ÇEVRESEL MEDYA İÇERİKLERİNİN İNŞASI: NATIONAL GEOGRAPHIC TÜRKİYE DERGİSİ ÖRNEĞİ

Yıl 2017, Cilt: 23 Sayı: 91, 125 - 142, 25.08.2017

Çağrı Eryılmaz

Öz

Çalışmanın amacı, National Geographic Türkiye dergisinde çevre sorunlarının

inşa edilişini analiz etmektir. National Geographic Dergisi yüz yılı aşkın zamandır

buzulların erimesi, ormanların kesilmesi ile goril ve benzeri türlerin soyunun tükenme

tehlikesi gibi önemli çevre sorunlarını 41 dilde 60 milyon kişiye ulaştırmaktadır. Bu

çalışmada, 2001-2016 yılları arasında dergide yayınlanmış 7 çevre makalesi nitel

içerik analizi tekniği ile incelenmiştir. John Hannigan’ın geliştirdiği çevre haberlerinin

sunumundaki altı farklı yaklaşım ve etkili olmak için gereken beş özellik nitel analiz

sürecindeki toplam 11 kategoriyi oluşturmaktadır. Makalelerde gorillerin öldürülmesinin

bir cinayet vakası olarak sunumu ve Turkana Gölü’nde şifa arayan yerli ile büyücünün

hikâyesi gibi dramatik öğelerin yanı sıra Aral Gölü’nün kurutulması ve yerel halkın

mültecileşmesi gibi felaket temaları da sıklıkla kullanılmaktadır. Egzotik hayvan

yetiştirme, vadide yapılaşma ve ulusal parkları iklim değişikliğinden koruma gibi

konularda farklı tarafların çatışan görüşleri sunulmaktadır. Sonuç olarak derginin bilim,

felaket ve çatışma temalarını içeren etkili anlatım tarzı dramatik öğeler, bilimsel ve

kurumsal referanslar ile çözüme yönelik uygulamaları içermektedir.

Anahtar Kelimeler

çevre, çevre sorunları, medya, dergi

Kaynakça

• Bilgin, N. (2014). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi – Teknik ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal.
• Bookchin, M. (1991). Özgürlüğün Ekolojisi: Hiyerarşinin Ortaya Çıkışı ve Çözülüşü. İstanbul: Ayrıntı.
• Bookchin, M. (1996). Ekolojik Bir Topluma Doğru. İstanbul: Ayrıntı. Castrechini, A, Pol, E. ve Guardia-Olmos, J. (2014), Media Representations of Environmental Issues: From Scientific to Political Discourse. Revue Européenne de Psychologie Appliquée, 64(5), 213–220.
• Das, J. (2012). Environment al Journalism in Bangladesh. Journalism Studies, 13(2), 226-242.
• Dasgupta, S, Laplante B. ve Meisner, C. (2000). Environmental News in Argentina, Chile, Mexico and the Philippines. Local Environment, 5(3), 351-359.
• Eryılmaz, Ç. (2017). Sosyal Bilim Paradigmaları Çerçevesinde Çevre Sosyolojisinin Kuramları ve Kavramları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 27(1), 159- 174.
• Garcia-Alvarez, J. ve Marias-Martinez, D. (2013). Geographical Magazines and Popular Geographies: The Case of the Revista Geográfica Española, 1938-1977. Journal of Historical Geography, 39, 85-98.
• Grantham, S. ve Viera Jr, E. T. (2014). Risk Dimensions and Political Decisions Frame Environmental Communication: A Content Analysis of Seven U. S. Newspapers From 1970-2010. Applied Environmental Education & Communication, 13(2), 91-98.
• Hannigan, J. (2006). Environmental Sociology. Londra: Routledge.
• Hou, S. (2012). Garden and Forest: A Forgotten Magazine and the Urban Roots of American Environmentalism. Environmental History, 17, 813-842.
• Koçak, M. S. (2006). Çevre Sorunları ve Ulusal Yazılı Basın. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Krippendorff, K. (2013). Content Analysis: An Introduction to its Methodology. Los Angeles: Sage.
• Labbe, C. ve R. W. Fortner. (2001). Perceptions of the Concerned Reader-An Analysis of the Subscribers of E-The Environmental Magazine. The Journal of Environmental Education, 32(3), 41-46.
• Neuman, W. L. (2010). Toplumsal Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Yayın Odası.
• Özmen, Ş. Y. (2011). Çevre İletişimi: Çevre Haberlerinin Yapısal Analizi ve Okuyucu Farkındalığı. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Öztürk, O. (2008). Ülkemiz Yazılı Basınında Çıkan Çevre Haberleri ve Yüksek Öğrenimimizdeki Çevre Habercilik Eğitiminin Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Schreier, M. 2013. Qualitative Content Analysis in Practice. Los Angeles: Sage.
• Tunalı, N. (2009). Yüksek Tirajlı Gazetelerde Çevre Haberciliği. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.