Treasure Hunting That Have Become A Social Disease And Facts

Yıl 2024, Cilt: 34 Sayı: 3, 1097 - 1114, 18.09.2024

Davut Kaplan

https://doi.org/10.18069/firatsbed.1488917

Öz

Every day, we hear or see many different words, terms and events such as treasure, treasure hunter, treasure hunting, detector, expert, intermediary, illegal excavation, smuggling of antiquities, plundering past cultures, being registered and selling products at home, from people through the press and publications, from time to time. time is read and heard in the field (archaeological excavation sites). Unfortunately, these acts or actions, which have the same purpose, are increasing day by day in the Anatolian geography and the precautions are insufficient. For identification purposes, plundering and transferring the Anatolian cultural program is considered a normal and necessary person to sell throughout the country. The equipment used is religion, and the people who perform these actions include religious symbols and prayers by people who believe in God and the Prophet, and even some men are included in these events. This amount of rainfall has never been seen in the history of Anatolia. Neither the Romans attacked the Hellenes of the Classical Age nor the Christians attacked the pagan Romans' past that much. In this article, the definition that was previously mentioned in a different way is summarized and then it is stated why this disease should be avoided. Because unnecessary, unconscious and illegal excavations 'under the name of describing' cause loss of life and financial savings of those who describe nature while there is no cultural production.

Anahtar Kelimeler

Treasure, Fake Wrok, Fake Map, HOARD HUNTER

TOPLUMSAL BİR HASTALIĞA DÖNÜŞEN DEFİNECİLİK VE GERÇEKLER

Öz

Define, defineci, definecilik, dedektör, exper, aracı, kaçak kazı, eski eser kaçakçılığı, geçmiş kültürleri yağmalamak, tahrip etmek ve eserleri yurt dışına satmak gibi çok farklı kelime, terim ve eylemleri her gün basın-yayın aracılığıyla, doğrudan şahıslardan duymakta veya görmekte, zaman zaman arazide (arkeolojik kazı alanlarında) şahit olunmakta ve duyulmaktadır. Ne yazık ki amacı aynı olan bu fiil veya eylemler Anadolu coğrafyasında her geçen gün artmakta ve önlemler yetersiz kalmaktadır. Define bulma amacıyla Anadolu kültür tarihini yağmalamak, tahrip etmek, yurt dışına satmak toplumda normal ve yapılması gereken bir zorunluluk olarak kabul edilmektedir. Kullanılan aparatlar din, bu eylemleri yapanlar da Allah’a ve Peygamber’e inanan insanlar olunca işin içine dini semboller ve dualar da girmekte hatta bir kısım din adamları da bu olaylar içine dahil olmaktadır. Ne üzücüdür ki Anadolu tarihinde hiçbir zaman bu kadar büyük bir yağma görülmemiştir. Ne Romalılar Klasik Çağ’ın Hellenlerine, ne de Hristiyanlar putperest (pagan) Romalıların geçmişine bu kadar saldırmadılar. Bu yazı ile daha önce farklı uzmanlar tarafından değinilen definecilik özetlenmiş ve ardından da definecilik denen bu hastalıktan neden uzak durulması gerektiği ifade edilmiştir. Çünkü başta ‘define adı altında’ gereksiz, bilinçsiz ve kaçak kazılar doğayı ve kültürel mirası yok ederken defineciler hayatlarını ve maddi birikimlerini kaybetmektedirler.

Anahtar Kelimeler

Define, Defineci, Sahte Eser, Sahte Harita

Kaynakça

• Archer, S. N. ve Bartoy, K. M. (2006). Between Dirt and Discussion: Methods, Methodology, and Interpretation in Historical Archaeology, Berkeley.
• Binford, L. (1968). New Perspectives in Archaeology.
• Hester, T. R., Shafer, H. J. ve Feder, K. L. (2009). Field Methods in Archaeology, Routledge.
• Hodder, I., Shanks, M. & Alexandra, A. & Buchli, V. & Carman, J. & Last, J. & Lucas, G. (1995). Interpreting Archaeology, Finding Meaning in the Past, Routledge 1995.
• Hodder, I. ve Hutson, S. (2004). Reading the Past, Current Approaches to Interpretation in Archaeology, Cambridge 2004.
• Karaduman, H. (2007). Türkiye’de Eski Eser Kaçakçılığı, Ankara.
• Kuşcu, D. (2019). Hukuki Olarak Define Arayıcılığı, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 25.2, 2019, s.1093-1130.
• Konyar, E. (2008). Türkiye’de Definecilik: Eski Eser Yağması, Toplumsal Tarih, 185, 2008, s.2222-2227.
• Koşay, H. Z. (1974). Define Arama Hastalığı, Makaleler ve İncelemeler, s.117-119.
• Madran, E. (1986). Osmanlı Devleti’nde “Eski Eser” ve “Onarım” Üzerine Gözlemler, Belleten, 195, 1986, s.503-546.
• Mumcu, A. (1969). Eski Eserler Hukuku ve Türkiye, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 26.3-4, 1969, s.45-78.
• Özdoğan, M. (1993). “Türk Arkeolojisinin Sorunları ve Bazı Öneriler”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 36.1-2, 1993, s. 355-366.
• Rathje, W. L., Shanks, M. ve Witmore, C. (2013). Archaeology in the Making, Conversations through a Discipline, New York 2013.
• Renfrew, C. ve Bahn, P. (1996). Archaeology: theories, methods and practice, London.
• Sevin, V. (1995). Arkeolojik Kazı Sistemi El Kitabı, Ankara.
• Şenesen, İ. (2016). Türkiye'de Define ve definecilikle ilgili inanışlar ve bu İnanışların Motif İndex’e göre değerlendirilmesi, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25.2, s.283-298.
• Shanks, M. (1991). Experiencing the Past: On the Character of Archaeology, London.
• Schnapp, A. (1996). The discovery of the past, the origins of archaeology, British Museum.
• Sönmez, A. (2020). Anadolu’dan Kaçırılan Miras: Troya Hazineleri, Avrasya Uluslararası Araştırma Dergisi, 8.21, s.12-40.
• Trigger, B. G. (2006). A History of Archaeological Thought, Cambridge University Press.
• Uysal, A. E. (1985). Beliefs and Practices Regarding Hidden Treasure in Turkey, Erdem Dergisi 1.1, s.107-110.
• Yaşa, F. ve Açık, T. (2021). Güneşin Altında Yeni Bir Şey Yok’: 16. Yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu’nda Define Hikâyeleri”, Osmanlı Mirası Araştırmaları Dergisi, 8.21, s.315- 331.
• Yolcu, M. ve Karakaya, H. (2017). Definecilik Folkloru”, Karadeniz Araştırmaları XIV.54, Yaz 2017, s.117-133.