Speaking Education During Distance Education Process According to Turkish Teacher Candidates

Yıl 2024, Cilt: 34 Sayı: 3, 1301 - 1315, 18.09.2024

Yelda Kökçü

https://doi.org/10.18069/firatsbed.1486985

Öz

From past to present, speaking is the basic communication skill used to convey feelings-thoughts and communicate with the society. Problems in this skill, which is based on the coordinated functioning of multiple elements, affect the individual's other language skills and have an impact at every stage of life. At this point, improving students' speaking skills is an issue that should be emphasized sensitively at every stage of educational institutions. Turkish lessons are one of the courses where students can improve this skill to better levels. This skill, which has an important impact on undergraduate education in universities, has been tried to be developed through online education channels during the Covid-19 pandemic. At this point, it is important to determine the reflections of online education practices on speaking skills. In this study, it was tried to determine the opinions of Turkish pre-service teachers’ about the "Speaking Education" course taught in the online education process. The sample group of the study, which was carried out in the phenomenological design in qualitative approach, was selected according to the criterion sampling method. A semi-structured interview guide consisting of six openended questions was used as a data collection tool. In the analysis of the data, content analysis technique was used, the data obtained were collected in certain themes and thematic coding was done. As a result of the analysis, the data were analyzed and presented in tables. As a result of the findings, it was determined that Turkish pre-service teachers stated positive and negative opinions about the “Speaking Education” course taught in the online education process.

Anahtar Kelimeler

Speaking Education, pandemic, online lesson, pre-service teachers.

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARINA GÖRE UZAKTAN EĞİTİM SÜRECİNDE KONUŞMA EĞİTİMİ

Öz

Konuşma, geçmişten günümüze duygu ve düşünceleri aktarmak, çevre ile iletişim kurmak için kullanılan temel iletişim becerisidir. Birden çok unsurun eşgüdümlü olarak işleyişine dayalı olan bu beceride meydana gelen sorunlar, bireyin diğer dil becerilerini etkilemekte ve yaşamın her aşamasında kendini göstermektedir. Bu noktada öğrencilerin konuşma becerilerini iyileştirmek eğitim kurumlarının her aşamasında hassasiyetle üzerinde durulması gereken bir konudur. Türkçe dersleri ise öğrencilerin söz konusu becerisini daha iyi seviyelere taşıyabileceği derslerin başında gelmektedir. Üniversitelerde lisans eğitimi açısından da önemli etki alanına sahip olan konuşma becerisine ilişkin uygulamalar, Covid-19 pandemisi döneminde uzaktan eğitim kanalları aracılığıyla yürütülmeye çalışılmıştır. Bu noktada uzaktan eğitim yoluyla gerçekleştirilen uygulamaların konuşma becerisine olan yansımalarını tespit etmek önemlidir. Bu çalışmada Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitim sürecinde işlenen “Konuşma Eğitimi” dersine yönelik görüşleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Nitel yaklaşımda fenomenolojik (olgubilimsel) desende yürütülen çalışmanın örneklem grubu ise ölçüt örnekleme yöntemine göre seçilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak altı maddeden oluşan görüşme kılavuzu kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise içerik analizi tekniğinden yararlanılmış olup elde edilen veriler belli temalar altında toplanmış ve tematik kodlamalar yapılmıştır. Analizler sonucunda elde edilen veriler incelenerek tablolar hâlinde sunulmuştur. Çalışma sonunda uzaktan eğitim sürecinde işlenen “Konuşma Eğitimi” dersine yönelik olarak Türkçe öğretmeni adaylarının olumlu ve olumsuz yönde görüş bildirdikleri tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Konuşma becerisi, pandemi, çevrim içi ders, öğretmen adayı.

Etik Beyan

Etik kurul belgesi ekte sunulmuştur.

Kaynakça

• Adalı, O. (2003). Anlamak ve anlatmak. Pan Yayıncılık.
• Akdemir, Ö. (2011). Yükseköğretimimizde uzaktan eğitim. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, (2), 69-71.
• Aksan, D. (2003). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Al-Arimi, A. (2014). Distance learning. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152, 82-88.
• Aldemir, F. F. ve Aytan, T. (2022).Öğretmen görüşlerine göre Viyana'da Türkçe öğretiminin sorunları ve çözüm önerileri. Türkiye Eğitim Dergisi, 7(1), 204-228. https://doi.org/10.54979/turkegitimdergisi.1122796
• Alkan, C. (1987). Açıköğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yay. No:157.
• Archibald, J. (2012). Developing natural and confident speech: drama technicques in the pronunciation class. In P. Avery ve S. Bhrlich (Eds.), Teaching American English Pronunciation. Oxford Universy Press.
• Arıkan, M. (2004). Nitelikli insan. Bilge Yayıncılık.
• Barış, M. F. ve Çankaya, P. (2016). Akademik personelin uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. International Journal of Human Sciences, 13(1), 399-413.
• Başaran, M. ve Erdem, İ. (2009). Öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754.
• Bayburtlu, Y.S. (2020). Covid-19 pandemi dönemi uzaktan eğitim sürecinde öğretmen görüşlerine göre Türkçe eğitimi. Turkish Studies, 15(4), 131-151.
• Bekdaş, M. (2017). Yabancı dil öğretiminde oyunların konuşma becerisine etkisi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(1), 18-26.
• BlueJurnes, W. ve Gurdner, D. L. (1995). Learning styles: Implications for distance learning. New directions for adult and continuing education, 67.
• Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 85-124.
• Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri- Beş yaklaşma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (3.Bas.). (Çev. Ed. M. Bütün ve S. B. Demir). Siyasal Kitabevi.
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (Çev. Ed. S. B. Demir). Eğiten Kitap.
• Çiçek, A. (2005). Erzincan merkez ilköğretim okulları ikinci kademede okuyan bazı öğrencilerdeki telaffuz problemleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (2), 77-89.
• Çongur, H. R. (1995). Söz sanatı (I). TÖMER Dil Dergisi, S. 28.
• Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (39), 203-212. Demirel, M. (1993). Öğrenme stratejilerinin öğretimi. Eğitim ve Bilim, 17(88), 52-59.
• Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Millî Eğitim Yayınları.
• Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
• Doğan, Z. ve Demir, S. (2023). Pandemi dönemindeki çevrim içi Türkçe derslerinin yazma eğitimine yansımaları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 12(2), 727-760. https://doi.org/10.7884/teke.1312783
• Elcil, Ş., Şahiner, D. (2014). Uzaktan eğitimde iletişimsel engeller. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 6 (1), 21-33.
• Erdem, İ, (2019). Konuşma eğitimiyle ilgili temel kavramlar. Dil Eğitiminin Temel Kavramları. (ed. Karatay, H). ASOS Yayınları, 121-150.
• Erdem, S. ve Görgülü Arı, A. (2021). Çevrim içi eğitimde öğrencilerin devamsızlık nedenlerinin araştırılması. Sosyal Bilimler ve Eğitim Dergisi (Josse), 1(4), 57-79. https://doi.org/10.53047/josse.896896
• Ergenç, İ. (2000). Dilin beyindeki organizasyonu ve konuşmanın gerçekleşmesi: multidisipliner yaklaşımla beyin ve kognisyon. Çizgi Tıp Yayınevi.
• Gökçe, A. T. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (11), 1-12.
• Göktaş, Y., Yıldırım, Z. ve Yıldırım, S. (2008). Bilgi ve iletişim teknolojilerinin eğitim fakültelerindeki durumu: Dekanların görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(149), 30-50.
• Gündüz O. ve Şimşek T. (2014). Uygulamalı konuşma eğitimi. Grafiker Yayıncılık.
• Güneş, F. (2000). Okuma-yazma öğretimi ve beyin teknolojisi. Ocak Yayıncılık.
• Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Nobel Yayın Dağıtımı.
• Güngör, H., Çangal, Ö. ve Demir, T. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak uzaktan öğretimine ilişkin öğrenici ve öğretici görüşleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(3), 1163-1191. https://doi.org/10.17152/gefad.756612
• Gürer, M. D., Tekinarslan, E. ve Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry. https://10.17569/tojqi.74876
• İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim (4.Baskı). Pegem Akademi.
• İzmirli, S. ve Akyüz, H. İ. (2017). Eş zamanlı sanal sınıf yazılımlarının incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(4), 788-81.
• Kallio, H., Pietila, A. M., Johnson, M. ve Kangasniemi, M. (2016). Systematic methodological review: developing a framework for a qualitative semi-structured interview guide. Journal of Advanced Nursing, 72(12), 2954-2965. https://doi.org/10.1111/jan.13031
• Kaplan, K. ve Gülden, B. (2021). Öğretmen görüşlerine göre salgın (COVID-19) dönemi uzaktan eğitim ortamında Türkçe eğitimi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (24), 233-258. https://doi.org/10.29000/rumelide.995291
• Karakuş, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N. ve Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 19, 220-241. https://doi.org/10.29000/rumelide.752297
• Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayıncılık.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Pegem Yayıncılık.
• Keskin, H., Baştuğ, M. ve Akyol, H. (2013). Sesli okuma ve konuşma prozodisi: ilişkisel bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 168-180.
• Kıbrıs, İ. (2010). Türkçe II- Sözlü anlatım. Kök Yayıncılık.
• Koçdar, S. (2006). Uzaktan eğitim ders kitaplarının geribildirim açısından değerlendirilmesi: Anadolu Üniversitesi’nin uzaktan eğitim veren işletme ve iktisat fakülteleri örneği (Yüksek lisans tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, (13), 287.
• Lynott, D. ve Connell, L. (2010). The Effect of prosody on conceptual combination. Cognitive Science, 34(6), 1107-1123. https://doi.org/10.1111/j.1551-6709.2010.01119.x
• Marshall, B., Cardon, P., Poddar, A., ve Fontenot, R. (2013) Does sample size matter in qualitative research?: A review of qualitative interviews in is research. Journal of Computer Information Systems, 54(1), 11-22.
• Marton, F. (1988). Phenomenography: A research approach to investigating different understandings of reality. Sherman, R. R. ve Webber, R. B. (Eds.), Qualitative research in education: Focus and methods içinde (ss.140-160). Psychology Press.
• Merriam, S. B. (2018). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber (Üçüncü Basımdan Çeviri) (S. Turan, Çev.). Nobel Akademi.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2016). Genişletilmiş bir kaynak kitap: nitel veri analizi. (S. Akbaba Altun, A. Ersoy, Çev.). Pegem Akademi.
• Moore, J. L., Dickson-Deane, C. ve Galyen, K. (2011). e-Learning, online learning, and distance learning environments: Are they the same?. The Internet and higher education, 14(2), 129-135. https://doi.org/10.1016/j.iheduc.2010.10.001
• Moore, M. ve Kearsley, G. (2005). Distance education : a system view. Wadsworth.
• Oğurlu, E. (2020). Tarih boyunca pandemiler ve uluslararası sisteme etkileri. Turkish Studies, 15(4), 791- 805.
• Orhan, S. (2010). Altı şapkalı düşünme tekniğinin ilköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerini geliştirmesine etkisi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Özdemir, E. (1986). Konuşma sanatı. Remzi Kitabevi.
• Patton, M. Q.(2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (S. B. Demir, M. Bütün, Çev.). Pegem Akademi. Sever, S. (1997). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Anı Yayıncılık.
• Sever, S., Kaya, Z. ve Aslan, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe öğretimi. Morpa Yayınları.
• Simonson, M., Smaldino, S. E., Albright, M. ve Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: Foundations of distance education. Boston: Pearson Education, Inc.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2018). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• Şenyiğit, Y. ve Okur, A. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde konuşma becerisi ve telaffuz eğitimi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (52), 519-549.
• T.C. Sağlık Bakanlığı. (2021). https://covid19.saglik.gov.tr/TR-66507/s.html (Erişim Tarihi: 10.10.2023).
• Taşer, S. (2012). Konuşma eğitimi. PegasusYayınları.
• Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131.
• Türkçe Dersi Öğretim Programı (2015). Türkçe dersi (1‐8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
• Türkçe Dersi Öğretim Programı (2019). Türkçe dersi (1,2,3,4,5,6,7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
• VanderVen, K. (1994). Viewpoint: The power and paradox of distance education. The On-line Chronicle of Distance Education and Communication (Online journal) 7(2). Available Usenet Newsgroup alt.education.distance.
• Wolfe, L. (1994). The digital co-op: Trends in the virtual community. Paper presented at the Writers’ Retreat on Interactive Technology and Equipment. Vancouver, BC: The University of British Columbia Continuing Studies.
• Yelli, E. Y. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2022). Rehberli okuma tekniğinin öğrencilerin konuşma becerilerine etkisi. International Journal of Language Academy, 10(4).
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (5. Baskı). Seçkin Yayınları.
• Yıldız, E. P., Çengel, M. ve Alkan, A. (2021). Pandemi sürecinde uzaktan eğitim ortamlarının kullanımına ilişkin tutum ölçeği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 17(33), 132-153. https://doi.org/10.26466/opus.811510
• YÖK (2018). Türkçe Öğretmenliği Lisans Programı (Electronic version). 25.06.2024’te YÖK’ün resmî internet sayfasından alınmıştır. https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Yeni-Ogretmen-Yetistirme-Lisans-Programlari/Turkce_Ogretmenligi_Lisans_Programi.pdf