Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Society and Language in Deleuze and Guattari’s View

Yıl 2017, Sayı: 9 - Bahar, 377 - 394, 23.06.2017
https://doi.org/10.16947/fsmia.323397

Öz

Deleuze and Guattari entitles society as socius. They seperate societies into three

types as primitive, despotic and capitalist sociuses. They suggest that all types of sociuses

are coding regimes These coding regimes have also same views with Saussure’s approach

called semiology. According to Saussure language is a system of sign composed from two

terms as signifier and signified. In this system relationship between signifier and signified

are also a kind of coding in Deleuze and Guattari’s view. Furthermore individuals are

converted to passive beings by restricting their independences in all coding regimes. This

is the reason that ongoing changes in languages are more convinient to human relations

since human nature based on change. According to Deleuze and Guattari this kind of

continuously changing languages are called as minor languages. However their proposals

are also stable at least in the meaning of language relations.

Kaynakça

  • Akay, Ali, “Şirket Toplumu-Denetim Toplumu”, Gilles Deleuze’de Toplum ve Denetim, çev. Barış Başaran, İstanbul, Bağlam Yayıncılık, 2005.

Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil

Yıl 2017, Sayı: 9 - Bahar, 377 - 394, 23.06.2017
https://doi.org/10.16947/fsmia.323397

Öz

Deleuze ve Guattari toplumsal yapıyı socius olarak adlandırmaktadır. Onlar, ilkel,

despotik ve kapitalist olmak üzere üç tip toplumsal biçimlenmenin olduğunu öne sürmektedirler.

Tüm toplumsallık tipleri birer kodlama rejimidirler ve dahası hepsi de Saussure’ün

göstergebilimiyle aynı bakış açısını yansıtmaktadırlar. Zira Deleuze ve Guattari

için gösterge sistemi içinde gösteren ve gösterilen ilişkisi aynı zamanda bir kodlama

biçimidir. Tüm kodlama rejimlerinde kişinin özgürlüğü kısıtlanmakta ve insanlar pasif

bireylere dönüştürülmektedirler. Bu yüzden de onlara göre sabit bir yapı çerçevesinde

açılan bir dil yerine sürekli değişim gösteren dil ilişkileri insan doğasına daha uygundur.

Bu, sürekli değişim gösteren dil, minör dil olarak adlandırılmaktadır. Bununla birlikte

Deleuze ve Guattari’nin minör dil önerileri de kendi açılarından bakıldığında sabit dil

ilişkileri anlamına gelmektedir.

Kaynakça

  • Akay, Ali, “Şirket Toplumu-Denetim Toplumu”, Gilles Deleuze’de Toplum ve Denetim, çev. Barış Başaran, İstanbul, Bağlam Yayıncılık, 2005.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırmalar ve İncelemeler
Yazarlar

Ömer Say

Yayımlanma Tarihi 23 Haziran 2017
Kabul Tarihi 23 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 9 - Bahar

Kaynak Göster

APA Say, Ö. (2017). Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil. FSM İlmi Araştırmalar İnsan Ve Toplum Bilimleri Dergisi(9), 377-394. https://doi.org/10.16947/fsmia.323397
AMA Say Ö. Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi. Haziran 2017;(9):377-394. doi:10.16947/fsmia.323397
Chicago Say, Ömer. “Deleuze Ve Guattari’de Toplum Ve Dil”. FSM İlmi Araştırmalar İnsan Ve Toplum Bilimleri Dergisi, sy. 9 (Haziran 2017): 377-94. https://doi.org/10.16947/fsmia.323397.
EndNote Say Ö (01 Haziran 2017) Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi 9 377–394.
IEEE Ö. Say, “Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil”, FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, sy. 9, ss. 377–394, Haziran 2017, doi: 10.16947/fsmia.323397.
ISNAD Say, Ömer. “Deleuze Ve Guattari’de Toplum Ve Dil”. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi 9 (Haziran 2017), 377-394. https://doi.org/10.16947/fsmia.323397.
JAMA Say Ö. Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi. 2017;:377–394.
MLA Say, Ömer. “Deleuze Ve Guattari’de Toplum Ve Dil”. FSM İlmi Araştırmalar İnsan Ve Toplum Bilimleri Dergisi, sy. 9, 2017, ss. 377-94, doi:10.16947/fsmia.323397.
Vancouver Say Ö. Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi. 2017(9):377-94.