PAYDAŞ YAKLAŞIMININ YEREL ÖNLEME VE GÜVENLİK PLANLARINA UYGULANMASI: TÜRKİYE’DE SİVİL GÖZETİMİN GELİŞTİRİLMESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 7, 225 - 238, 31.12.2018

Sevcan Kılıç Akıncı

Öz

Akademik
literatürde özel sektörde yaygın bir şekilde uygulanan stratejik yönetim
yaklaşımlarından kamu sektörüne uygulanması en uygun modellerden birisinin
Paydaş Yönetimi Yaklaşımı olduğu vurgulanmaktadır. Paydaş Yönetimi Yaklaşımının
kamu güvenliği alanında uygulanması suretiyle güvenlikte sivil gözetimin
geliştirilmesi mümkündür. Ne var ki, stratejik planlamanın güvenlik sektöründe
yerel bazda uygulanması dikkat ve özen gerektirmektedir. Türkiye’de ilk defa
Yerel Önleme ve Güvenlik Planları hazırlığı yapıldığında Paydaş Yaklaşımı model
alınmıştır. Bu bağlamda, yerel yönetişimin bir gereği olarak 2009 yılında ve ardından
2013 yılında sivil katılımı geliştirmeye yönelik olarak 13 stratejik Yerel
Önleme ve Güvenlik Planı hazırlanmıştır. Bu çalışmada, ilk olarak özel
sektördeki stratejik planlamanın yerel güvenlik konusuna ne şekilde adapte
edilebileceği açıklanmış ve ardından Türkiye’de pilot olarak gerçekleştirilen
bu çalışmaların özel sektördeki diğer uygulamalardan farkları ortaya
koyulmuştur. Çalışma, söz konusu planları inceleyen ve açıklayan Türkiye’deki
ilk ve tek araştırma olması nedeniyle özgün değere sahiptir ve literatüre katkı
sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Stratejik Planlama, Yerel Önleme Ve Güvenlik Planları, Türkiye

IMPLEMENTATION OF STAKEHOLDER APPROACH TO LOCAL PREVENTION AND SECURITY PLANS: CASE OF IMPROVEMENT OF CIVILIAN OVERSIGHT IN TURKEY

Öz

As stated in
academic literature, Stakeholder Management Approach of strategic planning is
one of the models most suitable to be implemented in public sector. This
approach is also applicable to public security sector in order to improve
civilian oversight. However, when strategic planning is applied in security
sector, one must be more careful and meticulous. When first Local Prevention
and Security Plans were prepared in Turkey, this approach was followed as well.
In this regard, in years 2009 and 2013, 13 strategic Local Prevention and
Security Plans were prepared to improve civilian participation as part of local
governance.  In this study, firstly how
private sector strategic planning could be adapted to local security was
explained. Following, the differences of security sector pilot implementation
were compared and analyzed with usual practices in private sector.  This study, as being the first and only study
to analyze security sector plans is original and makes contribution to the
literature.

Anahtar Kelimeler

Strategic Planning, Local Prevention and Security Plans, Turkey

Kaynakça

• Andrews, K. (1980). The Concept of Corporate Strategy - Revised Edition. Homewood, IL: Richard D Irwin. Ansoff, H. I. (1980). Strategic Issue Management. Strategic Management Journal, 1(2), 131-148. Bloom, C. (1986). Strategic Planning in the Public Sector. Journal of Planning Literature, 1(2), 253-259. doi:10.1177/088541228600100205 Bryson, J. M., & Roering, W. D. (1987). Applying Private-Sector Strategic Planning in the Public Sector. Journal of the American Planning Association, 53(1), 9-22. doi:10.1080/01944368708976631 Christensen, C. R., Andrews, K. R., Bower, J. L., Hammermesh, R. G., & Porter, M. E. (1982). Business Policy: Text and Cases. Homewood, IL: Richard D. Irwin. Freeman, R. E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. Boston: Pitman. Harrigan, K. R. (1981). Barriers to Entry and Competitive Strategies. Strategic Management Journal, 2(4), 395-412. Henderson, B. D. (1979). Henderson on Corporate Strategy. Cambridge, MA: Abt Books. Kaufman, J. L., & Jacobs, H. M. (1987). A Public Planning Perspective on Strategic Planning. Journal of the American Planning Association, 53(1), 23-33. doi:10.1080/01944368708976632 King, W. R. (1982). Using Strategic Issue Analysis. Long Range Planning, 15(4), 45-49. Kuyaksil, A. (2012). Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı ve Yerelleşme Perspektifinden İç Güvenlik Hizmetlerine Bir Bakış. Paper presented at the II. Bölgesel Sorunlar ve Türkiye Sempozyumu. Lindblom, C. E. (1959). The Science of "Muddling Through". Public Administration Review, 19(Spring), 79-88. Lorange, P. (1980). Corporate Planning : An Executive Viewpoint. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall. Lorange, P., Morton, M. F. S., & Ghoshal, S. (1986). Strategic Control: West Group. MacMillan, I. (1983). Competitive Strategies for Not-for-Profit Agencies. Advances in Strategic Management, 1, 61-82. Öztürk Cemal, (2016). "İç Güvenlikte Stratejik Yönetim ve Liderlik Kısıtlılığı İle Mülki Amirlerin Durumuna Dair Bir Çalışma", Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 13(3), 2016, 4487-4500. Pettigrew, A. M. (1977). Strategy Formulation as a Political Process. International Studies of Management & Organization, 7(2), 78-87. doi:10.1080/00208825.1977.11656228 Pflaum, A. M., & Delmont, T. J. (1987). External Scanning—A Tool for Planners. Journal of the American Planning Association, 53(1), 58-68. doi:10.1080/01944368708976635 Porter, M. E. (1980). Competitive Strategy: Techniques for Analyzing Industries and Competitors. New York: Free Press. Quinn, J. B. (1980). Strategies for Change: Logical Incrementalism. Homewood, IL: Richard D. Irwin. Taylor, B. (1984). Strategic Planning—Which Style Do You Need? Long Range Planning, 17(3), 51-62. T.C. KALKINMA BAKANLIĞI. “Kamu İdarelerince Hazırlanacak Stratejik Planlara Dair Tebliğ", Resmi Gazete, Sayı:28008, Tarih:28.07.2011 Wind, Y. J., & Mahajan, V. (1981). Designing Product and Business Portfolios. Harvard Business Review, 59(1), 155-165. www.illeridaresi.gov.tr, Erişim Tarihi 13.09.2017 www.sivilgozetim.org.tr. Erişim tarihi 5.12. 2017.