Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Teacher Candidates ' Approach To The Value Of Tolerance

Yıl 2019, Sayı: 9, 17 - 31, 27.10.2019

Öz




Teachers have an
important place in education for tolerance made many studies. teachers in
schools to the formation of the culture of tolerance and coexistence is one of
the most important factors. Our study from this point teacher education
nurturing institutions candidates to determine their views about tolerance. In
order to discover this, one of the qualitative research patterns was used in
Phenomenology. Afyon Kocatepe University Faculty of education, the right to
Twenty-seven teacher candidates studying in different parts, semi-structured
interview form with data collected, content analysis technique have been
resolved. The content encoding of the data analysis process, codes under
certain categories, which are the data which collects theme code and regulation
according to themes and interpretation of findings with the defining phases
occur. According to the findings of the teacher candidates the concept of
tolerance; cultural, behavioral and affective as a value. according of teacher
candidates are human and a teacher in terms of professional qualifications must
be tolerant. Stating that university life contributes to being tolerant,
teacher candidates believe that vocational knowledge courses have an impact on
this.

Kaynakça

  • ARSOY, A. Figen (2016). “Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Algısı ve Deneyimleri: Bir Fenomenolojik Araştırma”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), ss. 454-473.
  • ASLAN, Ö. (2001). “Hoşgörü ve Tolerans Kavramlarına Etimolojik Açıdan Analitik Bir Yaklaşım”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2), 357-380.
  • ATALAY, ÖLMEZ, Y. (2008). Felsefi Açıdan Tolerans ve Hoşgörü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • BAŞARAN, İ. E. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 47-55.
  • BAYINDIR, N. ve ÖZEL, A. (2008). Gelişim ve Öğrenme, Nisan Kitabevi: Ankara.
  • BEÇENE, Y. (2015). Anadolu’da Hoşgörü Kültürünün Kaynakları, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • BOYACI, M., ERSEVER G. O.( 2017). Hoşgörü Eğilimi Geliştirme Programının 5. Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü ve Zorbalık Düzeylerine Etkisi, Eğitim ve Bilim, 42(189), ss. 167-182.
  • BÜYÜKKARAGÖZ, S. ve Kesici, Ş. (1996). “Öğretmenlerin Hoşgörü ve Demokratik Tutumları”, Eğitim Yönetimi, 2 (3), ss: 353-365.
  • GÖĞEBAKAN, Y. (2010/Güz). “Türk Kültüründeki Hoşgörü Anlayışının Tarihsel ve Kültürel Kaynakları ve Bu Anlayışın Kültür Varlıklarına Yansımaları”, İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(2), ss. 201-223.
  • GÜNDÜZ, M. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 13-15.
  • GÜRKAN, T. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 69-78.
  • GÜRSOY, K. (1991). Felsefe ve Hoşgörü, Felsefe Dünyası: Ankara.
  • HEMŞİNLİ, H. (2007). Din ve Hoşgörü: İmkan ve Sınırlılıklar, Basılamamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • KARADAĞ, E., BALOĞLU, N., ve YALÇINKAYALAR, P. (2006). “İlköğretim Okul Yöneticilerinin Öğretmenler Tarafından Algılanan Demokratik Değerler Üzerine İlişkisel Bir Araştırma”, Değerler Eğitimi Dergisi, 4(12), ss. 65-82.
  • KARAMAN KEPENEKÇİ, Y. (2004). “Sınıf Öğretmenlerine Göre Hoşgörü”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, ss: 250-265.
  • KAVCAR, C. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 1-4.
  • KAYMAKCAN, R. (2007). Bir Değer Olarak Hoşgörü ve Eğitimi. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Ş. Arslan ve M. Zengin (Ed), Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu İçinde (s. 515-531), İstanbul: Dem.
  • KÜÇÜKBEZİRCİ, Y. (2013). “Mevlâna’nın Hoşgörü Felsefesi ve İletişim”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30, ss. 19-25.
  • MUTLUER C. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının “Hoşgörü” Kavramına İlişkin Metaforik Algıları. Tarih Okulu Dergisi, 8(22), ss. 575-595.
  • SAĞLAM, İ. (2017). Bir Değer ve Eğitim Merkezi Olarak Aile, Pegem Akademi: Ankara.
  • SART, G. ( 2017). Nitel Araştırma Yöntem Teknik Analiz ve Yaklaşım, Editörler: Fatma Nevra Seggie, Yasemin Bayyurt, Anı Yayıncılık: Ankara.
  • ŞAHİN, Ç. (2011). “Perceptions Of Prospective Teachers About Tolerance”, Educational Research and Reviews, Vol. 6(1), pp. 77-86.
  • UCA, M.A. ( 2015). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları ile Hoşgörü Değerine Sahip Olma Düzeyleri Arasındaki İlişki, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniveristesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yöntem-Analiz, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

ÖĞRETMEN ADAYLARININ HOŞGÖRÜ DEĞERİNE YAKLAŞIMI

Yıl 2019, Sayı: 9, 17 - 31, 27.10.2019

Öz



    

Öğretmenlerin
hoşgörü eğitiminde önemli bir yere sahip olduğu yapılan pek çok araştırmada
ortaya konulmuştur. Bu bağlamda öğretmenler okullardaki hoşgörü ve bir arada
yaşama kültürünün oluşmasındaki en temel etkenlerdendir. Bunun için öğretmen
adaylarının hoşgörü değerine bireyel ve mesleki açıdan yaklaşımları  ve aldıkları eğitimin değer oluşumuna katkısı
çalışmada ele alınmıştır.   Bunun ortaya
çıkarılabilmesi için nitel araştırma desenlerinden biri olan fenomenolojiden
yararlanılmıştır. Afyon Kocatepe Üniversitesi Eğitim Fakültesinin farklı
bölümlerinde öğrenim gören yirmi yedi öğretmen adayından yarı yapılandırılmış
görüşme formu ile veriler toplanmış, içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir.
İçerik analiz süreci; verilerin kodlanması, kodları belirli kategoriler altında
toplayan temaların bulunması, verilerin kodlara ve temalara göre düzenlenmesi
ve tanımlanması ile bulguların yorumlanması aşamalarından meydana gelmektedir.
Elde edilen bulgulara göre öğretmen adayları hoşgörüyü; kültürel, davranışsal
ve duyuşsal bir değer olarak ifade etmişlerdir. Öğretmen adaylarına göre bir
öğretmenin hem insani hem mesleki nitelik açısından hoşgörü sahibi olması   gerekmektedir.  Üniversite hayatının hoşgörülü olmaya katkı
sağladığını belirten öğretmen adayları 
özelikle meslek bilgisi derslerinin buna 
etki ettiği görüşündedir.

Kaynakça

  • ARSOY, A. Figen (2016). “Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Algısı ve Deneyimleri: Bir Fenomenolojik Araştırma”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), ss. 454-473.
  • ASLAN, Ö. (2001). “Hoşgörü ve Tolerans Kavramlarına Etimolojik Açıdan Analitik Bir Yaklaşım”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2), 357-380.
  • ATALAY, ÖLMEZ, Y. (2008). Felsefi Açıdan Tolerans ve Hoşgörü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • BAŞARAN, İ. E. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 47-55.
  • BAYINDIR, N. ve ÖZEL, A. (2008). Gelişim ve Öğrenme, Nisan Kitabevi: Ankara.
  • BEÇENE, Y. (2015). Anadolu’da Hoşgörü Kültürünün Kaynakları, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • BOYACI, M., ERSEVER G. O.( 2017). Hoşgörü Eğilimi Geliştirme Programının 5. Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü ve Zorbalık Düzeylerine Etkisi, Eğitim ve Bilim, 42(189), ss. 167-182.
  • BÜYÜKKARAGÖZ, S. ve Kesici, Ş. (1996). “Öğretmenlerin Hoşgörü ve Demokratik Tutumları”, Eğitim Yönetimi, 2 (3), ss: 353-365.
  • GÖĞEBAKAN, Y. (2010/Güz). “Türk Kültüründeki Hoşgörü Anlayışının Tarihsel ve Kültürel Kaynakları ve Bu Anlayışın Kültür Varlıklarına Yansımaları”, İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(2), ss. 201-223.
  • GÜNDÜZ, M. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 13-15.
  • GÜRKAN, T. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 69-78.
  • GÜRSOY, K. (1991). Felsefe ve Hoşgörü, Felsefe Dünyası: Ankara.
  • HEMŞİNLİ, H. (2007). Din ve Hoşgörü: İmkan ve Sınırlılıklar, Basılamamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • KARADAĞ, E., BALOĞLU, N., ve YALÇINKAYALAR, P. (2006). “İlköğretim Okul Yöneticilerinin Öğretmenler Tarafından Algılanan Demokratik Değerler Üzerine İlişkisel Bir Araştırma”, Değerler Eğitimi Dergisi, 4(12), ss. 65-82.
  • KARAMAN KEPENEKÇİ, Y. (2004). “Sınıf Öğretmenlerine Göre Hoşgörü”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, ss: 250-265.
  • KAVCAR, C. (1995). Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Açılış Konuşması (Yayına haz: İ. Pehlivan), Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğtim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2, ss. 1-4.
  • KAYMAKCAN, R. (2007). Bir Değer Olarak Hoşgörü ve Eğitimi. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Ş. Arslan ve M. Zengin (Ed), Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu İçinde (s. 515-531), İstanbul: Dem.
  • KÜÇÜKBEZİRCİ, Y. (2013). “Mevlâna’nın Hoşgörü Felsefesi ve İletişim”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30, ss. 19-25.
  • MUTLUER C. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının “Hoşgörü” Kavramına İlişkin Metaforik Algıları. Tarih Okulu Dergisi, 8(22), ss. 575-595.
  • SAĞLAM, İ. (2017). Bir Değer ve Eğitim Merkezi Olarak Aile, Pegem Akademi: Ankara.
  • SART, G. ( 2017). Nitel Araştırma Yöntem Teknik Analiz ve Yaklaşım, Editörler: Fatma Nevra Seggie, Yasemin Bayyurt, Anı Yayıncılık: Ankara.
  • ŞAHİN, Ç. (2011). “Perceptions Of Prospective Teachers About Tolerance”, Educational Research and Reviews, Vol. 6(1), pp. 77-86.
  • UCA, M.A. ( 2015). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları ile Hoşgörü Değerine Sahip Olma Düzeyleri Arasındaki İlişki, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniveristesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yöntem-Analiz, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ceren Utkugün 0000-0002-5911-9175

Sibel Yazıcı 0000-0002-1238-0720

Yayımlanma Tarihi 27 Ekim 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Utkugün, C., & Yazıcı, S. (2019). ÖĞRETMEN ADAYLARININ HOŞGÖRÜ DEĞERİNE YAKLAŞIMI. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(9), 17-31.

Creative Commons License

ETÜSBED, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.


open-access-logo.png

14283