Bu metinde son iki yüzyılın doğa tasarımı serimlenmeye çalışılmıştır.
İlkin Kant’ın numen-fenomen ayrımı, kendisini doğa bilimine dayandırmış
olmakla güvende addeden bilgi kuramları bağlamında ele alınmış; ardından
Kant’ın “çözülemez” dediği antinomi (çatışkı)’leri; kavram ile nesnesi arasındaki
ayrımın saltıklığını yadsımayı ve yerine özdeşliğini koymayı deneyen
Hegel’in “ereklilik ve ilerleme” fikri açısından yorumlanmıştır. Ardından doğa
tasarımın zaman içindeki dönüşümü Maxwell ve Einstein’ın izi sürülerek takip
edilmiştir. Sonuçta tek bir doğa tasarımının olmadığı, var olan doğanın ve doğa
tasarımlarının da tamamlanmış olmadıkları, doğa tasarımlarının bilimin verilerini
de dikkate alarak yeni biçimler kazandığı ortaya konulmuştur.
In this text, it is tired to expose representation of nature in the last two
century. Firstly, Kantian distinction between phenomen and noumenon discussed.
Secondly, this philosophy is expounded in context of Hegel’s finality
and progress. Thirdly, in Maxwell and Einstein, alternation of the notion of
representation of nature is traced out. Finally, it is argued that there is no single
and unigue representation fo nature, and they are always transition to another
one while science is improved.
representation of nature space and time space-time Kant Hegel Maxwell Einstein.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2011 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ekim 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Sayı: 54 |
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.