Bu çalışmada Niccolò Machiavelli’nin hükümdar anlayışı politika-ahlak ilişkisi açısından
tartışılmaktadır. Geleneksel politik düşünceyi hayalî bir erdem anlatısına angaje olmakla
eleştiren Machiavelli, Rönesans dinamiklerini referans alarak politika-ahlak ilişkisini
yeniden tanımlamaktadır. Machiavelli’nin temel argümanı politik edimin fiilî hakikati
içinde tespit edilerek ahlak dışı ve ahlak üstü bir düzlemde ele alınmasına dayanır.
Bu perspektifin merkezindeki hükümdar karakteri de politika ve ahlak ilişkisi üzerindeki
geleneksel örtüyü kaldıran bir Rönesans figürü olarak belirmektedir. Machiavelli’nin
belirlemelerine göre: i) Klasik-metafizik erdem ve politika anlayışı politik-fiilî hakikatle
örtüşmemektedir. ii) Bu gelenekten önemli ölçüde beslenen feodalite ve kilise değerleri
de politik yozlaşmadan başka bir şey değildir. Buna karşın Machiavelli, iii) değerler evreninin
merkezine iktidarı yerleştirerek iv) arkaik değer hazinesini de politik erkin tahvil
edebildiği bir ganimet konumuna düşürmüştür.
Bu çalışmanın amacı, politik olgulara fiilî hakikat perspektifinden yaklaştığını ileri süren
Machiavelli’nin önerisini ne tür dayanaklar üzerinde inşa ettiğini politika felsefesi açısından
ele alarak bu önerinin tarihsel direncini sorgulamaktır.
Politika felsefesi Machiavelli Rönesans Değer Tahvili Fiili Hakikat
In this study, Niccolò Machiavelli’s understanding of the monarch is discussed in terms of
politics-moral relationship. Machiavelli criticizes the traditional political philosophy for
being engaged in an imaginary discourse of morality. Machiavelli, in his effectual truth
perspective places the political power as immoral and supra-moral position. The ruler character
here also appears as a Renaissance figure that lifts the traditional veil of the relationship
between politics and morality. According to Machiavelli: i) Classical ideal sense of
virtue is a discourse that does not coincide with political effectual truth. ii) Feudalism and
church values, which are nourished by this tradition, are nothing but political corruption.
In contrast, Machiavelli, iii) has radically targeted the traditional position of moral and
placed the political power at the centre of all values. Thus, Machiavelli reduced the archaic
and classical moral treasure to a loot position which the political power could afford.
This study aims to question the historical resistance of Machiavelli’s proposal which he
suggests it as an effectual truth perspective in the political phenomenon.
Philosophy of politics Machiavelli Renaissance Value bond Effectual Truth
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2021 |
Gönderilme Tarihi | 19 Şubat 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 73 |
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.