BibTex RIS Kaynak Göster

Effect of Three Different Filling Materials on Fibroblast Attachment:In vitro Evaluation

Yıl 2012, Cilt: 21 Sayı: 2, 87 - 94, 01.06.2012

Öz

In this in vitro study, the effects of glass ionomer cement, resin modified glass ionomer cement and polyacid modified resin composite used in clinical practice on gingival fibroblast cells were investigated. For MTT test, the substructures of three different filling materials’ were incubated with gingival fibroblast cells for 24 and 72 hours. In MTT test analysis, fibroblast attachment on poliacid modified resin composite filling material was excessive after 24 hours but decreased after 72 hours (p<0,05). Fibroblast attachment on resin modified glass ionomer cement was lower than other filling materials after 72 hours. When cell proliferation percentages of all filling materials were compared with control group (glass) after 24, 72 hours, it was observed that difference was statistically significant (p>0,05). In addition to our in vitro research results, the chemical surface analysis techniques, measurement of release of elements and physical surface characterization and analysis of microstructure and porosity can provide a better understanding of the biological response of filling materials

Kaynakça

  • Dragoo MR. Resin-ionomer and hybrid- ionomer cements: part II, human clinical and histologic wound healing responses in specific periodontal lesions. Int J Periodontics Restorative Dent. 1997; 17(1): 75-87.
  • SO 10993 part 5, 1999. International Standard 10993 “Biological evaluation of medical devices Part 5: Tests for cytotoxicity: In-vitro methods.” International Organization for Standardization, Geneva, Switzerland, 1999 13. Souza NJ, Justo GZ, Oliveira CR, Haun M, Bincoletto C. Cytotoxicity of materials used in perforation repair tested using the V79 fibroblast cell line andthe granulocyte- macrophage progenitor cells. Int. Endod. J. 2006; 39: 40-47.
  • Al-Qathami H, Balto H, Al-Nazhan S, Siddiqui Y. Effect of root perforation repair materials on morphology and attachment behaviour of human PDL fibroblasts invitro. Saudi Dental Journal, 2004; 16: 113-117. 15. Schmalz G. Use of cell cultures for toxicity testing of demtal materials. Advantages and limitations. J Dent. 1994; 2: 6-11. 16. Sidhu SK, Schmalz G. The biocompatibility of glass ionomer cement materials. A status report fort he African Journal of Dentistry. Am. J. Dent. 2001; 14: 387-396.
  • Pourabbas R, Chitsazi MT, Kosarieh E, Olyaee P. Coronally advanced flap in combination with acellular dermal matrix with or without enamel matrix derivatives for root coverage. Indian J Dent Res. 2009; 20(3): 320-5. 18. Raffaelli L, Rossi Iommetti P, Piccioni E,et al. Growth, viability, adhesion potential, and fibronectin expression in fibroblasts cultured on zirconia or feldspatic ceramics in vitro. J Biomed Mater Res A. 2008; 86 (4): 959-68.
  • Mosmann T. Rapit colorimetric assay for cellular growth and survival: application to proliferation and cytotoxicity assays. J. Immunol. Meth. 1983; 65: 55-63. 20. Huang FM, Tai KW, Chou My, Chang YC. Resinous perforation-repair materials inhibit the growth, attachment, and proliferation of human gingival fibroblasts. J. Endod. 2002; 28: 291-294.
  • Al-Sabek F, Shostad S, Kirkwood KL. Preferential attachment of human gingival fibroblasts to the resin ionomer Geristore. J. Endod. 2005; 31: 205-208.
  • Camp MA, Jeansonne BG, Lallier T. Adhesion of human fibroblasts to root-and- filling materials. J. Endod. 2003; 29: 602- 607.

ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2012, Cilt: 21 Sayı: 2, 87 - 94, 01.06.2012

Öz

Bu in vitro çalışmada, klinikte yaygın olarak kullanılan cam iyonomer simanın, rezin modifiye cam iyonomer simanın ve poliasit modifiye kompozit rezinin gingival fibroblast ataşmanına etkisi araştırılmıştır. MTT[3,(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5diphenyltetrazoliumbromide] testi için, üç farklı dolgu materyali gingival fibroblast hücreleri ile 24 ve 72 saat süre ile inkübe edilmiştir. MTT test sonuçlarına göre, 24 saat sonunda poliasit modifiye rezin kompozit yüzeyinde fibroblast ataşmanının fazla olduğu ancak 72 saat sonunda fibroblast ataşmanın azaldığı belirlenmiştir (p<0,05). Yetmiş iki saat sonunda rezin modifiye cam iyonomer siman yüzeyindeki fibroblast ataşmanının diğer dolgu maddelerine göre anlamlı ölçüde düşük olduğu saptanmıştır. Tüm dolgu materyalleri 24 ve 72 saat sonunda kontrol (cam) grubu ile hücre proliferasyon yüzdeleri açısından karşılaştırıldığında farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p<0,05). Yaptığımız in vitro araştırma sonuçlarına ek olarak kimyasal yüzey analiz teknikleri, element salınımının ölçülmesi ve fiziksel yüzey karakterizasyonu ile mikroyapı ve pörözitenin incelenmesi dolgu materyallerinin biyolojik yanıtının daha iyi anlaşılmasını sağlayabilir

Kaynakça

  • Dragoo MR. Resin-ionomer and hybrid- ionomer cements: part II, human clinical and histologic wound healing responses in specific periodontal lesions. Int J Periodontics Restorative Dent. 1997; 17(1): 75-87.
  • SO 10993 part 5, 1999. International Standard 10993 “Biological evaluation of medical devices Part 5: Tests for cytotoxicity: In-vitro methods.” International Organization for Standardization, Geneva, Switzerland, 1999 13. Souza NJ, Justo GZ, Oliveira CR, Haun M, Bincoletto C. Cytotoxicity of materials used in perforation repair tested using the V79 fibroblast cell line andthe granulocyte- macrophage progenitor cells. Int. Endod. J. 2006; 39: 40-47.
  • Al-Qathami H, Balto H, Al-Nazhan S, Siddiqui Y. Effect of root perforation repair materials on morphology and attachment behaviour of human PDL fibroblasts invitro. Saudi Dental Journal, 2004; 16: 113-117. 15. Schmalz G. Use of cell cultures for toxicity testing of demtal materials. Advantages and limitations. J Dent. 1994; 2: 6-11. 16. Sidhu SK, Schmalz G. The biocompatibility of glass ionomer cement materials. A status report fort he African Journal of Dentistry. Am. J. Dent. 2001; 14: 387-396.
  • Pourabbas R, Chitsazi MT, Kosarieh E, Olyaee P. Coronally advanced flap in combination with acellular dermal matrix with or without enamel matrix derivatives for root coverage. Indian J Dent Res. 2009; 20(3): 320-5. 18. Raffaelli L, Rossi Iommetti P, Piccioni E,et al. Growth, viability, adhesion potential, and fibronectin expression in fibroblasts cultured on zirconia or feldspatic ceramics in vitro. J Biomed Mater Res A. 2008; 86 (4): 959-68.
  • Mosmann T. Rapit colorimetric assay for cellular growth and survival: application to proliferation and cytotoxicity assays. J. Immunol. Meth. 1983; 65: 55-63. 20. Huang FM, Tai KW, Chou My, Chang YC. Resinous perforation-repair materials inhibit the growth, attachment, and proliferation of human gingival fibroblasts. J. Endod. 2002; 28: 291-294.
  • Al-Sabek F, Shostad S, Kirkwood KL. Preferential attachment of human gingival fibroblasts to the resin ionomer Geristore. J. Endod. 2005; 31: 205-208.
  • Camp MA, Jeansonne BG, Lallier T. Adhesion of human fibroblasts to root-and- filling materials. J. Endod. 2003; 29: 602- 607.
Toplam 7 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA94CD98TR
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Duygu Kılıç Bu kişi benim

Servet Kesim Bu kişi benim

Zeynep Sümer Bu kişi benim

Ahmet Öztürk Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2012
Gönderilme Tarihi 1 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 21 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kılıç, D., Kesim, S., Sümer, Z., Öztürk, A. (2012). ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ. Sağlık Bilimleri Dergisi, 21(2), 87-94.
AMA Kılıç D, Kesim S, Sümer Z, Öztürk A. ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ. JHS. Haziran 2012;21(2):87-94.
Chicago Kılıç, Duygu, Servet Kesim, Zeynep Sümer, ve Ahmet Öztürk. “ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sağlık Bilimleri Dergisi 21, sy. 2 (Haziran 2012): 87-94.
EndNote Kılıç D, Kesim S, Sümer Z, Öztürk A (01 Haziran 2012) ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ. Sağlık Bilimleri Dergisi 21 2 87–94.
IEEE D. Kılıç, S. Kesim, Z. Sümer, ve A. Öztürk, “ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ”, JHS, c. 21, sy. 2, ss. 87–94, 2012.
ISNAD Kılıç, Duygu vd. “ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sağlık Bilimleri Dergisi 21/2 (Haziran 2012), 87-94.
JAMA Kılıç D, Kesim S, Sümer Z, Öztürk A. ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ. JHS. 2012;21:87–94.
MLA Kılıç, Duygu vd. “ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 21, sy. 2, 2012, ss. 87-94.
Vancouver Kılıç D, Kesim S, Sümer Z, Öztürk A. ÜÇ FARKLI DOLGU MATERYALİNİN FİBROBLAST ATAŞMANINA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ. JHS. 2012;21(2):87-94.