This study aimed to compare the protective or therapeutic effects of silymarin and/or boric acid against myocardial infarction induced by isoproterenol. Distilled water was given orally by gavage to the GI and GII groups for fourteen days. The GIII group was received silymarin (100mg/kg), while the GIV group was given boric acid (100mg/kg) for 14 days. In the last group, both silymarin and boric acid were given orally (gavage) for fourteen days. On the thirteenth and fourteenth days of the study, while isotonic water was applied to the GI group, isoproterenol (85mg/kg) was applied to the other groups subcutaneously. Plasma ALT, AST, Ca, CK, CHO, TP, Ing P, IL-6, IL-12, PAL-1, and sPLA2 parameters were evaluated. Histopathological examination was performed on the heart, lung, liver, kidney, spleen, cerebrum, and cerebellum tissues taken from mice. The CK level was found to be significantly lower in the GIII and GV groups compared to the GII group (P<0.05). As a result, the increases shown in the plasma AST and CK activities caused due to the myocardial damage induced by isoproterenol were decreased in the treatment groups. Therefore it was thought that silymarin and boric acid may contribute to preventive treatment against myocardial infarction.
Boric acid Creatinine kinase Isoproteranol Myocardial infarction Silymarin
Bu çalışmada izoproterenol ile oluşturulan miyokard infarktüsüne karşı silimarin ve/veya borik asidin koruyucu veya tedavi edici etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. GI ve GII gruplarına on dört gün boyunca gavaj ile oral yolla distile su verildi. On dört gün boyunca; GIII grubuna silimarin (100mg/kg) verilirken GIV grubuna borik asit (100mg/kg) verildi. Son gruba ise hem silimarin hem de borik asit on dört gün boyunca oral yolla (gavaj) verildi. Çalışmanın on üçüncü ve on dördüncü günü intraperitoneal yolla; GI grubuna izotonik uygulanırken, diğer gruplara subkutan izoproteranol (85mg/kg) uygulandı. Plazmadan; ALT, AST, Ca, CK, CHO, TP, Ing P, IL-6, IL-12, PAL-1 ve sPLA2 parametreleri değerlendirildi. Farelerden alınan kalp, akciğer, karaciğer, böbrek, dalak, cerebrum ve cerebellum dokularında histopatolojik inceleme yapıldı. CK düzeyi GII grubuna göre GIII grubunda anlamlı düzeyde azaldığı bulundu (P<0,05). Sonuç olarak isoproterenolun sebep olduğu miyokardiyal hasar sonucunda AST ve CK düzeylerinde artışlarına karşı tedavi gruplarında azalmalar görüldü. Bu özelliklerinden dolayı, silymarin ve boric asitin; miyokard enfarktüs durumlarına karşı koruyucu tedaviye katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.
Borik asit İzoproteranol Kreatin kinaz Miyokard enfraktüsü Silimarin
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 25 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |