METAFİZİKSEL BİR SORUN OLARAK KÖTÜLÜK

Yıl 2014, Sayı: 59, 150 - 167, 15.07.2014

Eyüp Aktürk

Öz

Tanrı teistik dinlerde her şeyi bilen, her şeye gücü yeten ve mutlak iyi
olan bir varlıktır. Yani, Tanrı mutlak ve aşkın bir zattır. Fakat ateistik yaklaşımlara
göre mutlak bilgi, güç ve iyilik gibi mükemmel niteliklerle/sıfatlarla
tanımlanan bir Tanrı’nın varlığı ile kötülüğün varlığının birlikteliği düşünce
açısından açık bir çelişkidir. Nitekim söz konusu niteliklere sahip bir Tanrı’nın
evrendeki kötülüklere izin vermesi düşünülemez. Bu anlamda ateistik düşünceye
göre kötülüğün ontolojik gerçekliği Tanrı’nın var olmadığına ilişkin iyi bir kanıt
sayılmaktadır. Ancak teistik çerçeveden bakıldığında, kötülüğün kaynağına ilişkin
bir takım çözüm arayışlarından bahsedilebilir. Buna rağmen burada bir görüş
birliğinden bahsetmek pek olanaklı görünmemektedir. Sözgelimi, bu çözüm
biçimlerinden bir kısmı ya kötülüğün temel referansı olarak fiziksel bileşenlere
işaret etmekte ya da kötülüğü bir hiçlik, iyinin yokluğu olarak görmektedir. Fakat
gerek maddeyi kötülüğün temeli gören gerekse kötülüğün ontolojik gerçekliğini
inkâr eden bu düşünce biçimlerinin tatmin edici bir çözüm olmaları pek mümkün
görünmemektedir.

Anahtar Kelimeler

Tanrı, Mutlak Kudret, Mutlak İyi, Kötülük, Metafiziksel kötülük, Asli Kusur.

EVİL AS A METAPHYSİCAL PROBLEM

Öz

In the theistic religions, God is omniscient, omnipotent and wholly good.
In other words, God is the absolute and transcendent person. However according
to the atheistic approaches, the existence of a God that is omniscient, omnipotent
and wholly good and the existence of evil has a clear contradiction in terms of
thought. Hence, God who has such attributes that allow evil in the universe is
unimaginable. In this sense, according to atheistic thoughts the ontological reality
of evil is a strong evidence of non-existence of God. However, when viewed from
a theistic framework, it can be mentioned that there is a lot of search for solutions
on the source of evil. Nevertheless, a consensus is not seen possible here. For
instance, some forms of these solutions either refers to the physical components
as the main references of evil or see evil as a nonbeing, the absence of goodness.
But, both approaches that assent the material as basis of evil, and denies the ontological
reality of evil are far from a satisfactory solution.

Anahtar Kelimeler

God, Omnipotence, Wholly Good, Evil, Metaphysical Evil, Original Imperfection.

Kaynakça

• • Augustine, St., “A Good Creation’s Capacity for Evil”, The Problem of Evil: Selected Readings, ed. Micheal L. Peterson, (Notre Dame, İndiana: University of Notre Dame Press, 1992).
• • Aydın, Mehmet S., Din Felsefesi, (İzmir: İzmir İlahiyat Fakültesi Vakfı Yay., 2001).
• • ______, Tanrı-Ahlak İlişkisi, (Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yay., 1991).
• • Cherniss, Harold, “The Sources of Evil According to Plato”, Proceedings of the American Philosophical Society, Vol. 98, No. 1, (1954).
• • Chilcott, C.M., “The Platonic Theory of Evil”, The Classical Quarterly, Vol. 17, No. 1, (1923),
• • Evans, Stephan C. Manıs, Zachary R., Din Felsefesi: İman Üzerine Rasyonel Düşünme, çev. Ferhat Akdemir, (Ankara: Elis Yay., 2010).
• • Fârâbî, Ebu Nasr Muhammed, İdeal Devlet: El- Medinetü’l- Fazıla, çev. Ahmet Arslan, (Ankara: Vadi Yay., 2004).