Development of The Speech Anxiety Scale: A Validity and Reliability Study

Yıl 2021, Cilt: 31 Sayı: 1, 145 - 159, 20.01.2021

Abdurrahman Gündüz Sezgin Demir

https://doi.org/10.18069/firatsbed.818704

Cited By: 2

Öz

Anxiety is the feeling that an individual is nervous that something bad will happen. Speech anxiety is the negative feeling that speech gives / will give. Intense physical, emotional, behavioral and cognitive reactions in these depressing moments make it difficult for the individual to establish a effective communication and may lead to avoidance of speaking. The aim of this study is to provide a valid and reliable scale that can be used to determine the speech anxiety levels of secondary school students (9-14 years old). The data were obtained from 1214 students studying at the secondary school level in 4 grades. The sample of the study consisted of 449 participants for the exploratory factor analysis (EFA), 450 for the confirmatory factor analysis (CFA), 172 for the equivalent form application, and 143 for the test-retest application, with different students at each stage. As a result of EFA, a scale with 21-item cognitive, physical and emotional dimensions and a total variance value of 46.54% was obtained. In CFA analysis, the structure obtained as a result of AFA was confirmed (x²=303.23, sd=1.639, RMSEA=.038, NFI=.97, NNFI=.98, GFI=.94, AGFI=.92, CFI=.99, SRMR=.043). Cronbach's alpha Spearman-Brown and Guttman-Split Half two-half reliability values, as a result of the good reliability values obtained from the equivalent form and test-retest applications, it can be said that a 21item likert-type measuring instrument that measures the speech anxiety levels of middle school students was introduced in the literature.

Anahtar Kelimeler

Validity, Reliabity, Anxiety, Speech, Scale

KONUŞMA KAYGISI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Kaygı, bireyin kötü bir şey olacağına yönelik gerginlik hissidir. Konuşma kaygısı ise konuşmanın verdiği/vereceği bunaltıdır. Bu bunaltılı anlarda yoğun yaşanılan fiziksel, duygusal, davranışsal ve bilişsel tepkiler, bireyin sağlıklı bir iletişim kurmasını zorlaştırmakta ve konuşmaktan kaçınmaya yöneltebilmektedir. Bu araştırmanın amacı ortaokul düzeyindeki öğrencilerin (9-14 yaş arası) konuşma kaygı düzeylerini tespit etmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçek alana kazandırmaktır. Veriler, ortaokul düzeyinde 4 sınıf düzeyinde öğrenim gören 1214 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırmanın örneklemi her bir aşamada farklı öğrenciler olmak üzere açıklayıcı faktör analizi (AFA) için 449, doğrulayıcı faktör analizi (DFA) için 450, eş değer form uygulaması için 172, test-tekrar test uygulaması için ise 143 katılımcıdan oluşmaktadır. AFA neticesinde 21 maddelik bilişsel, fiziksel ve duygusal boyutlara sahip, toplam varyans değeri %46.54 olan Konuşma Kaygısı Ölçeği (KKÖ) elde edilmiştir. DFA analizinde AFA sonucunda elde edilen yapı doğrulanmıştır (x²=303.23, sd=1.639, RMSEA=.038, NFI=.97, NNFI=.98, GFI=.94, AGFI=.92, CFI=.99, SRMR=.043). Cronbach’s alpha Spearman-Brown ve Guttman-Split Half iki yarı güvenirlik değerleri, eş değer form ve test-tekrar test uygulamalarından elde edilen güvenirlik değerlerinin de iyi olması neticesinde alan yazına ortaokul öğrencilerinin konuşma kaygı düzeylerini ölçen 21 maddelik likert tipi bir ölçme aracının kazandırıldığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

geçerlik, güvenirlik, kaygı, konuşma, ölçek

Kaynakça

• Berksun O. (2003). Anksiyete ve anksiyete bozuklukları (2. baskı). İstanbul: Turgut Yayıncılık.
• Bippus, A.M. and Daly, J. (1999). What do people think causes stage fright?: naive attributions about the reasons for public speaking anxiety. Communication Education, 48(1) 63-72.
• Breakey, L. K. (2005). Fear of public speaking—the role of the SLP. Semin Speech Lang, 26, 107–117.
• Büyüköztürk, Ş. (1997). Araştırmaya yönelik kaygı ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 3, 453-64.
• Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (Genişletilmiş 21. baskı). Ankara: Pegem A Akademi.
• Can, A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. (5. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Condrill, J. ve Bough, B. (2004). 101 iletişim yolu. (A. Şahin, Çev.) İstanbul: Beyaz Yayınları.
• Coşkun, R., Altunışık, R.ve Yıldırım, E. (2017). Sosyal bilimlerden araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı (9. baskı). İstanbul: Sakarya Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2016). Nicel yöntemler. (M. Bursal, Çev.). Araştırma deseni; nitel, nicel, karma yöntem yaklaşımları. (3. Baskı). (S. B. Demir Çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
• Çelik, H. E. ve Yılmaz, V. (2013). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi, temel kavramlar-uygulamalar-programlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Dalkıran, O. (2012). Dershane öğrencilerinin fiziksel aktivitede bulunma değişkenine göre sürekli kaygı, sınav kaygısı ve sosyal beceri düzeyleri ile sınav performanslarının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demir, T. ve Melanlıoğlu, D. (2014). Ortaokul öğrencileri için konuşma kaygısı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(1), 103-124. doi: 10.1501/Egifak_0000001319
• Duman, G. K. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin durumluk sürekli kaygı düzeyleri ile sınav kaygısı düzeyleri ve ana-baba tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Er, S. (2014). Topluluk önünde etkili konuşma teknikleri. İstanbul: Hayat Yayınları.
• Erkuş, A. (2019). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-I temel kavramlar ve işlemler (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Esposito, J. (2010). Sahne ışıkları altında: Topluluk önünde konuşma ve performans sergilemeyle ilgili korkularınızdan kurtulun. (K. Önem, Çev.). İstanbul: Elips Kitap.
• Gölpınar, Ş, Hamzadayı, E. ve Bayat, (2018). Konuşma kaygı düzeyi ile konuşma başarımı arasındaki ilişki. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 4(2), 75-85.
• Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2014). Uygulamalı konuşma eğitimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Hoe, S.L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
• İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2),26-42.
• Karasar, N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar ilkeler teknikler (34. Basım). Ankara: Nobel.
• Keşaplı, G. ve Çifci, M. (2017). Ortaokul öğrencilerinin konuşma kaygıları. International Journal of Social Science, 54, 463-484. doi: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS4830
• Koç, H. (2004). Profesyonel futbolcularda durumluk kaygı düzeylerini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Kinay, İ. ve Özkan, E. (2014). Öğretmen adayları için konuşma kaygısı ölçeği (ÖAKKÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 9(5),1747-1760.
• Kline, R. B. (2019). Yapısal eşitlik modellemesinin ilkeleri ve uygulamaları. (Çev. Edt. Sedat Şen). Nobel Ankara: Akademik Yayıncılık.
• Linver, S. (1997). Konuşma eğitimi. (A. Özlü, Çev.). İstanbul: Mert Yayıncılık.
• Muallimoğlu, N. (2011). Bütün yönleriyle hitabet: konuşma sanatı (8. baskı). İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
• Maviş, A. (2013). Etkili ve başarılı konuşma sanatı. İstanbul:Yediveren Yayınları.
• Pallant, J. (2017). Spss kullanma kılavuzu: Spss ile adım adım veri analizi. (S. Balcı ve B. Ahi, Çev.). (2. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Raja, F. (2017). Anxiety level in students of public speaking: Causes and Remedies. Journal of Education and Educational Development, 4(1). 94-110
• Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937.
• Yaman, H. ve Sofu, M. (2014). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 173(173), 41-50.
• Stuart, C. (2008). Etkili konuşma (4. baskı). (Çev. M. Sağlam). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Sönmez, V. ve Alacapınar F. G. (2016). Sosyal bilimlerde ölçme aracı hazırlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Suroğlu-Sofu, M. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma kaygıları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Sakarya.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-73.
• Şahin, A. ve Kana, F. (2015). Konuşma kaygısı. A. Şahin (ed.). Konuşma eğitimi yöntemler- Etkinlikler içinde (s. 271 – 281). Ankara: Pegem Akademi.
• Şahi̇n, M. (2019). Korku, kaygı ve kaygı (anksiyete) bozuklukları. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(10), 117-135.
• Şeker, H. ve Gençdoğan, B. (2014). Psikoloji ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. (2. baskı). Ankara: Nobel.
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
• Tallis, F. (2003). Kaygıları aşmak. (O. Cem, Çev ). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Topçuoğlu-Ünal, F. ve Özden, M. (2015). Diksiyon ve konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Tsaousides, T. (February, 2017). Why are we scared of public speaking? Erişim adresi: https://www.psychologytoday.com/us/blog/smashing-the-brainblocks/201711/why-are-we-scared-public-speaking
• Tunalı, M. (2007). Başarılı ve güzel konuşma sanatı (36. baskı). İstanbul: Yediveren Yayınları.
• Özusta, H. Ş. (1995). Çocuklar için durumluk-sürekli kaygı envanterinin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 32-44.
• Yıldız, B. R. (2011). Kaygının dikkat süreçleri üzerine etkisinin olaya ilişkin potansiyeller ile değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.