ÖĞRETİM ELEMANLARININ HİZMETKÂR LİDERLİK DÜZEYLERİNİN ÖĞRENCİLERİN PERSPEKTİFİNDEN BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ÇALIŞMA: BİR KAMU ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 118 - 135, 01.06.2018

Cemil Örgev , Bayram Topal , Mustafa Erdoğan

Öz

Takipçilerine yol gösteren, onlarla
birlikte hareket eden ve hizmet etmeyi bir yaşam biçimi haline getiren
“Hizmetkâr Liderlik Anlayışı” akademik hayatta ve özellikle öğretim
elemanı–öğrenci ilişkilerinde ideal bir liderlik tarzı olma özelliğine
sahiptir.

Çalışmada, Robert Steven Dennis
(2004) tarafından geliştirilen “Hizmetkâr Liderlik Ölçeği” kullanılarak, bir
devlet üniversitesinde görevli öğretim elemanlarının “Hizmetkâr Liderlik”
özelliklerine ne ölçüde sahip oldukları ders verdikleri öğrencilerin
perspektifinden araştırılmıştır. Bu kapsamda, araştırma evrenini Türkiye’de bir
devlet üniversitesinde bulunan beş fakülte ve bir enstitünün 9770 son sınıf
öğrencisi oluşturmaktadır. Örneklem olarak 465 son sınıf öğrencisine anket
formları dağıtılmış ve elde edilen veriler SPSS 21.0 programı kullanılarak
değerlendirilmiştir.

Hizmetkar Liderliğin sosyal ve ahlaki sevgi,
alçakgönüllülük, fedakarlık, vizyon, güven, güçlendirme ve hizmet olmak üzere
yedi alt boyutu ile Öğretim elemanlarının Hizmetkar liderlik davranışları
araştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Liderlik, Hizmetkâr Liderlik, Öğretim Elemanı, Öğrenci, Devlet Üniversitesi

Kaynakça

• Referans1 Aslan, Ş. ve Özata, M. (2011). Sağlık Çalışanlarında Hizmetkâr Liderlik: Dennis- Winston ve Dennis-Bocernea Hizmetkâr Liderlik Ölçeklerinin Geçerlik ve Güvenirlik Araştırması. Celal Bayar Üniversitesi, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 18 (1): 139-154Referans2 Arslan, Y. (2009). Kurumsallaşma ve Örgütsel Güven İlişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gebze Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.Referans3 Avolio, B. J., Kahaia, S. and Dodgeb, G. E. (2001). E-Leadership: Implications For Theory, Research, And Practice. The Leadership Quarterly, 11 (4): 615-668.Referans4 Avolıo, B. J. and Locke, E. E. (2002). Contrasting different philosophies of leader motivation: Altruism versus egoism. The Leadership Quarterly. 13: 169-191.Referans5 Aydoğan, E. (2004). Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.Referans6 Bennett, J. (2001). Trainers as leaders of learning. Training & Development, 55 (3): 43-47.Referans7 Büte, M. (2011). Etik İklim, Örgütsel Güven ve Bireysel Performans Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (1): 171-192.Referans8 Cevrioğlu, E. (2007). Lider Üye Etkileşimi ile Bireysel ve Örgütsel Sonuçlar Arasındaki İlişki: Ampirik Bir İnceleme. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Afyonkarahisar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.Referans9 Conger, J.A. (1992). Learning to lead: The art of transforming managers into leaders, Jossey-Bass. San Francisco. CA.Referans10 Coşkun, R., Altunışık, R. ve Yıldırım, E. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.Referans11 Covey, S. R. (2002). Servant-leadership and community leadership ın the twenty first century. In L. &. L. Spears, M. (Der.), Focus On Leadership: Servant Leadership For The 21st Century: İçinde 27-34. New York: John Wiley & Sons, Inc.Referans12 Dal, L. ve Çorbacıoğlu, S. (2014). Hizmetkâr liderlik davranışları ve lider-üye etkileşimi ilişkisi: Bir devlet üniversitesi üzerine araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (4): 287-311.Referans13 Davis, K. (1982). İşletmelerde İnsan Davranışı. Çev. Kemal Tosun, Tomris Somay, Fulya Akar ve diğerleri. İstanbul: İstanbul Mat.Referans14 Demircan, N. (2003). Örgütsel Güvenin Bir Ara Değişken Olarak Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: Eğitim Sektöründe Bir Uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gebze Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.Referans15 Dennis, R. S. (2004). Servant Leadership Theory: Development Of The Servant Leadership Assessment Instrument. Regent University.Referans16 Dennis, R.S. and Bocernea, M. (2005). Development Of The Servant Leadership, An Assessment Instrument. Leadership and Organization Development Journal, 26 (8): 600–615.Referans17 Dierendonck, D.V. and Nuijten, I. (2011). The servant leadership survey: development and validation of a multidimensional measure. Journal of Business and Psychology, 26: 249-267Referans18 Ercan, Ü. (2012). Liderlikte Güncel Yaklaşımlar ve Uygulamada Kullanılabilecek Ölçekler. Ankara: Detay Yayıncılık.Referans19 Erdem, O. (2009). Liderlik ve Kurum Kültürü Etkileşimi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (29): 199-211.Referans20 Eren, F. ve Yalçıntaş, M. (2017). Hizmetkâr Liderlik İle İş Tatmini Arasındaki İlişki: Bir Havayolu Şirketi Örneği. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi,10 (19): 851-864Referans21 Eisenberg, N. (1986), Altruistic Emotion, Cognition, and Behavior. Arizona State University. London.Referans22 Fındıkçı, İ.,(2009). Hizmetkâr Liderlik. İstanbul: Alfa Yayınları.Referans23 Focht, A. (2011). Identifying Primary Characteristics Of Servant Leadership: A Delphi Study. Regent University.Referans24 Greenleaf, R. K. (1977). Servant Leadership: A Journey Into The Nature Of Legitimate Power And Greatness. New York: Paulist PressReferans25 Greenleaf, R. K. (1998). The Power Of Servant-Leadership: Essays, Larry C. Spears. (Ed). San Francisco. California: Berrett-Koehler Publishers.Referans26 İbicioğlu, H. ve Doğan, H. (2002). İşletmelerde öğrenme kültürü yaratama ve akademik lider olarak yönetici rolüne ilişkin Türkiye’deki üç güvenlik işletmesinde bir araştırma: 10. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 23-25 Mayıs 2002, Antalya, Türkiye.Referans27 İbicioğlu, H., Özmen, H.İ. ve Taş, S. (2009). Liderlik davranışı ve toplumsal norm ilişkisi: Ampirik bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (2): 1-23.Referans28 Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Referans29 Koçel, T. (2005). İşletme Yöneticiliği (10.Baskı). İstanbul: Arıkan Yayınevi.Referans30 Kouzes, J. M ve Posner, B. Z. (2011). Credibility. How Leaders Gain And Lose It. Why People Demand It. San Francisco: Jossey-Bass.Referans31 Northouse, P. G. (2013). Leadership: Theory And Practice (6.Baskı). USA: Sage Inc.Referans32 Owens, B. P. and Hekman, D. R. (2012). Modelling how to grow: An ınductive examination of humble leader behaviors, contingencies, and outcomes. Academy of Management Journal, 55: 787-818.Referans33 Parry, K. and Kempster, S. (2014). Love and Leadership: Constructing Follower Narrative Identities Of Charismatic Leadership. Management Learning, 45 (1): 21-38.Referans34 Patterson, K. A. (2003). Servant Leadership: A Theoretical Model. Regent University, Dissertation Abstracts.Referans35 Russell, R. F. (2001). The Role Of Values In Servant Leadership. Leadership & Organization Development Journal, 22: 76-84.Referans36 Saylı, H., ve Baytok, A. (2014). Örgütlerde Liderlik Teori-Uygulama Ve Yeni Perspektifler. Ankara: Nobel Yayınevi.Referans37 Sandage, S. and Wiens, T.W. (2001). Contextualizing Models Of Humility And Forgiveness: A reply to Gassin. Journal of Psychology and Theology, 29 (3): 201-219.Referans38 Sekaran, U. (2003). Business Research Methods: A Skill-Building Approach. John Wiley&Sons.Referans39 Spears, L.C. (2010). Character And Servant Leadership: Ten Characteristics Of Effective, Caring Leaders. The Journal of Virtues & Leadership, 1 (1): 25-30.Referans40 Winston, B. (2002), Be A Leader For God’s Sake, Regent University-School Of Leadership Studies. Virginia Beach, VA.