Bu makalede, Williamson’ın ünlü aydınlık-karşıtı argümanına karşı Berker’in yönelttiği eleştiri ele alınmaktadır. Aydınlık-karşıtı argümana göre, çoğu içselcinin düşündüğünün aksine, zihinsel haller hiç de aydınlık olmayıp doğrudan epistemik erişime kapalıdır. Berker, bu argümanın güvenilir olmadığını çünkü argümanın dayandığı hata payı ilkesinin yani MAR’ın temelsiz olduğunu savunur. Berker için MAR temelsizdir, çünkü MAR ya tartışmalı bir sorites öncülü gerektirir ya da hatalı bir güvenlik şartını esas alır. Dolayısıyla, Williamson’ın aydınlık-karşıtı argümanının temel öncülü iyi bir dayanaktan yoksundur. Bu makalenin amacı, Berker’in itirazını açıklığa kavuşturmaktır.
This article discusses Berker’ criticism of Williamson’s famous anti-luminosity argument. According to the anti-luminosity argument, mental conditions are non-luminous and therefore are not open to direct epistemic access, contrary to what most internalists think. Berker contends that the margins for error principle, namely MAR on which the argument based is groundless. This is because, on Berker’s view, MAR requires either a plausible soritical premise or it is based on a too strong safety requirement. So, the main premise of Williamson’s anti-luminosity argument lacks a plausible support. The purpose of this paper is to clarify Berker’s objection to the anti-luminosity argument.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sistematik Felsefe (Diğer) |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 26 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 25 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.