YÜKSEK DİN ÖĞRETİMİNDE ARAPÇA ÖĞRETİMİ SORUNSALI: DİCLE ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 25 Sayı: 2, 55 - 82, 30.12.2020

Mustafa Öncü Ali Baltacı

Öz

Yüksek din öğretimi kurumlarının kronikleşmiş sorunlarından birisi genelde yabancı dil, özelde ise Arapça öğretimidir. Bu çalışma, yüksek din öğretiminin önemli bir bölümünü oluşturan Arapça öğretiminin niteliği üzerine odaklanmış ve 2017-2018 öğretim yılında Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin Arapça öğretimi ile ilgili görüş ve beklentilerini tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Nicel araştırma yöntemlerinden betimsel analiz ile tasarlanan çalışmada basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda Arapça eğitim ve öğretimi ile ilgili öğrencilere 25 maddelik bir anket uygulanmış ve veriler SPSS programıyla analiz edilmiştir. Çalışma kapsamında yüksek din öğretiminde Arapça ders saatlerinin yeterliliği, derslerin verimli geçip geçmediği, lise mezuniyetinin Arapça öğrenmeye etkisi, Arapça öğretiminde öğretim elemanı ile öğrenci ilişkileri, Arapça öğretiminde modern teknikler vb. sorulara cevap aranmıştır. Çalışma sonucunda, yüksek din öğretiminde etkili bir Arapça öğretiminin nasıl olması gerektiğine ilişkin öğrenci görüşlerine ulaşılmıştır. Bu çalışmanın var olan Arapça öğretiminin niteliğini belirginleştireceği ve yükseköğretim literatürüne katkıda bulunarak yeni çalışmalara nitelikli veri sağlayacağı umulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Arap Dili ve Belagatı, Arapça, Dil Öğretimi, Yüksek Öğretim, İlahiyat

Kaynakça

• Candemir Doğan, “Arapça Öğretiminde Yöntem Orijinli Problemler ve Çözüm Önerileri”, Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi 21/ (2006), s. 69-88.
• Abdurrahman Özdemir, “İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminin gerekliliği, karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri”, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (SAUIFD) 6/10 (2004), s.27-47.
• MÜİF, “Ders Programları / İçerikleri - İlahiyat Fakültesi - Marmara Üniversitesi”, Eğitim Araştırma, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi (2020).