Peace in the Main Sources of Islam and Islamic History

Yıl 2017, Sayı: 10 - Güz, 375 - 397, 29.12.2017

Yasin Yılmaz

https://doi.org/10.16947/fsmia.372674

Cited By: 2

Öz

Islam, religion of peace, has been portrayed as a religion of war after the cold war,

especially after the second half of the XX. Century. Today, powers who hold media and

communication toolsportrait Islam as a religion of war and terror by using and generalizing

some small and local incidents. Some extremist actions of small number of Muslims

cannot represent the whole Muslims around the world.

Those who accept scientific way as a base for true knowledge should gain the true

knowledge and sense about Islam directly from its religious texts. The most important

step to do that is analyzing the Qur’an, which is the main source of Islam, studying the life

of the Prophet (pbuh) and analyzing his words and actions. It is an obligation for Muslims

to use the media in all sorts to change this negative perception to a positive one. At this

paper, it is tried to answer to those kinds of allegations by utilizing the main source of

Islam, practices of the Prophet and views of Muslim scholars about peace in Islam.

Anahtar Kelimeler

Peace, Prophet Muhammad, The Holy Qur’an, sunnah, fundamentalist

Barış’ın İslam’ın Temel Kaynakları ve İslam Tarihi’ndeki Yeri

Öz

Barış dini olan İslam, XX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren özellikle de soğuk savaş

döneminin bitmesinden sonra savaş dini olarak gösterilmeye çalışılmaktadır. Günümüzde

iletişim araçlarını elinde bulunduran birtakım güçler, lokal bazı olayları genelleştirerek

“İslamî terör” adı altında İslam’ı savaş dini olarak göstermek için algı operasyonu yapmaya

çalışmaktadırlar. Küresel ölçekte ifrata kaçan bir avuç Müslüman’ın şiddet hareketleri

bütün Müslümanlara atfedilmektedir.

Bilimselliği temel ilke kabul edenlerin, İslam dini hakkında kanaat sahibi olabilmeleri

için onun, kutsal metinlerine göz atması gerekmektedir. Bunların başında da İslam’ın

kutsal kitabı olan Kur’an-ı Kerim ile peygamberinin hayatını incelemek, onun bu

konulardaki görüşlerine ve uygulamalarına bakmak büyük önem arz etmektedir. Müslümanların,

uluslar arası toplumdaki görsel, sözlü ve yazılı medya tarafından İslam ve

Müslümanlar hakkında oluşturulan yanlış algı ve imajın düzeltilmesi için aynı iletişim

araçlarıyla doğruları ortaya koyarak bunları düzeltmesi gerekmektedir. Bu çalışmada söz

konusu suçlamalara İslam’ın temel kaynakları, Hz. Peygamber’in uygulamaları ve İslam

âlimlerinin barışa yönelik görüşleriyle cevap verilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Barış, Hz. Muhammed, Kur’an-ı Kerim, sünnet, fundemantalist

Kaynakça

• Ahmed b. Hanbel, Müsned, İstanbul, Çağrı Yayınları, 1992. Akdoğan, Ali, “Dünya Barışı Açısından Medeniyetler İttifakının Önemi ve İslam”, EKEV Akademi Dergisi, yıl 13, sayı 41, Güz 2009. Altun, İsmail, “Hz. Peygamber’in Barışın İnşasına Yörelik Uygulamaları”, EKEV Akademi Dergisi, yıl 13, sayı 41, Güz 2009. Arnold, T. W., Preaching of Islam, Lahare, 1963. _________, İntişar-ı İslam Tarihi, çev. Hasan Gündüzler, 2. bs., Ankara, 1982. Asım Efendi, Kamus Tercemesi, s. III/481, t.y. Atçeken, İsmail Hakkı, “İlk Endülüs Valisi Abdülaziz b. Musa b. Nusayr ve Öldürülmesi”, SÜİFD, sayı 14, Konya, 2002. _________, “İslam Tarihinde Bir Arada Yaşama Tecrübesi (Asr-ı Saadet ve Endülüs Örneği)”, Din ve Dünya Barışı Uluslararası Sempozyumu, İstanbul, 2008. Ateş, Ali Osman, “İslam ve Barış”, ÇÜİFD, cilt VI, sayı II, Temmuz-Aralık 2006. Ateş, Süleyman, Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri, cilt II, İstanbul, Yeni Ufuklar Neşriyat, t.y. Bayatlı, Münir H., Kur’an ‘da Savaş 0lgusu, Ankara, Araştırma Yayınları, 2009. Bilmen, Ömer Nasuhi, Hukuku İslâmiyye ve Istılahâtı Fıkhiyye Kamusu, İstanbul, Bilmen Basım ve Yayınevi, t.y. Buhari, Sahih-i Buhari, İstanbul, Çağrı Yayınları, 1992. Charles Lea, Henry, İspanya Müslümanları: Hıristiyanlaştırılmaları ve Sürülmeleri, çev. Abdullah Davudoğlu, İstanbul, 2006. Dumlu, Ömer, Kur’an-ı Kerim’de Salah Mes’elesi, Ankara, DİB. Yayınları, 1992. Ebû Davud, Sünen, İstanbul, Çağrı Yayınları, 1992. Ebû Faris, Muhammed Abdülkadir, Fî Zilali’s-Sireti’n-Nebeviyye: es-Sirau mea’l-Yehud, Amman 1989. Ebu Manzur, Lisanu’l-Arab, Kahire, Dâru’l-Maârif, t.y. Ebu Ubeyd, Kitabu’l Emval, tahkik M. Halil Harras, Kahire, 1981. el-Cürcani, Şerif Ali b. Muhammed, Et-Tarifat, t.y. el-Ezherî, Ebu Mansur, Muhammed b. Ahmed, Tehzibu’l-Lüga, Mısır, Dâru’l- Mısriyye, 1964. el-Ferahidî, Kitabu’l-Ayn II, tahkik Mehdi Mahzûmî, İbrahim Semerrâî, Beyrut, t.y. el-İsfahanî er-Rağıp Ebu’1-Kasım el-Huseyn b. Muhammed, el-Müfredatu Garibi’l-Kur’an, Beyrut, Dâru’l-Ma’rife, t.y. el-Mevdûdi, Ebu’l-A’la, İslami Kavramlar, çev. Süleyman Akyüz, İstanbul, Pınar Yayınları, 2006. ez-Zebidi, Muhammed Murteza el-Huseynî, Tâcu’l-Arusmin Cevahuru’l-Kâmus, Kuveyt, Matbaatu Hükûmeti’l-Kuveyt, 1975. Güner, Osman, “Hz. Peygamber’in Ötekine Bakışı”, İslam ve Öteki, ed. Cafer Sadık Yaran, İstanbul 2001. Hamidullah, Muhammed, Hz. Peygamber’in Savaşları ve Savaş Meydanları, ter. Salih Tuğ, 2. bs., İstanbul, 1972. _________, İslam Peygamberi, ter. Salih Tuğ, İstanbul, İrfan Yayıncılık, 1991. _________, Mecmuâtü’I-Vesâiki’s-Siyasiyye, Beyrut, 1983. Hatip, Abdulaziz, Kur’an ve Hz. Peygamber Aleyhindeki İddialara Cevaplar, İstanbul, 1997. İbn Esir, İzzuddin Ebu’I-Hasen Ali b. Muhammed, el-Kâmilu fi’t-Tarih, Beyrut, 1982. İbn Hişam, es-Siretü’n-Nebeviyye, tahkik Mustafa es-Saka-İbrahim el-Ebyârî- Abdülhafîz Şelbî, Beyrut-Şam, Dâru İbn Kesir, 1426/2005. İbn İshak, Muhammed, es-Siretü’n-Nebeviyye, tahkik Ahmed Ferid el-Mezîdî, Beyrut, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1424/2004. İbn Sa’d, Ebu Abdullah Muhammed, et-Tabakatü’l-Kiibra, Beyrut, 1985. İbnü’l-Esir, el-Kamil fı’t-Tarih, Beyrut, 1965. Kastan, Ali Kemal, Barış Dini, İstanbul, İmge Yayınları, 2006. Kaya, Remzi, Kur’an ‘da Dostluk İlişkileri, İstanbul, Ayışığı Yayınları, 2000. Keleş, Ahmet, “Cihad-Kılıç-Tebliğ Bağlamında İslam’ın Yayılışı”, Cahiliye Toplumundan Günümüze Hz. Muhammed (Sempozyum tebliğ ve müzakereleri), 13-15 Nisan 2007, Konya, 2007. Köksal, Asım, İslam Tarihi II, İstanbul, 1981. lbn Kesîr, el-Bidaye ve’n-Nihaye, 2. bs., Beyrut, 1990. Mahmut, Enver, “Hz. Muhammed (sav)’in Müsamaha (Hoşgörü) Anlayışı”, Ebedi Risalet l, İzmir, 1993. Müslim, Sahih-i Müslim, İstanbul, Çağrı Yayınları, 1992. Özakpınar, Yılmaz, Kültür Değişmeleri ve Batılılaşma Meselesi, Ankara, TDV Yayınları, 1999. Özdemir, Ahmet, “Silm ve Sulh Kavramları Açısından Kur’an Bakışı”, Dicle ÜİFD, cilt XII, sayı II, Diyarbakır, 2010. Özdemir, Mehmet, “Endülüs’te Birlikte Yaşama Tecrübesi Üzerine Bazı Mülahazalar (VIII-XI. Yüzyıllar Arası)”, İslam ve Demokrasi (Kutlu Doğum Sempozyumu), Ankara, 1999. _________, “İspanya Krallığı’nın XVI. Yüzyılda Endülüs Müslümanlarını Hıristiyanlaştırma Politikası”, AÜİFD, cilt XXXV, 1996. Öztürk, Yaşar Nuri, Din ve Fıtrat, 2. bs., İstanbul, Yeni Boyut Neşriyat, 1992. Poux, Jean Paul, el-İslam fi’l-Garb, ter. Necde Hacer-said el-İzz, Beyrut, 1960. Sancaklı, Saffet, “Hz. Peygamber’in Gerçekleştirdiği Kardeşleştirme (Muâhât) Projesinin Günümüz Toplumuna Verdiği Mesajlar”, Hz. Peygamber Kardeşlik Ahlakı ve Kardeşlik Hukuku, Ankara, DİB, 2012. Seven, Ahmet, Tarihin Anlattıkları, İstanbul, 1997. Sırım, Veli, Dünya Barışı ve İslam, İzmir, Işık Yayınları, 1997, 99. Sırma, İhsan Süreyya, «Medine Vesikasının Mevsukiyeti ile İlgili Bazı Veriler”, Bilgive Hikmet, sayı 5, Kış 1994. Tirmizî, Sünen, İstanbul, Çağrı Yayınları, 1992. Yâ’kûbî, Ahmed b. Ebu Ya’kub b. Ca’fer, Tarihu’l-Ya’kubî II, Beyrut, 1960. Yazır, Elmalılı M. Hamdi, Hak Dîni Kur’ân Dili, İstanbul, Şûra Yayınları, 1993. Yıldız, H. Dursun, Doğuştan Günümüze Büyük İslam Tarihi, İstanbul, Çağ Yayınları, 1989. Yılmaz, Yasin, “Filibeli Ahmet Hilmi’nin Tarih-i İslam Adlı Eseri Özelinde Dozy ve Müsteşriklerin İddialarıyla İlgili Bazı Mülahazalar”, Turkish Studies: International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, volume 12/2, 2017. Zayas, Rodrigo de, “Endülüs’te Yüzbinlerce Müslüman Katledildi”, Endülüs’ten İspanya’ya, Ankara 1996.