrian Refugees in London. Journal of Refugee Studies, 7(2-3), 199-219.
• Blau, J. R., & Brown, E. S. (2001). Du Bois And Diasporic Identity: The Veil and The Unveiling Project. Sociological Theory, 19(2), 219-233.
• Bohlman, P. V. (2011). When Migration Ends, When Music Ceases. Music and Arts in Action, 3(3), 148-166.
• Brah, A. (1996). Cartegraphies of Diaspora: Contesting İdentities. London: Routledge.
• Corbin, J., & Strauss, A. (2014). Basics of Qualitative Research: Techniques and Procedures for Developing Grounded Theory. Sage Publications.
• Creswell, J. W. (2013). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Approaches. Third Edition. Thousand Oaks, CA: Sage publications.
• Creswell, J. W., & Clark, V. L. P. (2007). Designing and Conducting Mixed Methods Research (s. 275). Thousand Oaks, CA: Sage publications.
• Croucher, S. M., & Kramer, E. (2017). Cultural Fusion Theory: An Alternative to Acculturation. Journal of International and Intercultural Communication, 10(2), 97-114.
• Dastjerdi, M., Olson, K., & Ogilvie, L. (2012). A Study of Iranian İmmigrants’ Experiences of Accessing Canadian Health Care Services: A Grounded Theory. International Journal for Equity in Health, 11(1), 1-15.
• Demirkılınç, S. (2017). Psikopolitik Boyutuyla İran Devrimi. Şarkiyat, 9(1), 22-43.
• Fatemi, S. (2005). La Musique Légère Urbaine Dans La Culture Iranienne: Réflexions Sur Les Notions De Classique Et Populaire, Ph.D. Thesis, Universite Paris X-Nanterre.
• Feld, S. (2000). A Sweet Lullaby for World Music. Public Culture, 12(1), 145-171.
• Hirshberg, J. (1990). Radical Displacement, Post Migration Conditions and Traditional Music. The World of Músic, 32(3), 68-89.
• Holloway, I. (2005). Qualitative Research in Health Care. Berkshire, UK: Open University Press.
• Rockwell, J. (1984). All-American Music, Composition in The Late Twentieth Century. New York: Vintage Books.
• Kim, Y. Y. (2001). Becoming Intercultural: An Integrative Theory of Communication and Cross-Cultural Adaptation. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Kim, Y. Y. (2005). Adapting to A New Culture: An Integrative Communication Theory. In W. B. Gudykunst (Ed.), Theorizing about intercultural communication (pp. 375–400). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Kroier, J. (2012). Music, Global History, and Postcoloniality. International Review of the Aesthetics and Sociology of Music, 139-186.