Öz
Tasavvuf edebiyatında gölge, vahdet anlayışı bağlamında, mutasavvıfların varlık ve yokluk konularına bakış açılarını yansıtmada kullandıkları önemli bir metafordur. Gölge bir metafor olarak, mutasavvıfların âlemin hakikatin gölgesi olduğuna yönelik düşüncelerini ortaya koymaları bakımından önemli imkanlar sunmuştur. Mevlânâ da, gölgeyi bu yönüyle ele alan mutasavvıflardandır. Bu çalışmada Mevlânâ’nın gölge ile ilişkili olarak varlık ve yokluk konusuna bakış açısı ele alınmıştır. Çalışmada incelenecek beyitler Mevlânâ’nın Divân-ı Kebîr adlı eseriyle sınırlı tutulmuştur, beyitler ise Şefik Can’ın Divân-ı Kebîr/Seçmeler adlı eserinden seçilmiştir. Çalışmada bu örneklerden yola çıkılarak ulaşılan sonuçlara değinilerek Mevlânâ’nın vahdet anlayışı ortaya konulmaya çalışılacaktır.
Kaynakça
- Büyükünal, Z. (2014). Mevlânâ’nın Tasavvuf Felsefesinde Sembolizm, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Cebecioğlu, E. (2014). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. Otto Yayınları: Ankara.
- Chittick, W. (2003). Tasavvuf. (Çev. Turan Koç). İz Yayıncılık: İstanbul.
- Chittick, W. (2007). Varolmanın Boyutları. (Der. ve Çev. Turan Koç). İnsan Yayınları: İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Dil ve Edebiyat |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 3 Eylül 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 3 Temmuz 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 30 Sayı: 2 |
