The Search for Digital Infinity and the Problem of Personal Identity

Yıl 2024, Sayı: 79, 307 - 332, 15.07.2024

Kübra Gizem Ganioğlu

https://doi.org/10.58634/felsefedunyasi.1489399

Öz

The human being is the only being who is aware that one day he will face death and seeks ways to cope with this fact. The solutions brought by the scientific paradigm to the problem of death have increased the life span of human beings but have not enabled him to attain the desire for immortality. Recently, the public disclosure of groundbreaking technologies has initiated the discussion that escaping from death can be possible through mental immortality. Transhumanism is the approach arguing that mental immortality is possible, that all problems in the biological structure of human beings will be solved with technological developments, and that human beings will achieve ultimate happiness. However, the idea that mind uploading technology will make human beings immortal has raised difficult problems that need to be discussed. The possibility of uploading the human mind to an artificial sub-matter has created a new discussion area for the problem of personal identity. In this study, while discussing the relationship between mind uploading technology and the problem of personal identity, the views of the philosophers who advocate such technology, familiar to us in science fiction scenarios, on the essence and personal identity of human beings are tried to be determined. Through the nature of personal identity, the possibility of reconstructing the mind in an artificial environment is discussed with various thought experiments.

Anahtar Kelimeler

personal identity, transhumanism, ımmortality, digital immortality, brain emulation

Dijital Sonsuzluk Arayışı ve Kişisel Kimlik Problemi

Öz

İnsan bir gün ölümle karşı karşıya kalacağının farkında olan ve bu gerçekle baş etmenin yollarını arayan yegâne varlıktır. Ölüm sorununa bilimsel paradigmanın getirdiği çözümler insanın yaşam süresini arttırmış ancak ölümsüzlük arzusuna kavuşmasını sağlayamamıştır. Son zamanlarda çığır açıcı teknolojilerin kamuya sunulması ölümden kaçışın zihinsel ölümsüzlükle mümkün olabileceği tartışmasını başlatmıştır. Transhümanizm de zihinsel ölümsüzlüğün mümkün olduğunu, teknolojik gelişmelerle insanın biyolojik yapısındaki bütün sorunların çözüleceğini, insanın nihai bir mutluluğa kavuşacağını savunan yaklaşımdır. Ancak zihin yükleme teknolojisinin insanı ölümsüzlüğe kavuşturacağı düşüncesi tartışılması gereken zor problemleri de beraberinde getirmiştir. İnsan zihninin yapay bir alt maddeye yüklenme olasılığı kişisel kimlik problemine yeni bir tartışma alanı oluşturmuştur. Bu çalışmada da zihin yükleme teknolojisinin kişisel kimlik problemi ile ilişkisi ele alınırken, bilimkurgu senaryolarında görmeye alışık olduğumuz bu teknolojiyi savunan düşünürlerin insanın özü ve kimliği üzerine olan görüşleri belirlenmeye çalışılmıştır. Kişisel kimliğin doğası üzerinden, zihnin yapay bir ortamda yeniden oluşturulmasının imkânı çeşitli düşünce deneyleri ile tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

kişisel kimlik, transhümanizm, ölümsüzlük, dijital ölümsüzlük, beyin emülasyonu

Kaynakça

• Ağın, B. (2020). Post-Hümanizm, Kavram, Kuram, Bilimkurgu. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Akbaş, M. (2002). “Kişisel Kimlik ve Ölüm Sonrası Hayat.” Felsefe Dünyası, 1(35), 58-67.
• Aktürk, E. (2014). Eskatolojik Açıdan Kişisel Özdeşlik Sorunu. Ankara: Araştırma Yayınları.
• Anders Sandberg ve Nick Bostrom (2008). Whole Brain Emulation: A Roadmap. Future of Humanity Institute Technical Report https://www.fhi.ox.ac.uk/reports/2008-3.pdf.
• Andrade, G. ve Redondo, M. C. (2023). “Cryonics, Euthanasia, And The Doctrine Of Double Effect.” Philosophy, Ethics, and Humanities in Medicine, 18. https://doi.org/10.1186/s13010-023-00137-5.
• Bayne, T. (2008). “The Unity Of Consciousness And The Split-Brain Syndrome.” The Journal of Philosophy, 105(6), 277-300. http://www.jstor.org/stable/20620103.
• Butler, J. (1736/2021). The Analogy of Religion, ed. David McNaughton. Oxford: Oxford University Press.
• Chalmers, David J. (2014). “Uploading: A Philosophical Analysis.” ed. Blackford, R. ve Broderick, D. Intelligence Unbound: The Future of Uploaded and Machine Minds. Wiley & Sons. https://doi.org/10.1002/9781118736302.ch6.
• Churchland, P. M. (2020). Nörofelsefe (2. Baskı), çev. Ö. Yılmaz, İstanbul: Alfa Yayınları.
• Dağ, A. (2018). Transhümanizm: İnsanın ve Dünyanın Dönüşümü. Ankara: Elis Yayınları.
• Descartes, R. (2015). Meditasyonlar: Metafizik Üzerine Düşünceler, çev. Ç. Dürüşken, İstanbul: Alfa Yayınları.
• Doğan, M. (2018). “İbn Sînâ Metafiziğinde Nefs-Beden Düalizmi Üzerine Bir Zihin Felsefesi Değerlendirmesi.” İlahiyat Tetkikleri Dergisi, 49, 161-184.
• Doğan, M. (2020). Yapay Zekâ ve Bilinç Problemi, Yapay Bilincin İmkanına Dair Bir Tartışma: Yapay Bir “Ben” Mümkün Mü? Konya-İstanbul: Çizgi Kitapevi.
• Garrett, B. (1998/2002). Personal İdentity And Self-Consciousness. London: Routledge.
• Harel, D. (2005). “A Turing-Like Test For Biological Modeling.” Nature Biotechnology, 23(4), 495-496. https://doi.org/10.1038/nbt0405-495.
• Hume, D. (2009). İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme, Çev. E. Baylan, Ankara: Bilge Su Yayıncılık.
• Kagan, S. (2012). Death. New Haven: Yale University Press.
• Kurzweil. R. (2005). The Singularıty is Near: When Humans Transcend Biology. USA: Viking Penguin
• Locke, J. (1690/1975). An Essay Concerning Human Understanding, ed. Peter H. Nidditch. İngiltere: Oxford University Press.
• Mandelbaum, E. (2022). “Everything And More: The Prospects Of Whole Brain Emulation.” The Journal of Philosophy, 119(8), 444-459. https://doi.org/10.5840/jphil2022119830.
• More, M. ve Vita-More, N. (2013). The Transhumanist Reader: Classical And Contemporary Essays On The Science, Technology, And Philosophy Of The Human Future. Malden, MA: Wiley-Blackwell.
• Noonan, H. (1989/2003). Personal İdentity. London And New York: Routledge.
• Olson, E. T. (2022). “The Metaphysics of Transhumanism.” ed. Karolina Hubner, Human: A History, 381-404, Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oso/9780190876371.003.0019
• Olson, Erik T. (2007). What Are We? A Study in Personal Ontology, Oxford: Oxford University Press.
• Onur, F. (2023). “Kişisel Kimlik İçin Kriter Arayışı: Sezgilerin Çatışması.” Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(44), 169-190.
• Reid, T. (1785/1975). “Of Mr. Locke’s Account Of Our Personal İdentity.” ed. John Perry, Personal İdentity, 113-118, University of California Press.
• Schneider, S. (2008). “Future Minds: Transhumanism, Cognitive Enhancement and the Nature of Persons.” University of Pennsylvania: Neuroethics Publications, Retrieved from http://repository.upenn.edu/neuroethics_pubs/37.
• Schneider, S. (ed.) (2009). Science Fiction and Philosophy: From Time Travel to Superintelligence. Wiley-Blackwell.
• Schneider, S. ve Mandik, P. (2018). “How Philosophy Of Mind Can Shape The Future.” Philosophy Of Mind İn The Twentieth And Twenty-First Centuries, ed. Amy Kind, 303-319. New York: Routledge.
• Schneider. S. (2022). Yapay Sen: Yapay Zeka ve Zihnin Geleceği, çev. T. Tosun, İstanbul: Tellekt.
• Shoemaker, S. (2004). “Brown-Brownson Revisited.” The Monist, 87(4), 573-593. http://www.jstor.org/stable/27903893
• Sider, T. (2007). “Personal İdentity.” ed. T. Sider ve E. Conee, Riddles Of Existence, 7–21. Oxford: Oxford University Press.
• Sporns, O., Tononi, G., ve Kötter, R. (2005). “The Human Connectome: A Structural Description Of The Human Brain.” Plos Computational Biology, 1(4), e42. (245-251). https://doi.org/10.1371/journal.pcbi.0010042
• Swinburne, R. (1984). “Personal İdentity: The Dualist Theory.” In Personal Identity, ed. S. Sydney ve R. Swinburne, 3–66. Oxford: Blackwell.
• Swinburne, R. (2010). Is there a God? New York: Oxford University Press.
• Swinburne, R. (2019). Are We Bodies Or Souls? New York: Oxford University Press.
• Szigeti B, Gleeson P, Vella M, Khayrulin S, Palyanov A, Hokanson J, Currie M, Cantarelli M, Idili G ve Larson S (2014). “Openworm: An Open-Science Approach To Modeling Caenorhabditis Elegans”. Frontiers İn Computational Neuroscience, 8, 137. https://doi.org/10.3389/fncom.2014.00137.
• Turing, A. M. (1950). “Computing Machinery And İntelligence.” Mind, 59, 433-460.
• Turner, C. ve Schneider, S. (2020). “Could You Merge With AI? Reflections On The Singularity And Radical Brain Enhancement.” ed. M. D. Dubber, F. Pasquale ve S. Das. The Oxford Handbook of Ethics of AI. 307–324. Oxford University Press.
• Yılmaz, A. A. (2020). “Richard Swinburne'ün Düalizm Savunusu.” Kader, 18(1), 318-343.
• Yılmaz, A. A. (2022). “Ruhçu Düşünceye Karşı Bir Argüman Olarak Ayrık-Beyin Vakası.” Kader, 20(1), 96-112.